نوسازي آموزش و پرورش در دولت سيزدهم

راه شلمچه- یوسف گوهری؛ اگر بگوييم دولت سيزدهم يك آموزش و پرورش ويران را تحويل خواهد گرفت خيلي بي ربط نگفته ايم. آموزش و پرورشي كه در نگاه دولتمردان دولت يازدهم و دوازدهم يك سازمان مصرف كننده و دست و پاگير تلقي مي شده است. به دو مورد اظهار نظر رئيس جمهور و معاون اول  اشاره مي شود:
حسن روحاني رئيس دولت دوازدهم : حقوق معلامان براي دولت بار مالي دارد.
جهانگيري معاون اول دولت دوازدهم : مشكل آموزش و پرورش ما ، جمعيت زياد آن است .
اين نگرش و تفكر نه تنها آموزش و پرورش را يك نيروي مولد و تعليم و تربيت را يك فرآيند پويا و مولد نمي داند بلكه آن را معضلي در بودجه بندي ، بودجه ريزي و تصميم سازي هاي كلان مي داند.
در روند معمولي هميشه آموزش و پرورش به توجه به اينكه درونداد آن انسان و برونداد آن نيز همان انسان ها مي باشند هميشه با چالش هاي جدي مواجه بوده كه اگر  بر اساس يك برنامه ريزي تحول محور و آينده گرا اداره نشود بصورت فزاينده و تجمعي اين چالش ها
افزون يافته و موجبات ياس و نا اميدي را در جامعه فراهم مي آورد .
آموزش و پرورش مي تواند بعنوان يك نقطه اعتماد و اطمينان در جامعه آسايش و آرامش را به خانواده ها منتقل نموده و يا بعنوان مامني امن آرامش را به خانواده ها ارزاني نمايد.
در سال هاي اخير نظام آموزشي ما در فرآيند تعليم و تربيت با ابرچالش هايي مواجه شده كه نه تنها لاينحل نيستند بلكه در يك بازه زماني محدود و مشخص با برنامه ريزي مناسب با تكيه بر نگاه به داخل و اولويت به جوانان بعنوان سرمايه هاي بالقوه نسبت به رفع آنها اقدام و شادابي را به جامعه دانش آموزي و منزلت را به معلمان برگرداند.
شعار و ماموريت اصلي دولت سيزدهم مي تواند تحت هنوان نوسازي آموزش و پرورش مورد توجه قرار بگيرد.
نوسازي آموزش و پرورش باكيفيت ، چند ساحتي روزآمد ، توسعه گرا و معطوف به آينده ، متناسب با نظام ارزشي و فضاي فرهنگي ، اقتصادي ، اجتماعي كشور با هدف توسعه عدالت آموزشي و توجه به مطالبه مردم در دريافت آموزش و پرورش رايگان براي تمام ذينفعان و ارائه نظام آموزشي بر اساس سند تحول .
يكي از مشكلات فعلي نظام آموزشي فعلي عدم توجه به آن بعنوان اولويت ملي.
در اولويت بودن و و در كانون توجه قرار گرفتن تنها با شعار و بيان لفظي نه تنها امكان پذير نيست بلكه با تكرار آن و بيان بدون عمل باعث خواهد شد تا دست مجريان واقعي نظام آموزشي در سطوح صف اميد خود به آينده را از دست داده و اين نا اميدي و ياس را به جامعه هدف خود كه دانش آموزان مي باشد را منتقل نمايد .
در اولويت بودن باعث مي شود تا نظام تعليم و تربيت بعنوان يك ضرورت در نظر گرفته شود .
آموزش و پرورش تنها در اول مهر و ١٢ ارديبهشت و روز معلم و خرداد خلاصه نمي شود. آموزش و پرورش را بايد بعنوان برنامه هاي دوازده ساله در نظر گرفت .
اولويت به آموزش و پرورش تنها شامل دغدغه هاي مالي نيست . در آموزش و پرورش توجه به دو عنصر معلم و دانش آموز بايد بعنوان يك اولويت مورد توجه قرار بگيرد .
شرايط تحميلي بر آموزش و پرورش باهث شده تا آموزش و پرورش فرزندان براي خانواده ها در اولويت نباشد.
بازماندن از هدف و ناتواني در تربيت انسان تراز نيازها و ارزش هاي امروز و فردا تمركز بر تئوري و بي توجهي به آموزش مهارتها از دليل كم توجهي اولياء به آموزش و پرورش بوده و آنها معمولا به دنبال مكاني ديگر غير از مدرسه براي فرزندان خود مي باشند.
مشاركت ناكارآمد و نگاه ايزاري به مشاركت مردم و محدود كردن مشاركت به كمك هاي نقدي يكي ديگر از چالش هاي پيش رو در نظام آموزشي فعلي مي باشند.