به گزارش راه شلمچه، حجت‌الاسلام حمید رسایی عصر شنبه( 26 مهر) در مراسم گرامی‌داشت شهید مدافع حرم رضا حاجی‌زاده که در روستای اسکی محله آمل برگزار شده بود گفت: امروز همه می‌خواهند هر چه زودتر عمر دولت تدبیر و امید تمام شود و حتی کسانی که طرفدار دولت بودند و به او رأی دادند هم آرزوی پایان دولت را دارند. در این هفت سال خیلی احترام گذاشتیم و برای اعتراض خود نه شیشه شکستیم، نه به خیابان‌ها آمدیم، نه شعار دادیم و نه پمپ بنزینی را آتش زدیم اما کوتاه هم نیامدیم و از روز اول هم به مردم گفتیم این مسیری که دولت دارد طی می‌کند غلط است و اعتماد به وعده‌های دشمن مشکلات را بیشتر می‌کند.
نماینده ادوار مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با استناد به صحبت‌های مقام معظم رهبری و رهبری که سازش با دشمن هزینه دارد، گفت: چالش هم هزینه دارد ولی هزینه‌های چالش و مقاومت خیلی خیلی کمتر از هزینه‌های سازش است. دولت روحانی نه اهل جنگ بود و نه اهل صلح، نه مذاکره بلد بود و نه آداب جنگیدن را می‌دانست و اخلاق جنگیدن مثل شهدا که خودشان را فدای مردم کردند.
رسایی در واکنش به سخنان اخیر رئیس‌جمهور در باره صلح امام حسن(ع) اظهار کرد: آیا وضعیت مردم ما مانند دوران امام حسن(ع) است؟ کسی‌که رأی مردم را گرفته و بعد مردم ایران اسلامی را با مردم دوران امام حسن(ع) مقایسه می‌کند و بعد می‌گوید این مردم هم مثل مردم امام حسن(ع) هستند، این توهین به ملت است.
وی ادامه داد: در زمان امام حسن مجتبی(ع) حضرت، لشکر را آماده مبارزه با معاویه کرده بود و معاویه در خطر افتاده بود. امثال عبیدالله بن عباس فرمانده امام حسن(ع) بود معاویه با پول خریدش و گفت بیایید سمت من و دل مردم را خالی کنید و اگر هم یک فرمانده و یا یک مسئولی وقتی حرفی بزنه تا دل مردم را خالی کند خیلی فرق می کند تا مردم عادی. از 16 هزار نفر سپاه امام حسن(ع) در آستانه مواجهه با معاویه ملعون 12 هزار نفر خودشان را تسلیم معاویه کرده بودند.
مدیرمسئول هفته‌نامه 9 دی گفت: باید تو دهانی کسانی را زد که ملت ایران را شبیه دوره امام حسن( ع) می‌دانند و این ملت وقتی امثال حاجی‌زاده‌ها را می‌دهند کدامش به دوره امام حسن هستند؟ در همین آمل و در همین روستا اگر همین الان بخواهند ثبت‌نام کنند برای اعزام به دفاع از حرم، من به شما قول می‌دهم جوانانی که احتمال هم نمی‌دهیم ثبت‌نام می‌کنند تا از نظام دفاع کنند. از انقلاب و حرم و حریم اهلبیت(ع) دفاع کنند. اگر بعضی‌ها خودشان عبیدالله بن عباس هستند چرا امثال حاج قاسم‌ها، سردار سلامی‌ها، سرادر حاجی‌زاده‌ها، سردار نقدی‌ها و دیگر بچه‌های پای کار هستند و یا همین بچه بسیجی‌هایی که امروز در این شهرها زحمت می‌کشند و به وقت سیل و زلزله کنار مردم هستند را به مردم دوره امام حسن(ع) یکی می‌کنند؟ این مردمی که در بسیج نیستند اما هیئتی هستند و کشاورز یا کارگر وقتی ببینند انقلاب‌شان در خطر باشد پای انقلاب‌شان می‌ایستند. چرا این مردم را با دوره امام حسن(ع) یکی می‌دانند؟ چرا به خانواده خودشان نگاه می‌کنند که به خارج از کشور رفتند و اقامت گرفتند و بعد در باره ملت بزرگ ایران این‌طور صحبت می‌کنند؟
رسایی اظهار کرد: امام حسن(ع) امام صلح بود اما در راستای منافع دین بود چون در مقطعی که دور امام را خالی کرده بودند. خانوداه‌های حاجی‌زاده‌ها و بلباسی‌ها هرگز پشیمان نمی‌شوند اما امثال عبیدالله بن عباس‌ها پشیمان می‌شوند و در تاریخ داریم داریم عبیدالله بن عباس امارت مکه را گرفت وقتی که خر معاویه از پل گذشت بسر بن ارطاه را فرستاد و گفت برو حاکم مکه شو و شیعیان علی(ع) را از دم تیغ بزن و عبیدالله را هم بکش. عبیدالله بن عباس وقتی فهمید زودتر فرار کرد ولی بچه‌هایش نتوانستند فرار کنند. بسربن ارطاه وقتی حاکم مکه شد هر دو پسر عبیدالله بن عباس را سر برید. عبیدالله بن عباس سال‌ها در به در بود و بعد گفت بروم به معاویه بگویم من همانی هستم که دل مردم را خالی کرده بودم و همانی هستم که به مردم گفتم جنگ می‌شود و کاری کردم که دور رهبرشان را خالی کردند. بروم این‌ها را به معاویه یادآوری کنم تا شاید کار ی به کار من نداشته باشد. وقتی پیش معاویه رفت، بُسر همانی که بعد از عبیدالله حاکم مکه شده بود و بچه‌های عبیدالله بن عباس را سر برید رو در روی او ایستاد و گفت من همانی هستم بجه‌هایت را کشتم. به والله هر کسی در برابر نظام کوتاه بیاید و پشت علی زمان را خالی کند به همین ذلت دچار خواهد شد و حتی اگر عمامه بر سر داشته باشد.
حجت‌الاسلام حمید رسایی گفت: حسن روحانی که امروز دم از صلح امام حسن(ع) می‌زند اما در سال 56 به گونه‌ای دیگر می‌گفت. وی در تیرماه سال ۱۳۵۶ به دعوت گروهی از جوانان انقلابی اصفهان به آن شهر سفر کرده و به مدت ده شب در مسجد حکیم اصفهان به بررسی رفتار سیاسی اهل بیت به‌ویژه صلح امام حسن(ع) و رفتار مردم آن زمان می پردازد که در سال ۹۰ این مجموعه سخنرانی را در کتابی به نام "مقدمه ای بر تاریخ امامان شیعه" به چاپ می رساند.
در مقدمه این کتاب که توسط مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۹۰ به چاپ رسیده، وی می نویسد:
«برای فهم دقیق سیره امامان شیعه ... باید فضای سیاسی، اجتماعی و اعتقادی شهرهای بزرگ نظیر مکه، مدینه، کوفه، بصره و دمشق را بازسازی کرد تا به بسیاری از راز و رمزها پی برد. باید چهره‌های تأثیرگذار آن مقاطع را شناخت و به‌درستی معرفی کرد. باید تغییرات سریع و عجیب و غریب جوامع آن روزگار را مورد ارزیابی دقیق قرار داد؛ از ستایش‌انگیزترین اخلاق شهروندی تا سهمگین‌ترین خیانت‌ها و نقض پیمان‌ها و دروغ‌پردازی‌ها، از بصیرت و آگاهی خیره‌کننده تا غفلت‌ها و خطاهای باورنکردنی، از ایثار و فداکاری تحسین‌برانگیز تا سستی‌ها و وظیفه‌ناشناسی‌های حیرت‌آور. باید همه ویژگی‌ها و خصوصیات 250 ساله تاریخ معاصر ائمه هدی(ع) را به‌خوبی ترسیم نمود تا تحلیل‌گران بتوانند به واقعیت‌ها دست یابند و به بی‌راهه کشیده نشوند.
