شعر؛ کمی ز شور حسینی شعور برداریم

به گزارش راه شلمچه، سروده جدیدی از مجید امیری‌سوادکوهی شاعر جوان و ارزشی کشورمان به مناسبت ایام عزای سیدالشهدا(ع) را در زیر می‌خوانید:

السلام علیک یا ابا عبدالله

السلام علیک یبن رسوال الله

شروع قصه بگویم علی امیر من است

بگو بلند اشهد ان علی ولی الله

محرم و حرمش آبروی ما باشد

لباس مشکی او آرزوی ما باشد

تمام عالم و آدم به سر زنان گویند

حسین ذکر نماز و وضوی ما باشد

سلام میکنم ارباب با وفای من

سلام میکنم ای یار سرجدای من

نگاه کن به گدای همیشه در بندت

سلام میکنم ای شاه کربلای من

سوار کشتی غم گشته ایم سالها

ز دست او که نمک خورده ایم سالها

دلم خوش است به این آه و ناله و غم

 ز اشک و ناله و غم  خیر دیده ایم سالها

چراغ راه تو سبز است بهر هر سائل

سفیه به زیر پرچم تو می شود عاقل

تو راه می شوی و راهنما هم تو

نظر کنی به خلایق جهان شود کامل

مسیح عشق تو دارد رسول عاشق تو

کلیم حمد تو گوید بتول عاشق تو

چنان تو در دل بودا و گبر و لاییکی

جهان فدای نگاهت عقول عاشق تو

دلیل این همه عشق و علاقه میدانی؟

تویی که روز و شب از نام او چو می‌خوانی

حسین به فکر یتیمان و بی پناهان بود

تویی که کرب و بلایی شدی ،چه میدانی؟

کمی ز شور حسینی شعور برداریم

برای آخرت ام قطره نور برداریم

در این جهان دو روزه اسیر نفس مباش

برای پست مقامی غرور برداریم!!

حسین راه نجات من و تو و ما است

حسین آب حیات تمام دنیا است

اگر چه تشنگی اش را به رو نیاورده

حسین شور نشاط سرای عقبی است

بدان که واقعه کربلا بشارت بود 

رسیدن بشریت به اوج عزت بود

نماز خواند حسین، و پشت او گرم از

وفای هفتادو دو مرد با جسارت بود

خدا که خواست چنین باشد و این شد

عموی علقمه تنها سوار بر زین شد

گرفت مشک به دستش فرات را طی کرد

براه خیمه شتاب کرد فدایی دین شد

نگویم از دل جنگ و کمان و شمشیرش

نگویم از غم زینب جهان نمک گیرش

در این زمانه بگویم برای اهل یقین

تمام واقعه درس بود یاد بگیریمش

چرا عزای حسین را خرده میگیرند

برای مجلس روضه بهانه میگیرند

برای بزم و تفرج چراغشان آبی ست

محرم و شب قدر تازیانه میگیرند

راه ما راه دراز است ادامه دارد

نهضت فاطمه این بار نشانه دارد

عصر ما عصر ظهور است همه گوش کنید

اهل دل باش که این بیت کنایه دارد

روز موعود رسید اهل ولا آماده

لشکر سید علی پا به رکاب ایستاده

مرد امروز ز نامرد جدا خواهد شد

تا نبینیم علم روی زمین افتاده

اهل پیکارو نبردیم همه بسم الله

مشتهامان گره کردیم همه بسم الله

نگذاریم که آن واقعه تکرار شود

دور مادر چو بگردیم همه بسم الله