به گزارش راه شلمچه، جلال میرزایی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم که برای حضور در مجلس یازدهم از سوی مردم رد صلاحیت شده، روز گذشته طی گفت‌و‌گویی با روزنامه اعتماد مدعی شده است که نارضایتی افکار عمومی و مصائب معیشتی مردم ناشی از عملکرد مجلس قبلی و فراكسيون 90 نفره اميد (اصلاح‌طلبان) نبوده است.
وی به اعتماد گفته است: «فراكسيون اميد در مجلس دهم ناچار بود به خاطر مردم و به خاطر آنكه اوضاع از اين وخيم‌تر نشده و مشكلات از اين بيشتر دامنگير كشور نشود از دولت حمايت كند. از آن‌سو دولت هم تمام تلاش خود را براي حل مشكلات به كار بسته بود اما فشارهاي داخلي و بين‌المللي مانع از اجراي برنامه‌هايش مي‌شد و درنهايت جامعه گمان مي‌كرد، مشكل از فراكسيون اميد است كه كشور به اين وضع افتاده است. درحالي كه ما درنهايت مي‌توانستيم چند طرح و لايحه در مجلس تصويب كنيم... هر چند كه به نظرم با اين وجود، اقدامات مثبتي انجام داديم كه بعضا نتايج آن را امروز بيشتر مي‌بينيم.»
چنین ادعایی از سوی این نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم در حالی است که مجلس قبلی یکی از ضعیف‌ترین مجالس کشور بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در حوزه اقتصادی بود و این موضوع، نقش مهمی در تشدید آثار اقتصادی تحریم‌های آمریکا داشت و ضربه سنگینی به کشور وارد کرد. نمایندگان فراکسیون اصلاح‌طلبان مجلس دهم طی 4 سال دوره نمایندگی خود، بدون درک درست مشکلات و شناخت اولویت‌ها، موضوعات فرعی و حاشیه‌ای نظیر رفع حصر، ورود زنان به ورزشگاه و برگزاری کنسرت و... را به عنوان دغدغه اصلی مردم جا زدند که نتیجه عملکردشان به تعبیر این نماینده اصلاح‌طلب امروز در زندگی و معیشت مردم به خوبی قابل مشاهده است.
این جریان زمانی که از قدرت و مناصب اجرایی و سیاسی دور‌اند، به هر حیله و ترفندی چنگ می‌زنند تا به آن برسند و در این مسیر از هیچ شناعتی حتی به آشوب کشیدن مملکت و گرا دادن به دشمن برای تحریم ملت هم ابایی ندارند. زمانی که به قدرت می‌رسند چون کمترین کارآمدی و کوچک‌ترین برنامه‌ای برای اداره کشور ندارند، با تفکری وابسته و خود حقیرپندار، سرمایه‌ها و دستاوردهای کشور و زندگی مردم را به نابودی می‌کشانند. به فساد اقتصادی و دست‌درازی به بیت‌المال آلوده می‌شوند، به جای وکیل ملت بودن، وکیل‌الدوله می‌شوند، با تصویب و حمایت از توافقی فاجعه‌آمیز دستاوردهای هسته‌ای کشور را نابود و به جای لغو تحریم‌های گذشته ده‌ها و صدها تحریم دیگر به کشور اضافه می‌کنند، به جای رسیدگی به تنگی معیشت مردم به منفعت‌طلبی شخصی و زدوبندبازی سیاسی سرگرم می‌شوند و به جای چاره‌اندیشی برای حل مشکل انبوه بیکاران به‌دنبال مقرر کردن حقوق‌های نجومی و مادام‌العمر برای خود می‌روند، با عملکرد خود کارخانه‌ها و مراکز تولید کشور را به تعطیلی می‌کشانند، ارزش پول ملی کشور را نابود می‌کنند و در آخر امر هم به جای عذرخواهی بابت خسارت‌هایی که به کشور و ملت وارد آورده‌اند، طلبکار می‌شوند.
