راه شلمچه- محمدرضا سابقی؛ بعضی از دیکتاتورها پس از مرگ هم زنده می‌مانند!!، مانند استالین که روحش هفت دهه پس از مرگش دوباره در کشور روسیه حلول کرده است!..
چند سال پس از مرگش در۱۹۶۱جنازه‌اش از قبرش(میدان_سرخ_مسکو) به جای دیگری منتقل شد، و چندی بعد همۀ مجسمه‌ها و بناهای یادبودش به علت نفرت ملت شوروی، از فضاهای عمومی تماما" محو و نابود شد. نسل‌های بعدی حتی در دوران اتحاد-شوروی نیز اطلاعات زیادی دربارۀ استالین دریافت نمی‌کردند و دلیل آن واضح بود.
زیرا هر روز از دوران استیلای سه دهه‌ای خوفناک استالین برشوروی همراه بود با کشتار، اعدام، زندان و تبعید مردم؛ نه مردم بیگانه، بلکه مردم(کشورش)شوروی ؛حتی فرمانروایان و پادشاهان وحشی قرون وسطا و عهد باستان هم چنین بی‌پروا همۀ رفقا و همقطارانشان و مردمانشان را قتل‌عام نکردند چنانکه استالین کرد..!..؟؟
..به هر حال روزی روسیه از قبضۀ حزب کمونیست خارج شد، بایگانی‌ها گشوده شد و به لطف آزادی بیان و مطبوعات آزاد: ابعاد مهیب جنایات استالین افشا شد. اما این پایان بازی نبود. در سرزمینی که «حکومت سلطنتی» ریشه‌هایی تا اعماق زمین دارد و پادشاه پرستی شایع است، شبح_دیکتاتورهای_مُرده مترصد می‌مانند تا باز در پیکر شهر یا احیانا" شخصی حلول کنند.
متاسفانه،.. این طبیعی است که با گذر زمان نگاه بیشتر مردم *فراموشکار*به فرمانروایان قدیمی عوض می‌شود، اما وقتی سیاهۀ سیاهکاری‌های آن دیکتاتور سر به فلک بکشد، عشق_دوباره به آن شخص خونریز چه معنایی دارد؟ این همان اتفاقی است که امروز در روسیه با ترفندهای پوتینیستی و با همت گروه‌های کمونیستی در حال وقوع است..
