راه شلمچه - داریوش بهمنیار؛ باز هم اربعين آمد با اینکه قرن ها از وقوع آن همه مصيبت مي گذرد ولي هنوز بغض ها تازه است گويي اربعين هر سال نخستين اربعين حسيني است که عاشقان به عزاي حسين(ع) و يارانش مي گریند اربعين بيعت دوباره با عاشوراست اربعين بعثت جانهاي ملتهب است و تکرار بیعت پايدار شيعه در غدير است و چه کوتاه بود بالا رفتن دست علی (ع) در غدیر و بالا رفتن صدای یا ابتای حضرت فاطمه الزهرا و بالا رفتن سر حسین (ع) بر نیزه در ظهر عاشورا.
و اين قلم هائی که ما میزنیم هيچ سطري از تشنگيِ مردان خورشيد را نچشيده، منظومه بلند آوارگی را همراهی نکرده، از خارستان هاي ناتمام و گستاخ عبور نکرده، و حال چگونه خواهند توانست به منزلتِ اربعين دست پيدا کنند؟ قلم ها تنها مي توانند حواليِ نام و ياد اربعين چند قطره ای اشک بريزند و دلتنگ نوشتن از تنهايی خودشان باشند.
اربعین آمده است، زینب (س) و امام سجاد (ع) با اسرای اهل بیت پیامبر (ص) آمده اند تا احياگر پيام ناميان كربلا باشند، چرا که آنان پيام آوران کربلا هستند، کاروان اهل بیت پیامبر (ص) بعد از چهل روز به نینوا رسیده اند، چهل روز از اشک هاي کربلا مي گذرد اشکی هایی که حاوی پيام فتح و جوانمردی اند.
زینب سلام الله علیها فصاحت و بلاغت را از علی (ع) نجابت را از فاطمه (س)، صبر و شکیبایی را از حسن (ع) و مظلومیت در عین ایستادگی را از حسین (ع) آموخته بود.
زینب (س) در روز عاشورا به تماشاي زيباترين جلوه هاي هستي ايستاد و با صلابت و استوار در برابر فريبکاران تاريخ جلوه ای زيبا و ماندگار خلق کرد، علی وار خطبه خواند و غرور جاهلی و ناپاک امويان را در هم شکست و کاخ ستم يزيديان را متزلزل ساخت، زینب (س) با اسارت آزادي بخش خويش دفتر ننگين بني امیه را در پيشگاه عقل همه فرزانگان عالم گشود، و همه مردمان را آگاه ساخت که این خاندان (طُلَقا) آزادشدگان و مولفه القلوب هستند.
گاهي رنج و زحمت زنده نگه داشتن خون شهيد از خود شهادت کمتر نيست و رنج چندين ساله حضرت زينب کبري (س) و امام سجاد (ع) از اين قبيل است، اگر خون حسین (ع) و یارانش در عاشورا به زمین ریخت ولی با صبر زینب (س) در اربعین معنا یافت، همان زینب (س) که زيبا و پرمنطق در کوفه و شام سخن گفت، چنان که قلب‌هاي خفته را بيدار کرد، سخنان زينب در کاخ یزید و در میان مردم شامات از آن چه يزيديان شرم زده هراس داشتند بالاتر و رساتر بود، آب معرفتی بود بر آتش جهل و گناه.
یا زینب تو مي‌شناسي آب نفرين شده‌اي كه محكوم معامله شوم دنيا پرستان شد تو دیده ای نفس‌هاي كام خشكيده‌اي كه حقيقت تشنه رسالتش بود و تمناي مشك‌هاي سوراخ كه آب آخرين بهانه‌اش بود؟ گرماي دستاني كه آرزوي سقايي داشت و از شرم چشمان منتظر كودكان به خواب آب‌ها رفت و به وعده‌گاه برنگشت؟ آسماني كه برای هميشه تاريخ با عظمت اين فاجعه سياهپوش شد ؟
ای زینب قهرمان (س) که صدای فریادت ضرب آهنگ قيام ماست اینک تاریخ آمده است تا همراه تو بعد از هزار و چهارصد سال بغضش را بترکاند تاریخ با آن همه ابهت و وقارش در مقابل دل بی قرار تو کم آورده است.
امشب چهل شب است که آب از گلوی زینب پایین نرفته غم بر تارک دلش میوزد و هوای اسارتی را نفس میکشد که چهل سال شکسته ترش کرده است دلم دیگر از داغ علی اصغر مرده است حالا چگونه این دل میتواند در تولد دوباره زمین لبخند بزند؟ کدام تولد؟ کدام زندگی؟ کدام امید ؟ اصلا مگر میشود بعد از حسین به زندگی ادامه داد؟ در این چهل روز زینب و امام سجاد (ع) و تمام مریدان راه امام حسین در سوگ ابرمردی نشسته اند كه حیات اسلام مدیون بدن تکه پاره اوست اینک قریب چهل روز از غروب غم فزای شهادت شقایق‌ها می‌گذرد اسارت، سیلی، غربت، فریاد و بیدارگری سهم خاندان اهل بیت پیامبر است.
زينب (س) تمام يادگار كربلا را با كاروان صبرش براي زيارت شهداي كربلا آورده است، همه كاروانيان خاك كربلا را به سر می ريزند و زينب (س) در جستجوي گمشدگانش خاك نینوا را می بويد هوا را با تمام احساس خسته اش لمس می كند تا جاي قامت علی اكبر دستان عباس حنجره علي اصغر و سر حسين (ع) را پيدا كند، زمين زیر پای زینب شرمنده جستجوی زينب (س) است.
حضرت زینب (س) خسته است در گوشه ای می نشيند، آفتاب رمقي ندارد گويي از غروب غريبانه‌اش در عاشورا ديگر طعم طلوع را نچشيده است، زینب (س) نگاهش در لحظه ای پهنای صحرا را طی مي‌كند و گوش صحرا، سنگ صبور نجوای آرامش او می شود و گويی چشمانش برق آفتاب را چون شاهدی روشن نشانه می رود، حضرت زينب (س) بلند می شود و هم چنان واژه های گفته و ناگفته خویش را بر دوش خستگی هايش می گذارد و باز هم می ايستد، چرا که دشمنان اهل بيت (ع) رعب اين ايستادگی ها را بارها تجربه كرده‌اند.
زیارت اربعین همچون زیارت عاشورا از مضامین انسان ساز و پر محتوایی برخوردار است در واقع اربعین فرصتی برای همبستگی با عاشوراست اگر در عاشورا حسین (ع) با تاریخ سخن گفت در اربعین تاریخ پای درس امام حسین (ع) نشست تا در طول عمر انسان بهانه ای برای ظلم ستیزی باشد در عاشورا حسین (ع) به دنیا نشان داد که ظلم و ستم پایدار نیست و بنای ظلم هر چقدر بزرگ باشد در مقابل حقیقت چون پر کاهی بر باد خواهد رفت امروزه تحقیق و پژوهش در حوزه تاریخ در واقع جنگیدن در خط مقدم دفاع از تفکر شیعی است نگاه کردن به عاشورا و اربعین و جریان ابا عبدالله الحسین (ع) به عنوان یک جنبش شیعی و بزرگداشت و احیای آن خدمتی واجب برای شیعیان جهت دفاع از تفکر شیعی و ارزشهای عاشورا و اربعین است.
اربعین برای مسلمانان به خصوص شیعیان در سراسر جهان معنای بسیار بزرگی دارد شهادت امام حسین (ع) در عین اندوه فراوان نشانه فتح نهائی روح اسلام واقعی بود چرا که تسلیم کامل به اراده الهی به شمار میرفت شهادت نوه پیامبر خاتم راه و روشی پایدار و درخشنده برای همه ماست محرم به ما میاموزد که خطرات هر چه زیاد باشد نبایستی از راه حق و حقیقت و عدالت منحرف شد.
مصائبی که امام حسین (ع) در راه احیای دین جدش پیامبر خاتم ( ص) بر خود وارد ساخت بر شهیدان پیش از او برتری دارد و بر احدی از گذشتگان چنین مصائبی وارد نشده است هر چند گفته شود که دیگران هم در راه دیانت و حفظ اسلام جان داده اند وضع امام حسین (ع) که جان شیرین خود و فرزندان عزیز و دوستان و خویشاوندان و مال و عیال خود را در راه حفظ دیانت اسلام داده نبوده است به خصوص که این مصائب به طور ناگهانی و غیر منتظره نبوده است بلکه به مرور زمان و یکی بعد از دیگری به وقوع پیوسته است.
برای همین هم بود که به محض اینکه امام حسین (ع) شهید شد و زن و فرزندان او اسیر گشتند و آن واقعیات دردناک و دلخراش پیش آمد یک دفعه اعمال نگین و فجیع بنی امیه ظاهر گشت به یک باره جنبش و نهضت عظیمی در مسلمانان پدیدار گشت و علیه حکومت یزید و بنی امیه هم قسم شدند و قیام کردند همه مسلمانان بنی امیه را مخرب اسلام دانستند و آنها را ظالم و غاصب نامیدند که به ناحق بر کرسی خلافت تکیه زده اند و برعکس بنی هاشم را مظلوم و شایسته خلافت دانستند و حقیقت اسلام را در آنها شناختند.
از این به بعد بود که قیام امام حسین (ع) در مسلمانان زندگی نوینی بوجود آورد و روحانیت معنوی اسلام را رونقی تازه بخشیدند مسلمانانی که جنبه روحانیت اسلام را فراموش کرده بودند با یک جنبش به دنبال حق و حقیقت رفتند و نهضت ها و قیام های عظیم اسلامی شروع شد و دنباله آن تا امروز ادامه یافت و روز به روز واقعه کربلا اهمیت و درخشندگی بیشتری پیدا کرد.
اربعین بالاترین نماد اسلام انقلابی است و دقیقاً همان اسلامی است که دشمن نمی خواهد در منطقه حاکم شود انقلابی که با روشنگری مسلمانان را از چنگال آمریکا و غرب و ایادی شان نجات می دهد.
اربعین بالاترین نماد اسلام انقلابی است و انقلاب اسلامي ايران پرتويي از پیام کربلا و انقلاب عظيم الهي آن است، انقلابی که با پیروی از پیام عاشورا كاخ ستمگران تاریخ را با خون در هم كوبيد و كاخ سلطنت شیاطین را فرو ريخت.
سالها بود که گردهمايی بي بديل جهان تشيع در ميعادگاه كربلا در موسم اربعين يك مانور عقيدتی سياسي بی نظير و بسیار مهم برای همه مسلمانان بود که متاسفانه امسال به خاطر ویروس کرونا برگزار نشد ولی اهميت ويژه اربعين امسال و حضور نیافتن زائران و عاشقان ابا عبدالله در همایش های بی نظیر اربعین در سالهای قبل باعث شکوه و عظمت بیشتر اربعین حسینی در عالم شده و جهانیان را انشاالله برای سال بعد آماده تر می کند و در شرايط حساس امروز منطقه پشتوانه ای محکم برای اتحاد مسلمانان و دولت شیعی عراق شده است، پیشاپیش رسیدن اربعین حسینی را به همه شما عاشقان امام حسین (ع) و رهروان راهش تسلیت می گوییم.
