به گزارش راه شلمچه، جشن کریسمس و مراسم سال نو میلادی از جشن های مهم در جهان به شمار می روند که برای مسیحیان جهان و کشورهای با تقویم میلادی بسیار اهمیت دارند. " کریسمس مبارک یا سال نو مبارک" ، جملاتی هستند که در این زمان ها بیش از همیشه شنیده می شوند و افراد برای یکدیگر آرزوی یک تعطیلات شاد را دارند. بسیاری از مردم جهان این دو جشن را یکی می دانند و گمان می کنند روز کریسمس همان روز آغاز سال نو میلادی است؛ اما این طور نیست و تنها شباهت بین کریسمس و سال نو این است که نزدیک به یکدیگر اتفاق می افتند.
فرق سال نو با کریسمس چیست؟
کریسمس یک فستیوال و مراسم است که در تاریخ 24 دسامبر برای تولد حضرت مسیح آن را جشن می گیرند اما سال نو روزی است که انتهای سال تقویمی و شروع سال جدید را در آن جشن می گیرند. کریسمس و سال نو نزدیک به یکدیگر هستند و تعطیلات مربوط به آن ها از 24 دسامبر تا دوم ژانویه ادامه دارد. جشن سال نو میلادی در بسیاری کشورها با روز هفتم کریسمس هم زمان است. جشن کریسمس، مراسمی با ریشه های مذهبی، اما جشن سال نو، جشنی با ریشه و نمادهای ملی است.
کریسمس چیست و چه تاریخی برگزار می شود ؟
سالروز به دنیا آمدن حضرت عیسی را روز کریسمس می نامند و مسیحیان در سراسر دنیا، این روز را جشن می گیرند. جشن کریسمس در بین مردم کشورهایی که دین آن ها مسیحیت است، با مراسم و آداب و رسوم خاصی انجام می شود. در تاریخ میلادی کریسمس برابر با 24 یا 25 دسامبر است.
جشن ها در میانه ماه دسامبر می توانند به قبل از میلاد مسیح هم مربوط شوند. در زمان امپراتوری رومیان جشن هایی در میانه ماه دسامبر برگزار می کردند که ریشه در باورهای دینی آن ها داشت. جشن ها طبق آیین و رسوم «میترائیسم» که دین رومیان باستان بود، انجام می شد. این جشن ها با عنوان جشن زایش خورشید، تولد طبیعت و پایان سردی و مرگ زمستانی، برگزار می شد و با نام هایی مانند جشن یول ،جشن ساتورنالیا، ناتالیس، سولیس ایویچتی خوانده می شد.
تاریخ دقیق زمان تولد حضرت عیسی مشخص نیست، به همین دلیل مورخان برای آغاز جشن های کریسمس تاریخ 25 دسامبررا انتخاب کرده اند که تا 12 روز ادامه دارد.برگزاری این جشن در بین مسیحیان در تاریخ 25 دسامبر یا از شب آن در 24 دسامبر مرسوم است که این تاریخ از محاسبه مدت بارداری حضرت مریم در روایت های موجود به دست آمده است. برخی نیز این تاریخ را مربوط به زمان غسل تعمید حضرت مسیح می دانند که با حضور سه منجم ایرانی انجام شده است و بنابراین در تزئین درخت کاج کریسمس از تندیس سه مرد استفاده می کنند.
اما در بعضی نقاط جهان این جشن در تاریخ ششم و هفتم ژانویه که برابر با زمان مرگ حضرت عیسی است، برگزار می شود زیرا برخی مسیحیان باور دارند که روز تولد و مرگ پیامبران یک روز است.
مردم اسکاندیناوی جشن های کریسمس را جشن «یول» یا دوره زمستان می دانند. در این زمان پدر ها و پسر ها به دنبال چوب و هیزم رفته و آن ها را جمع آوری می کردند، سپس آن ها را می سوزاندند که معمولاً در دنیای امروزی مراسم سوزاندن هیزم برای یول در کریسمس انجام می شد.
در سال 400 با انتصاب اسقف جدید روم، جشن کریسمس مهم شناخته شد. کریسمس به معنای «مراسم عشای ربانی در روز مسیح» است و در سال 1050 میلادی به زبان انگلیس وارد شده است.
نحوه برگزاری مراسم جشن کریسمس
از اسامی دیگری برای جشن کریسمس در کشورهای دیگر استفاده می کنند. فرانسوی ها این جشن را به نام «نوئل» می شناسند. مراسم کریسمس در شب قبل از روز کریسمس، یعنی بیست و چهارم دسامبر هم زمان با غروب خورشید و با به صدا در آوردن ناقوس کلیساها آغاز می شود. بین پیروان شاخه های مختلف مسیحیت، اختلاف هایی در زمان نواختن ناقوس کلیساها، مراسم دعا، غذای شب کریسمس و میزان تجمل در برگزاری این جشن وجود دارد. اعضای خانواده در شب کریسمس دور هم جمع شده و در کنار یکدیگر پس از اجرای مراسم شکرگزاری شام کریسمس را که بوقلمون کبابی درسته است، می خورند.
بابانوئل کریسمس
بابا نوئل از نشانه های معروف کریسمس در جهان است که برای کودکان با لباس مخمل قرمز و ریش بلند سفید، هدیه می آورد. اسقف های کلیسا اولین بابا نوئل ها بودند. چنانچه در این بخش از فرهنگ و هنر نمناک گفته ایم یکی دیگر از رسوم برگزاری این جشن، بر پا کردن درخت کریسمس با تزیینات خاص و ویژه است که بین مسیحیان قدمت بسیار دارد. مسیحیان قبل از کریسمس درخت کاج را با مجسمه های کوچک و عروسک های مختلف تزیین می کنند که هرکدام معنی خاصی دارند. درخت کاج به عنوان درخت همیشه سبز، نماد کریسمس در جهان شناخته می شود.
آنها برای تزئین درخت کریسمس از مجسمه فرشته که مژده دهنده میلاد حضرت عیسی است، استفاده کرده و فرشته ها را نوک درخت کریسمس وصل می کنند. سپس برای تزئین از زنگوله ها به عنوان نشانه ایی از کلیساها، از انواع شکلات و آب نبات استفاده می شود.
کبوترها به عنوان نماد صلح و دوستی، هدیه ها به عنوان نماد بخشندگی خداوند، دانه های برف به عنوان نماد پاکی، حلقه های گل، گیاهان مختلف و ستاره ها از دیگر نمادهای این جشن هستند.
برای تزئین درخت اغلب از رنگ های سبز، قرمز و سفید استفاده می شود زیرا رنگ سبز نشاه سرسبزی و شکوفایی، قرمز نماد خون، مرگ و زندگی و رنگ سفید نماد پاکی و برف است. در آخر برای زینت بیشتر و درخشان کردن درخت کریسمس، از رنگ طلایی استفاده می شود و درخت را با ریسه های نورانی می پوشانند.
کریسمس در کشورهای مختلف جهان
بسیاری از کشورها برای اجرای جشن کریسمس معابر و خیابان ها را چراغانی می کنند. وجه تشابه برگزاری جشن کریسمس در کشورهای مختلف خوردن غذا در کنار خانواده، جشن و پایکوبی، تزئین درخت و تهیه هدیه است. در ایتالیا به جای بابانوئل، جادوگر مهربان برای بچه ها کادوهایی مانند جوراب رنگی پر از شکلات می آورد که نشانه خوب بودن رفتار کودک در سال گذشته است. اگر رفتار کودک در سال گذشته بد باشد، جادوگر مهربان جورابی پر از زغال می آورد. ایتالیایی ها در شب کریسمس به جای بوقلمون غذاهای دریایی یا خوراک پاچه خوک می خورند.
در ایالات متحده آمریکا، مردم از یک ماه پیش از کریسمس به استقبال این جشن می روند و از فروشگاه هایی که اجناس خود را با تخفیف های ویژه عرضه می کنند، خرید می کنند. بیشتر مردم در این شب، بوقلمون کباب شده به همراه سس و سبزیجات می خورند.
آلمانی ها برای شام کریسمس غذاهای دریایی یا غاز و اردک کباب شده می خورند و از درخت سرو برای تزئین درخت کریسمس استفاده می کنند.
مردم روسیه هفتم ژانویه را روز کریسمس می دانند و در شب کریسمس سوپ داغ و گوشت کبابی می خورند و خانه های خود را چراغانی و تزئین می کنند.
سواحل گوا در کشور هند، پر طرفدارترین مراکز تفریحی در روزهای کریسمس است که مردم از سراسر دنیا برای گذراندن تعطیلات کریسمس به این منطقه مسافرت می کنند.
در ایران در زمان برگزاری جشن کریسمس خیابان های این مناطقی که مسیحیان زندگی می کنند، تزئین می شود و ظاهری بسیار زیبا می گیرند. علاوه بر مناطق مخصوص ارامنه، در بسیاری از فروشگاه ها و مراکز تجاری و تفریحی دیگر کشورمان، درخت های کریسمس و تزئین های مخصوص این مراسم را در روزهای نزدیک به کریسمس برپا می کنند.
و اما سال نو میلادی
تاریخ سال نو در فرهنگ ها و مذاهب مختلف متفاوت است و هر کدام تقویم خودشان را دنبال می کنند . مثلاً سال نو مردم چین در ماه مارس است ؛ در حالی که هندی ها سال نوی خود را در ماه اکتبر جشن می گیرند. در بیشتر کشورهای اروپایی و همین طور آمریکا، جشن سال نو میلادی در اول ژانویه برگزار می شود.
کشورهای با جمعیت بالای مسیحی، شب یکم ژانویه در آخرین روز از ماه دسامبر را، شب سال نو میلادی می دانند و این جشن در دوره تعطیلی کریسمس برگزار می شود و در حقیقت شب سال نو میلادی برابر با روز هفتم کریسمس است.
به گزارش نمناک، تقویم میلادی امروزی که ریشه در فرهنگ روم باستان دارد، مرجعی جهانی برای برگزاری رویدادهای بین المللی است. در بیشتر کشورهای جهان، سال نو میلادی از 12 شب آخرین روز دسامبر آغاز می شود و با آتش بازی های زیبا همراه است.
