روز 18 بهمن 1357 چه گذشت؟

به گزارش راه شلمچه، ملاقات‌های گروه‌های مختلف مردم با امام هر روز پر شمار‌تر از قبل برگزار می‌شود؛ امام امروز در دیدار روحانیون اهواز ادامه نهضت را یک تکلیف می‌دانند و در دیدار با وکلای دادکستری ضرورت محاکمه شاه را یادآور می‌شوند.

رهبر نهضت اسلامی در دیدار روحانیون اهل سنت و مردم کردستان ریشه اختلاف سنی و شیعه را در نقشه‌های استعمارگران می‌دانند و بر ضررورت هوشیاری مسلمانان تاکید می‌کنند: آنان به اختلافات دامن می‌زنند تا ما را به خودمان مشغول کنند و همه حیثیت ما را ببرند هم مادیات ما را ببرند هم معنویات مات را از بین ببرند، اما الان ملت ما بیدار شده است.


با گسترش اعتصاب کارمندان در سراسر کشور؛ کنترل تعدادی از وزارتخانه‌ها و ادارات به دست انقلابیون افتاده...
نخست وزیر و وزرای دولت موقت در مدرسه علوی مستقر شده اند؛ بازرگان در مقابل هجمه‌های بختیار که دولت موقت را شوخی قلمداد کردهر تاکید می‌کند: کابینه من کابینه خیالی نیست...

پیرو درخواست امام مبنی بر اعلام موضع مردم نسبت به دولت موقت؛ سراسر کشور صحنه حمایت‌های مردمی است...
در بین جمعیت عده‌ی زیادی از سربازان و درجه داران ارتش ابراز وفاداری خود را نسبت به امام خمینی ابراز می‌کنند
دامنه تظارات مردمی گسترده‌تر شده کار به جایی می‌رسد که حتی ۱۳ نفر دیگر از نمایندگان مجلس استعفا می‌دهند/ بختیار که از اعتصابات و استعفا‌های پی در پی به خشم آمده تنها اهرم فشارش قطع حقوق اعتصاب کنندگان است...
او که تلاش دارد اوضاع را تحت کنترل جلوه دهد در عین حال برای قدرت نمایی از قره باغی رئیس ستاد ارتش و مقدم رئیس ساواک می‌خواهد حمایت مجددشان را از او اعلام کنند.

حالا آمریکایی‌ها از ایران رفته اند، اما نکته جالب توجه این است که به محض بازگشت ژنرال هایزر از ماموریت ناتمامش؛ رئیس جمهور کارتر و وزرای خارجه و دفاع بلافاصله با او تشکیل جلسه می‌دهد تا اهداف دست نیافته خود را از روش‌های دیگری پیگیری کنند.
وزارت خارجه آمریکا که تا پیش از خروج نظامیان و مستشارانش از ایران شعار حمایت از خواست مردم را سر می‌داد حالا بدون توجه به قیام سراسری مردم ایران اعلام می‌کند بختیار را به عنوان نخست وزیر می‌شناسد و این یعنی تداوم دخالت‌های آمریکا در امور داخلی ایران این بار از راه دور...

روزنامه‌ها از مذاکرات سری و سه جانبه بازرگان با بختیار و ارتش می‌نویسند خبر‌ها حاکی از آن است که بازرگان خواستار بی طرفی ارتش شده، اما بختیار بر حمایت ارتش از خود پافشاری می‌کند.