به گزارش راه شلمچه، در فارسی ضرب المثلی است که می‌گوید: «دیوارحاشا بلند است.» به عبارت دیگر این ضرب‌المثل می‌گوید: انکار کردن موضوع یا مسئله‌ای حد و مرزی ندارد و حرف یا عمل خود را می‌توان به راحتی و تا حد غیر ممکن و نامحدود انکار کرد، اما با ظهور رسانه‌های جمعی و عصر دیجیتال این قبیل مثل‌ها هم به تاریخ پیوسته، خصوصاً درباره کسانی که روزگاری در مصدر امور بوده‌اند، عملکرد و اظهارات آن‌ها در معرض افکار عمومی و رسانه‌ها بوده و اکنون با یک جست‌وجوی ساده می‌شود، مواضع گذشته آن‌ها را یادآوری کرد.
اما ضرب‌المثل دیگری هم هست که می‌گوید: «کسی که خود را به خواب زده، نمی‌شود بیدارش کرد.» حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق که پس از پایان هشت سال ریاست جمهوری، کشور را با انبوه مشکلات به سیدابراهیم رئیسی سپرد و مدت‌ها بود، در حوزه‌های مختلف سکوت اختیار کرده و اظهار نظری نمی‌کرد، چند روز پیش در دیدار با «جمعی از استانداران دولت‌های یازدهم و دوازدهم»، گویی فضای سیاسی و اقتصادی کشور را برای اظهارنظر مساعد دیده و مطالبی مطرح کرده که نه تنها قرین به صحت نیست، که آمار‌ها روایت دیگری دارند.
روحانی گفت: «شاید در حال حاضر برای رفع مشکلات مردم خیلی تأثیرگذار نباشیم، اما می‌توانیم پیشنهادات خود را به افرادی که مسئول هستند منتقل کنیم... ولو اینکه حرف‌های ما اثربخشی مطلوب نداشته باشد، اما تجارب و راهکار‌هایی که استانداران درباره طرح‌های نیمه‌کاره و حل مشکلات استان حوزه خدمت خود دارند، می‌تواند در اختیار مسئولان قرار داده شود.»
روحانی به روش همه سال‌هایی که در دولت بود، بار دیگر از برجامی که به تعبیر رئیس کل بانک مرکزی وقت، دستاوردش «تقریباً هیچ» بود، دفاع کرده و درباره خزانه کشور مدعی شده: «برخلاف آنچه تحویل گرفته بودیم، خزانه را پر تحویل دادیم. موجودی ارزی را چند صد میلیون دلار تحویل گرفتیم، ولی با چند میلیارد دلار تحویل دادیم.»!
اما آیا دولت روحانی خزانه را «پر» تحویل دولت سیزدهم داد؟ اسناد همان دولت چنین ادعایی را تأیید نمی‌کند. چنانکه روحانی که ۲۸ تیر ۱۴۰۰ در پاسخ به نامه محمدباقر نوبخت، رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه گفته بود «همه موجودی خزانه براساس درخواست‌های جنابعالی تخلیه شده است».
خزانه‌ای پر از بدهی و استقراض!
در همین زمینه یک منبع آگاه در سازمان برنامه و بودجه کشور به «جوان» می‌گوید «آقای روحانی راست گفتند؛ واقعاً خزانه را پر تحویل دادند، اما پر از بدهی و استقراض! هنگامی که دولت دوازدهم تحویل داده شد، بررسی دو عدد برای نمونه خیلی مهم است، حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان تخصیص انجام شده بود و این رقم به خزانه رفته بود، اما خزانه پولی نداشت که آن‌ها را تأمین کند؛ یعنی فقط ۶۰ هزار میلیارد تومان چک بدون محل داشت.
نکته دوم اینکه ۵۴ هزار میلیارد تومان تنخواه بانک مرکزی را در همان چند ماه اول هزینه کرده بودند، به جز این سایر موارد مربوط به سایر بدهی‌های سنگین است، به طوری که نزدیک ۵٣۵ هزار میلیارد تومان اوراق و ۶٠ میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی هزینه کردند».
این منبع افزود: «هنگامی که رئیسی دولت را تحویل گرفت کسری کل بودجه سال گذشته ۴٨٠ هزار میلیارد تومان بود؛ یعنی بر روی هر چیزی دست بگذاریم، انباشتی از بدهی‌های سنگین از جمله مطالبات بازنشستگان لشکری و کشوری، فرهنگیان و بخش درمان را نشان می‌دهد، افزون بر آن تأمین پول واکسن کرونا نیز مطرح بوده است.
اما تمامی این موارد با تمرکز دولت بر افزایش درآمد‌های پایدار از قبیل فروش نفت و مالیات و کنترل هزینه‌ها سال گذشته به خیر گذشت.»
به گفته این منبع آگاه «سال گذشته تنخواه بانک مرکزی تسویه شد و ٢٠٠هزار میلیارد تومان هم بابت طرح‌های عمرانی که حتی برای استهلاک اصلاً ریالی دریافت نکرده بوند، اختصاص داده شد.
مطالبات قابل توجهی از فرهنگیان و بازنشستگان پرداخت شد و امسال هم بخشی از آن از طریق درآمد‌ها تکمیل شد.»
تعهدات مالی با خزانه خالی
این منبع آگاه در ادامه می‌گوید «دولت دوازدهم افزون بر استقراض‌هایی که برای دولت سیزدهم داشت مین‌هایی را بر سر راه دولت آقای رئیسی ایجاد کرده بود؛ همانند افزایش حقوق‌های دقیقه نودی که بر مبنای خزانه خالی تعهداتی را برای دولت بعد ایجاد کرده بود که اساس اغراض سیاسی بود. همه این موارد قابل شرح و تفسیر هم است».
به گزارش روزنامه جوان، حال باید منتظر بود و دید که آیا روحانی آن‌طور که گفته «اینکه چه کسی مسئولیت دولت را برعهده دارد مسئله فرعی است، مسئله اصلی پیشرفت کشور و حل مشکلات مردم است که باید به آن کمک کرد.» اظهارات خود را اصلاح خواهد کرد تا حداقل حواس دولت فعلی را با اظهارات غیرواقع پرت نکند یا همچنان در مسیر فعلی گام خواهد برداشت تا به همان «اغراض سیاسی» که به خاطر آن دولت را مین‌گذاری شده تحویل داد، برسد؟!
