به گزارش راه شلمچه از مازندران، بازارهای هفتگی و محلی در شهرهای شمالی از قدیم محل فروش محصولات سنتی و همه نوع مایحتاج عمومی به‌شمار می‌آمد و امروزه این نوع بازارها، محلی برای عرضه مرغوب‌ترین محصولات سبزیجات و میوه های متناسب با فصل، مواد غذایی مانند ماهی تازه، دوغ و پنیر و ماست، ترشیجات، مرباجات، باقلای محلی، برنج ، گیاهان دارویی، صنایع آهنگری نظیر بیل و داس، پوشاک و لباس های محلی و دست دوز، به همراه وسایل خانگی و ابزار کشاورزی و... در جهت حذف دلالان و واسطه ها، با قیمت مناسبی در اختیار مشتریان قرار می گیرد.
فروشندگان بازار روزها معمولا از قشر زحمتکش جامعه هستند که از روی ناچاری به این شغل روی آوردند و باید در تهیه محصولات راه‌های دور و درازی را بروند تا از نظر کیفیت و قیمت محصولات مناسبی تهیه کنند تا در فروش آنها مشکلی نداشته باشند اما ویروس کرونا بهار این قشر زحمتکش را واقعا خزان کرد و اسفند 98 و فروردین سال جدید را از دست دادند و هنوز در بلاتکلیفی قرار دارند.
این‌روزها فروشگاه‌ها و کسب‌و‌کارهای مختلف مشغول کار شدند اما کاسبان بازار روزها هنوز در بلاتکلیفی هستند و با اینکه در جریان ویروس کرونا از چشم دولت پنهان مانده‌اند و از حداقل حمایت‌هایی برخوردار نبوده‌اند انتظار دارند تا بازارهای هفتگی مازندران هرچه سریعتر با تدبیر بهداشتی و با قانون فاصله‌گذاری شروع به‌کار کنند.
بیش از یک‌ماه است که کاسبان بازار روزها بیکارند و با وجود همه مشکلاتی که در زندگی دارند به نظر می‌آید مظلوم واقع شدند و بهتر است تا دولت فکری اساسی برای این قشر زحمتکش کند چراکه اندک سرمایه‌هایی را که برای خرید و فروش داشتند را به خاطر ویروس کرونا در روزهای تعطلیل خرج کردند و در شروع مجدد کسب و کار نیاز است تا دولت حداقل با پرداخت وام‌های کم بهره این کاسبان قشر ضعیف جامعه را یاری کند.
