به گزارش راه شلمچه، ماه گذشته خبر ماجرای سرباز بابلی و برخورد فیزیکی یک قاضی و سرباز در شهرستان بابل، این پرونده با تایید رئیس اداره سرمایه انسانی سرباز ستاد کل نیروهای مسلح، ابعاد تازه‌تری پیدا کرد.
ماجرا از این قرار بود که یکی از بازپرس‌های دادگستری بابل هنگام مراجعه به محل کارش از درِ ورودی ارباب رجوع با درخواست سرباز برای بازرسی بدنی مواجه می شود و اجازه این کار را به سرباز نمی‌دهد.
درِ ورود قضات، کارشناسان و وکلای دادگستری بابل جدا از محل ورود ارباب رجوع است و به همین دلیل سرباز بابلی این بازپرس را نشناخته و بر بازرسی بدنی‌اش اصرار می‌کند. همین سماجت و اصرار سرباز باعث می‌شود تا بازپرس ماجرا سیلی‌ای به صورت او بزند. این خبر کافی بود تا واکنش‌های متعددی در فضای مجازی و بازتاب زیادی پیدا کند.
متعاقب آن رئیس اداره سرمایه انسانی سرباز ستاد کل نیروهای مسلح مهر نهایی را با تایید این خبر زد. امیر دریادار دوم غلامرضا رحیمی‌پور با تایید خبر، از ضرورت صیانت از سرباز مذکور حرف زد: «بدرفتاری با سرباز بابلی تایید شده و صیانت از سرباز مذکور در دستور کار است. سرباز بابلی اگرچه مورد بدرفتاری قرار گرفته اما دچار مشکل فیزیکی نشده است.»
طی گفته‌های رحیمی‌پور، همچنین روشن شد که فرد خاطی یک قاضی بوده و سرباز را که هنگام ورود به دادگستری از او کارت شناسایی درخواست کرده بود به اتاق خود برده و چند ضربه به صورت او زده است.
محمدحسن کریمی سرباز بابلی این ماجرا در نهایت با رضایت خود به این قائله پایان داد و از عذرخواهی بازپرسی که به او سیلی زده بود در حضور مدیران ارشد دستگاه قضایی استان ماجرا را ختم به خیر اعلام کرد.
اما به‌راستی آن قاضی و بازپرس سیلی‌زننده به گوش سرباز چه کسی بود و چرا نامی از وی در رسانه‌ها گفته نشده‌است؟ اگر ماجرای برخورد بازپرس با سرباز بابلی صحت داشته باشد که دارد چرا نامی از این بازپرس خطاکار برده نمی‌شود و اگر جای این بازپرس یک مدیر و یا یک فرد نظامی بود آیا بازهم ناشناخته می‌شد؟
انتظار این بود تا رئیس دستگاه قضا در این باره ورود جدی می‌کرد و در برخورد با بازپرس خطاکار به راحتی از آن نمی‌گذشتند.
