به گزارش راه شلمچه، حجت الاسلام و المسلمین امیری سوادکوهی از محققان و اندیشمندان جوان شیعه همزمان با جشن جهانی دهه فرخنده غدیر و عید بزرگ ولایت، در مقاله ای ضمن اشاره به دوران غیبت امام زمان علیه السلام به غربت دین و انحراف امت از مسیر عترت پرداخته و ضمن تحلیل و آسیب شناسی دوران قبل از شهادت رسول خدا و قبل از ظهور امام عصر علیهماالسلام، همگان را به راه و منش و سیره ی امیر غدیر، امیرالمؤمنین علی علیه السلام دعوت کرد.
وی در خاتمه گفت: امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: هر كس به ریسمان ولایت و محبت ما اهل بیت چنگ زند به ساحل نجات می رسد و هر كه رهايمان كند غرق می شود… . “… مَن تَمَسَّکَ بِنا لَحِقَ، مَن تَخَلَّفَ عَنّا غَرِقَ.
متن کامل این مقاله بدین شرح می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة مولانا امیرالمؤمنین والائمة المعصومین علیهم السلام
از پنجشنبه سیاه تاریخ که رسول خدا صلی الله علیه و آله قبل از شهادت مظلومانه ی شان در بستر بیماری بودند و فرمودند: دوات و قلمی بیاورید تا راه سعادت بعد خود را برای شما بنویسم که هیچگاه گمراه نشوید و راویان حدیث قرطاس[1] نیز آنرا با اشک و سوز روایت نمودند و با اهانت ملعون ازل و ابد به رسول خاتم آنروز بعنوان لکه ی ننگ ابدی برای منافقان در تاریخ به یادگار گذاشته شد ، بنای غربت دین نهاده و امت به سمت و سوی دیگری روی آوردند.
پنجشنبه سیاهی که حرمت ها را یکی پس از دیگری از بین برد و اسلام حقیقی را به اسلام سقیفه ای مبدّل کرد تا آنجا که پاره وجود رسول خوبی ها ، حضرت عصمت الله الکبری فاطمه زهرا سلام الله علیها درباره آن فرمودند : «وَ اُزیلَتِ الحُرمَه عِندَ مَماتِه. فَتِلکَ وَاللّه النازِلَه الکُبرى، وَالمُصیبَه العُظمى»[2] ؛ به هنگام شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله با آن بی ادبی ای که بر حضرت نمودند، حرمت ها به کلی از بین رفت. پس آن به خدا قسم گرفتاری بزرگ و مصیبت عظمی است … .
از آن روز بود که یکی از مفاد صحیفه ی ملعونه اجرا و قرآن را از عترت جدا نموده و کلام شیطانی حسبنا کتاب الله بعنوان اصل الاصول (جعلی) دین مطرح گشت و پس از شهادت رسول خاتم غمنامه ی غربت اسلام آغاز و با آتش بر خانه ی وحی روزهای تاریک امت و عصر غیبت را بر گنجینة الاسرار فاطمیه نگاشتند.
از آنجا که مهره های سوخته ی یهود بر آن بودند که با حذف امامت ،حقیقت انسانیت را از بشریت جدا کنند و فطرت پاک را به سمت و سوی تیرگی های عفریته های نفاق بکشانند، با مسئله ی مهم غدیر و با اصل الاصولی به نام ولایت علوی مخالفت کردند و ضمن انحراف در میان امت، مسیر سعادت و خوشبختی بشر را به سمت و سوی دیگری سوق داده و نه تنها در مقابل خانه ی علم و امامت آتش روشن کردند، بلکه حقیقت انسانیت را سوزاندند و مسیر را برای آنان که در عصر غیبت موعود امم زندگی می کنند سخت و طاقت فرسا نموده اند.
وقتی امت از مسیر معینی که خدای متعال برایشان مشخص نموده و صراط مستقیم که همان راه ،سیره و منش امیرالمؤمنین علیه السلام است را به فراموشی بسپارند و از شیعگی تنها به نام و شعار بسنده کنند، درغربالگری آخرالزمان که معصوم علیه السلام از آن خبر داده از قافله ی عبودیت و بندگی عقب مانده و در حیرت و سرگردانی گرفتار خواهند شد، چرا که از صراط مستقیم علوی دور و در ظلمت و تاریکی و جهل مستور خواهند بود.
از اینرو امام باقر علیه السلام فرمودند: «وَ اللَّهِ لَتُمَیزُنَّ وَ اللَّهِ لَتُمَحَّصُنَّ وَ اللَّهِ لَتُغَرْبَلُنَّ کمَا یغَرْبَلُ الزُّؤَانُ مِنَ الْقَمْح؛
به خدا سوگند! آزموده می شوید؛ امتحان می شوید؛ غربال می شوید؛ آن سان که گندم غربال می شود و از شلتک جدا می گردد.»[3]
امیرالمومنین امام على علیه السلام نيز فرمودند:«يكون حيره و غيبه تضل فيها اقوام و تهتدى فيها آخرون» [4]؛ «غيبت و حيرتى پيش خواهد آمد كه گروه هايى گمراه مى شوند و دسته اى ديگر هدايت مى يابند.»
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم در بند نسیان، از حقیقت بندگی فاصله خواهیم گرفت و چنین است که برخی از مردم آخرالزمان با فراموشی دین و مذهب موجبات تباهی دنیا و آخرت خود را فراهم میسازند.
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم تحريف در آموزه هاى متعالى و راستين دين در اين عصر فزونى مى گيرد و اديان و مكاتب مختلفى شكل گرفته و آن اديان ساختگى، رنگ و بويى از حقيقت ندارند و تهى از معنويت و باورهاى راستين حق گرايانه هستند.در روايات نيز اشاره شده كه سرگردانى در عقايد دينى، نتيجه جريانات باطلى است كه با جهالت و كنار گذاشتن تفكر در ميان امت ظاهر مى شود.[5]
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم اسلام و انسانیت حقیقت خود را از دست می دهد ودر عصری که غول هاى ارتباط جمعى و رسانه اى، به شدت با اسلام حقیقی درگير هستند، با انواع تخريب ها و تحريف ها و سياه نمايى ها چهره ی خشن و سياهى از اسلام و دين نشان دهند و در اين كار، چنان ماهرانه و شيطنت آميز واقعيت ها را تحريف و تخريب مى كنند كه حتى برخى از مسلمانان نيز دچار ترديد و گاه از دين خود شرمنده مى شوند، و از طرفى ديگر، ظواهر دنيا را چنان فريبنده و زيبا جلوه مى دهند و انواع فساد و فحشاء را در جامعه پخش مى كنند، به گونه اى كه مردم در كنترل كردن اميال و غرايز خود بايد مجاهدت و تلاش فراوان كنند.
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم، بازار فسادهاى مالى و اخلاقى، چنان گرم مى شود كه برخى، همه چيز را به فراموشى مى سپارند و حتى انسانيت را زير پا قرار مى دهند، روشن است كه با فساد علنى دنياى امروز، حفظ دين و معنويت، بسيار مشكل است.
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم مردم از محتواى اسلام و قرآن و حقيقت آن دور مى شوند. اين دور شدن به چند شكل اتفاق مى افتد. توجه بيش از حد به ظاهر و غفلت از محتوا و پيام؛ يعنى، مردم به جاى اين كه دنبال فهم معانى قرآن باشند، بيشتر به خواندن آن و لحن و صوت ارزش بدهند.[6]
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم به قدرى معانى مختلف و برداشت هاى غيرمعقول از قرآن عرضه مى شود و به قدرى اختلاف قرائت ها و تكثرگرايى رواج و مقبوليت يابد كه معناى اصلى قرآن و منظور الهى از نزول آن در بين مردم گم شود و كسى نداند كه منظور خداوند از نزول قرآن و اسلام چيست. در اين صورت نيز از قرآن و اسلام، جز اسم چيزى نخواهد ماند، زيرا هر كس حرفى خواهد زد و آن را حرف اسلام و قرآن قلمداد خواهد كرد.[7]
شیطان در کمین انسان است و برای هرکس به فراخور خودش در کمین می نشیند تا بستر پیش بیاید بستر که آماده شد ضربه می زند.
باید به اوضاع با دقت نگاه کنیم و چشمانمان را باز کنیم و دنبال کسی جز جانشینان خدای متعال در روی زمین به دنبال احدی نرویم.
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم کلماتمان فرسنگ ها از آنچه خدای متعال در قرآن بدان تأکید نموده فاصله خواهد داشت و آنگونه که امیرالمؤمنین علیه السلام فرموده عمل نخواهیم کرد.آن زمان سخن و معیار آن چنان تغییر خواهد کرد که برای فرار از حقیقت می گوینددل باید پاک باشد و عمل آلوده ی به هوی و هوس گردد. در پاسخ به چنین سخنان بی ریشه که منشائش تنها هوی و هوس می باشد می بایست چنین می توان گفت: اگر دل انسان واقعاً پاک باشد باید به دنبال خواست و فرمان پاکترین دلدار یعنی خدای تعالی باشد و دل پاک تسلیم و مطیع دستور و حکم او است. دلی که رها و تابع هوا و هوس و میل خود باشد و بندِ بندگی خدا را رها کند و تکلیف و وظیفهای حس نکند، نمیتواند پاک باشد.آن کسی که تو را خلق کرده است، اگر فقط دل پاک کافی بود، فقط میگفت:«آمنـــوا» اینکه کنار «آمنوا» فرمود:«آمَنُوا وَ عَمِلُوالصَّالِحات»یعنی هم دلت پاک باشد و هم عملت منزه باشد.
وقتی با ادعای دل پاک بودن بخواهیم سخن خود را توجیه کنیم، شیطان در تمام امور زندگی مان جولان خواهد داد و اختلاط بین زن و مرد عادی سازی می شود و این نخستین هدف شیطان برای سقوط بشریت است.
مرجع عالیقدر شیعه ، شیخ الفقهاء حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی در این باره می فرمایند: «محرم و نامحرم بودن از اصول اساسي اسلام است و اين حرف تمام علماي دين از گذشته تاکنون است که زن بايد پوشيده باشد. هرچه اختلاط زن و مرد کمتر باشد، تقرب به سوي خدا بيشتر است.مسئله حجاب و مسائل جنسی و جنسیتی را تحت احساسات جوانی دختر یا پسر نمیشود بررسی کرد، و نگاه غیر احساساتی باید به آن داشت.این برنامه و روابط مرد و زن و حجاب، همه باید با دید عقل و مصلحت بررسی شود. مفاسد و مصالح بسیار در اینجا ملاحظه میشود. کرامت و شخصیّت زن بیشترین مصلحتی است که باید حفظ شود.ما باید به تعالیم اسلام افتخار کنیم. سالمترین مجتمعات و جوامع، مجتمعات اسلامی است. تفکیک جنسیتی برای سلامت جامعه شرط اساسی است. در احکام شرع جنبههای جسمی و روحی مرد و زن ملاحظه شده است، و بر اساس صرف برتریدادن یک جنس بر جنس دیگر دستور و برنامهای نیست. پیامبران همه به حجاب دستور دادهاند، و اختصاص به اسلام ندارد.»
اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم لذت گناه نیز برای ما شربتی تسکین بخش و کاذب خواهد بود، چرا که هر کدام از وجود انسان برای خود غذایی دارد و وقتی به خواسته ی خود می رسد لذت می برد و این خواسته ها در برخی مواقع گناه محسوب می شود ،چون بنا به مصلحت انسان خداوند آن را حرام کرده و گاهی هم حرام نیست و حلال است .وقتی می گوییم گناه لذت دارد زمانی است که مثلا قوه ی شهوت انسان به کار افتد و خواسته ی خودش را از راه نامشروع می خواهد و اگر انسان در این زمان طبق خواسته ی شهوت خود عمل کند ،گناه انجام داده و اگر شهوت از راه مشروع ارضاء شود گناه نیست.
از اینرو مردم آخر الزمان در شرایطی به سر می برند که اوج فتنه ها و شبهه ها آنها را احاطه کرده است. به گونه ای که در روایات داریم، حفظ دین در آخر الزمان، مانند نگه داشتن آتش کف دست است. این در حالی است که آنها همچون نسل های گذشته خود، امام زمانشان را ندیده اند و از این رو حفظ ایمان در چنین شرایطی، ارزشش بیش از موقعی است که مردم امام زمانشان رادیده اند. از این رو در روایات آمده که مؤمنین آخر الزمان از مؤمنین دیگر زمان بهتر هستند و اجرشان هم بیشتر است. چرا که طبیعی است که هرچه امتحان سخت تر باشد، امتیازش بالاتر است. بنا بر این در روایتی دیگر داریم:« إنّ عظیمَ الأجر لمَعَ عَظیم البَلاء».[8] یعنی بالاترین اجرها با سخت ترین بلاهاست.
این روایت نیز قابل تأمل است که رسول خاتم فرمودند: «يأتي علي الناس زمان الصابر منهم علي دينه كالقابض علي الجمرة »؛[9] زمانی بر مردم می آید كه ماندن بر دین حق مانند نگه داشتن گلوله آتش در دست است.
آری! اگر از ولایت و حقیقت سیره ی امیر غدیر فاصله گرفتیم از دست دادن اعتقادات اصیل سهل و برجا ماندن بر دین بر ما سخت و طاقت فرسا می شود و چون از طرفی محبت عترت در دل داریم و از طرفی زنگار گناه ما را به خود می کشاند، ازینرو فعل قبیح خود را توجیه می کنیم تا قبحش را بشکنیم و در نتیجه در غربالگری عصر غیبت سیاه لشکر دشمنان دین شویم.
هر چند ما ریشه ی تمام این انحرافات را از پنجشنبه ی سیاه تاریخ می دانیم و به فرموده ی امام صادق علیه السلام تمام گناهان بشریت بر گردن ملعون ازل و ابدی است که اوّلین بار با ولایت علوی مخالفت کرد ولی فعل قبیح یک پیرو به هیچ عنوان قابل توجیه نیست.
آری! حرمت دری دین و آیین همه و همه منشأش همانجایی است که حرمت رسول خدا صلی الله علیه و آله را از بین بردند ، اکابر علمی جهان اسلام،بلکه دانشمندان تاریخ شناس، عاشورا را نتیجه آن بی حرمتی علنی به ساحت مقدس نبوی که قرآن مجید درباره حضرتش می فرماید : (ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی )[10]و نسبت هذیان دادن به وحی ، و زمینه سازی کردن برای سقیفه و مصادره فدک از حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها و غصب خلافت از امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام که لباس خلافت و ولایت را خدای متعال به او عنایت نموده و در قرآن مجید فرموده : (انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوه و هم راکعون؛[11] که شیعه و سنی اتفاق دارند که منظور قرآن مجید امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام اند و سپس پایه ریزی همه ی انحرافات،اختلاف ها ، فرقه گرایی ها، بی حرمتی ها ، ظلم ها ، و بی عدالتی ها تا به امروز شدند.
به امید آنروز که جهان بشریت، امت اسلامی و شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام بر ساحل نجات ولایت و سیره ی عملی امیر غدیر پای گذارند و خود را از تیرگی های گناه برهانند.
همانگونه مولای عالم امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود:
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: هر كس به ریسمان ولایت و محبت ما اهل بیت چنگ زند به ساحل نجات می رسد و هر كه رهايمان كند غرق می شود… . “… مَن تَمَسَّکَ بِنا لَحِقَ، مَن تَخَلَّفَ عَنّا غَرِقَ.[12]
امیری سوادکوهی
1 ذیحجة الحرام 1441 ه.ق ـ قم المقدسه
[1] . صحیح بخارى، كتاب العلم، باب 39 (باب كتابة العلم)، ح 4; كتاب الجهاد والسیر; باب 175، ح 1; كتاب الجزیة، باب 6، ح 2; كتاب المغازى، باب 84 (باب مرض النبى ووفاته)، ح 4; همان باب، ح 5; كتاب المرضى، باب 17 (باب قول المریض قوموا عنى)، ح 1 .
[2] .خطبه ی فدکیه
[3] . یوم الخلاص، ج 1، ص 366
[4] . الغيبة نعمانى، ص 104 ؛ تاريخ غيبت كبرى، ص 246
[5] . بحارالانوار، ج 52، ص 228.
[6] . بحارالانوار، ج 52، ص 190.
[7] . تفسير فرات كوفى، ص 139
[8] . الکافی، ج2، ص252
[9] . مستدك الوسائل ،بیروت، مؤسسه آلبیت، سال 1388، ج 12 ص 33.
[10] . النجم ۳ و ۴
[11] . الکافی، ج2، ص252
[12] . أمالي الطوسيّ : 654 / 1354 ، المناقب لابن شهرآشوب : 4 / 206 ، كمال الدين : 206 / 20