به گزارش راه شلمچه، مجلس یازدهم در حالی آغاز به كار می‌كند كه ترس و واهمه اصلاح‌طلبان را فراگرفته است. در سطح جامعه اقبال به آنها در كمترین حد ممكن است. دولت منتسب به آنها كارنامه غم‌انگیزی در حوزه اقتصادی به ویژه تورم و بیكاری به جا گذاشته است. اگر شكست سنگین آنها در انتخابات دوم اسفند، نتیجه عدم اقبال اجتماعی به آنها باشد، اختلاف درونی حاصل افت سرمایه اجتماعی و نتیجه این انتخابات است.
برای جناح شكست‌خورده در اقتصاد، بازنده در انتخابات و مشغول نزاع درون خود، چاره‌ای جز تلاش برای بزرگنمایی اختلاف جناح‌های مختلف باقی مانده است؟ منطقی است كه اصلاح‌طلبان ناامید از خود، بر شكاف انداختن مقابل رقیب تمركز كنند كه چنین هم كرده‌اند. انشعاب برخی از راه‌یافتگان منتسب به جریان انقلابی از فراكسیون اكثریت دقیقا همان كاری بود كه اصلاح‌طلبان منتظرش بودند. میزان استقبال آنها از این انشعاب به وضوح نادرستی این كار را نشان می‌دهد.
در حالی كه فراكسیون اكثریت مشغول طراحی مكانیزم انتخاب هیات‌رییسه است، شكل‌دادن به یك جلسه موازی قدمی در راه تضعیف فراكسیون و اقدامی خلاف وحدت است. اگر گروهی گمان می‌كنند در فراكسیون انقلاب، از اقبال برخوردار نیستند، نباید تشكیلات جدید درست كنند و انشعاب بزنند. این انشعاب در نهایت راه را برای شكاف در مجلس بازمی‌كند و دقیقا مورد توجه اصلاح‌طلبان قرار می‌گیرد. مردم منتظر حل مشكلات خود از سوی نمایندگان و بازگشت مجلس به جایگاه اصلی خود هستند. رمز خدمت، وحدت ذیل فراكسیون با وجود اختلاف سلیقه است.
منبع؛ صبح نو
