به گزارش راه شلمچه، بیانات دیروز رهبر انقلاب در دیدار دولت چهاردهم ضمن این که متضمن رهنمود‌های راهگشا برای موفقیت دولت جدید بود، برخی شبهات القایی مبنی بر این که بر خلاف همه ادوار و دولت‌ها، کابینه فعلی کابینه تعیین شده از سوی رهبر انقلاب است را از بین برد.
در بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی (با استناد به بی‌دقتی آقای پزشکیان) چنین القا شد که کلیت کابینه با نظر رهبر انقلاب چیده شده است. جریان بی‌صداقت سیاسی و رسانه‌ای با همین خط القایی، برخی نمایندگان را هم به اشتباه انداختند.
اما دیروز رهبر انقلاب بیان کردند: «آقای رئیس‌جمهور برای انتخاب وزیران با من مشورت کردند. برخی را تایید و برخی را هم تاکید کردم. تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم و نظری نداشتم».
«تعداد بیشتر» یعنی حداقل نصف به علاوه یک. و چنان که از خبرها بر می‌آید و سیره رهبر انقلاب بوده، ایشان نهایتا درباره چند نفر از وزرای پیشنهاد شده، نظر اثباتی و تاییدی داده و درباره بقیه نظری نداده‌اند.
نکته قابل توجه درباره فهرست پیشنهادی این که بنابر اعلام آقای کوثری نماینده مردم تهران: «وزیر اطلاعات در جلسه کمیسیون امنیت اعلام کرد دست ما برای اعلام استعلام وزرا بسته است، و فقط تابعیت و محکومیت قضائی را اعلام می‌کنیم». بنابراین، افراطیون مدعی اصلاحات، دو دروغ را با هم گفتند تا الزام قانونی بررسی صلاحیت وزیران در مجلس را دور بزنند: اینکه کابینه در هماهنگی کامل با رهبری بسته شده(!) و این که درباره یکایک وزیران پیشنهادی، استعلام گرفته شده و بنابراین نیازی به بررسی مجدد مجلس نیست!
یادآور می‌شود بلافاصله پس از معرفی وزرای پیشنهادی آقای پزشکیان به مجلس، محمد جواد ظریف رئیس شورای موسوم به «شورای راهبری کابینه» به شانتاژ و جنجال اقدام کرد و با تظاهر به اینکه از کابینه پیشنهادی راضی نیست، ژست استعفا از معاونت راهبردی را گرفت. (هر چند که بعدا معلوم شد علت اصلی ناراحتی وی، ممنوعیت قانونی ناشی از تابعیت دوگانه فرزندان بوده است). در هر صورت با پروپاگاندای رسانه‌ای افراطیون مدعی اصلاحات چنین القا شد که کابینه در جای دیگری بسته شده و حامیان پزشکیان در جبهه اصلاحات ناراضی هستند!
اما همین آقای ظریف دیروز اذعان کرد: «بنده و همکارانم در شورای راهبری و کمیته‌ها افتخار داریم که نزدیک به ۷۰ درصد وزرا و معاونین رئیس‌جمهور و بسیاری از معاونین وزرا و سازمان‌ها نتیجه پیشنهادهای کارشناسی این روند بود. پس از پیگیری‌ها و رایزنی‌های مدبرانه ریاست محترم جمهوری و با دستور کتبی ایشان، انجام وظیفه در معاونت راهبردی را ادامه خواهم داد».
یعنی بیش از ۷۰ درصد وزیران و معاونان رئیس‌جمهور از سوی شورای مذکور (با حضور برخی مجرمان و محکومان امنیتی) چیده شد و مابقی هم عمدتا انتخاب شخص آقای پزشکیان بود. اما در فضاسازی رسانه‌ای چنین وانمود شده بود که کابینه با هماهنگی کامل رهبری چیده شده است. از سوی دیگر دیروز پس از انتشار بیانات رهبر انقلاب، برخی شبهه کردند که آیا رهبری برخی گزینه‌های پیشنهادی را نمی‌شناختند؟ و یا می‌شناختند و تایید و تاکید کردند؟! پاسخ این است که اولا وزرای پیشنهادی محل انتقاد و اعتراض، در یک سطح مورد نقد نبوده‌اند و با هم فرق می‌کنند. برخی ممکن است عملکرد مدیریتی‌شان محل نقد باشد و برخی دیگر، مواضع سیاسی و حمایت‌شان از فتنه‌گران و یا موارد دیگر. بنابراین در ارزیابی، مثل هم نیستند.
ثانیا، نگاه رهبر انقلاب، منحصر در این دوگانه نیست که یا «آنها را می‌شناسند و تایید یا تاکید کردند» و یا «نمی‌شناسند». گزینه سوم این است که افرادی را بشناسند و تایید هم نکنند و ضمنا بنابر مصالحی، سکوت کرده باشند. معمولا سیره رهبری این نبوده که وزیران پیشنهادی را وتو کنند. روال قانونی این است که مجلس، صلاحیت یکایک وزیران را بررسی کند. همچنین رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان، ۱۲ ویژگی و شرط را برای وزرا عنوان کردند که باید در مجلس احراز می‌شد: «هم رئیس‌جمهور محترم این معیارها را رعایت کنند، هم مجلس رعایت کند». احراز این شرایط، تعارف نبود، مطالبه بود.
چند وزیر پیشنهادی، برخی از این ویژگی‌های سیاسی یا تخصصی را نداشتند. اما قرار نیست احراز ویژگی‌ها و تایید یا وتوی افراد، از سوی رهبری انجام شود. حال این که آیا اکثریتی از نمایندگان، در احراز صلاحیت یکایک وزیران دقت کافی کردند یا نکردند، موضوع دیگری است.
برخی هم با استناد به این فرازی از بیانات رهبر انقلاب، چنین تلقی یا تلقین می‌کنند که کابینه پیشنهادی هیچ مشکلی نداشته است: «خدا را شکرگزاریم که بحمدالله دولت با همت رئیس‌جمهور محترم و با کمک ارزنده مجلس شکل گرفت. این خیلی نعمت بزرگی است. در دولت‌های گذشته گاهی تا نزدیک یک ماه یا بیشتر دولت نمی‌توانست شکل بگیرد و همه وزرا از مجلس رأی اعتماد نگرفته بودند. این را خدا لطف کرد به شما و به ما و به کشور که بحمدالله همه وزرا از مجلس، با اعتماد مجلس به آنها به سلامتی بیرون آمدند. کسانی که در این انتخابات و تشکیل این دولت بعد از آن حادثه سنگین و تلخ مؤثر بودند، همه‌شان پیش خدای متعال مأجورند».
پاسخ شبهه‌کنندگان: آیا حالا که مجلس رای داده و دولت تشکیل شده، رهبری باید ابراز تاسف بکنند از اینکه چرا برخی نمایندگان، به فلان حامی فتنه ۱۳۸۸ رای داده‌اند، یا مثلا فلان نامزد فاقد کارنامه قوی را وزیر کرده‌اند؟ آیا شبهه‌کنندگان تردید دارند که فتنه‌گری علیه جمهوریت و اسلامیت خط قرمز است؟
از سوی دیگر، روشن است که رهبر انقلاب در کلان ماجرا، شکرگزاری می‌کنند که کشور بعد از شهادت شهید رئیسی، دچار بحران نشد، انتخابات برگزار کرد و کابینه جدید بدون معطلی شکل گرفت. آیا از دل این فرمایش حکیمانه، می‌توان «تقدس کابینه» را نتیجه گرفت؟! بعضی‌ها عمدا و برخی ندانسته، دوست دارند بحث را به نزاع «قالیبافچی / پایداری‌چی» تقلیل بدهند. این عملیات فریب دشمن است و نباید در دام شبکه عملیات روانی دشمن افتاد.
مسئله اصلی و بدیهی، این است که کابینه پیشنهادی از آسمان نازل نشده، بلکه دست کم ۷۰ درصد آن در شورای کذایی پخت و پز شده و باقی مانده آن هم، انتخاب خود آقای پزشکیان بود و پس از آن بود که با رهبر انقلاب (طبق روال همه دولت‌ها)، مشورت شده است. در واقع این کابینه کابینه برآمده از شورای کذایی و انتخاب آقای پزشکیان است، نه این که یکایک وزرا در تراز معیارهای مد نظر رهبر انقلاب و از سوی ایشان تعیین شده باشد.
