به گزارش راه شلمچه، "سید جواد حسینیان" فعال سیاسی، با توجه به نزدیک بودن ایام انتخابات و تبلیغات نماینده های مجلس در یادداشتی، به 10 ویژگی بارز یک نماینده و تاثیر آن بر پیشرفت و سیاست جامعه پرداخته است و می‌نویسد:
با دقت در ساختار قدرت در حاکمیت جمهوری اسلامی ایران می توان فهمید اینکه حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: "مجلس در رأس امور است" یک اصل بر آمده از ساختار قدرت در جمهوری اسلامی است به دلیل آنکه اساسا نرم افزار اداره کشور قانون است.
قانونگذاری یعنی قاعده‌مند کردن یک حکمرانی که همه ابعاد و جوانب رفتاری آن حکومت را در همه عرصه ها پوشش میدهد و این کار توسط مجلس انجام می شود.
با این مقدمه می‌پردازیم به بررسی اینکه وقتی ما با یک نهاد به این با اهمیتی روبرو هستیم افراد متقاضی حضور در آن می بایست چه بایدها و نبایدهایی را رعایت کنند:
1-یک نماینده در ابتدا باید نگاهش این باشد که بار امانت سنگینی را خدای متعال به دوش او گذاشته است لذا باید مواظبت کند خدای ناکرده با عملکرد غلط، خود را مدیون یک ملت نکند که در آنصورت توبه و جبران آن و طلب بخشش از تک تک مردم غیر ممکن است از آنطرف اگر دقت شود با عملکرد درست و خداپسندانه و با خدمت شبانه روزی به مردم می تواند سعادتمدی و عاقبت بخیری خودش را تضمین کند.
2-نماینده مجلس باید توانایی اثرگذاری در سه حوزه محلی، ملی و بین المللی را داشته باشد یعنی در حوزه محلی اولا باید با ظرفیت‌ها و چالش‌های منطقه خود آشنا و دوما توان تجزیه و تحلیل مسائل منطقه خود را داشته باشد، در مرحله بعد نماینده مجلس می بایست بتواند مصالح ملی را تشخیص دهد تا بتواند آنچه که به عنوان فرصت‌ها و چالش‌های حوزه نمایندگی خود در نظر دارد در چهارچوب منافع ملی و رشد کشور تعریف کند و در نهایت از آنجاییکه مجلس عصاره و خلاصه ملت است، پس موضع گیری مجلس در عرصه های سیاسی و بین المللی حاکی از موضعگیری ملت ایران است، لذا یک نماینده مجلس باید توانایی شناخت و تحلیل مسائل کلان در سطح بین‌الملل را داشته باشد.
3-هر چند قانون فصل الخطاب است و دولت باید خود را ملزم به رعایت آن بداند اما یک نماینده مجلس باید با نگاه و توجه به توانایی، امکانات و بضاعت دولت مستقر قانون تصویب کند یعنی اینطور نباشد که آنچه خودش می پسندد و به نظر خودش هم مبتنی بر حق و صلاح کشور است را پیگیری کند بلکه باید یک نگاهش نیز به بضاعت دولت باشد تا آن قانون ابتر نماند و قابلیت اجرا را داشته باشد البته در مواردی نیز باید با نیت تسهیل گری و رفع موانع اجرایی در مسیر طرح ها و اقدامالت دولت نیز قانون تصویب کند و این موضوع هیچ گونه منافاتی با استقلال مجلس ندارد.
4- نماینده مجلس باید مواظب باشد خود را مدیون صاحبان قدرت و ثروت نکند چرا که اگر اینطور شد زبانش در برابر کج رفتاریهای این گروه ها، الکن خواهد شد و در بزنگاه ها او را مجبور می کنند از گلوی مستضعف بگیرد تا منافع صاحبان قدرت و ثروت را تامین کند که این موضوع خسران بزرگ و غیرقابل جبران است.
5-نماینده مجلس باید به استقلال قوای سه گانه معتقد و پایبند باشد و این را در عمل ثابت کند. عدم دخالت نماینده در امورات مربوط به دولت خصوصا انتصاب مدیران اجرایی از یک منطق روشنی برخوردار است و آن اینکه چنانچه یک نماینده در انتصاب مدیری نقش داشته باشد در صورت عملکرد اشتباه آن مدیر چطور می تواند جلوی او بایستد و از طرفی در نگاه مردم در عملکرد اشتباه آن مدیر، شریک و آنان را نیز نسبت به خود بدبین خواهد کرد.
6-حضور در مجلس و مشارکت در بررسی طرح ها و لوایح را وظیفه شرعی و اخلاقی خود بداند و تمام سعی خود را بکار بگیرد تا اشراف کاملی به موضوع پیدا کند و در نهایت در رأی گیری با آگاهی رأی خود را بدهد. گمان کند با رأی ممتنع مسئولیتی متوجه او نخواهد بود بلکه باید بداند رأی ممتنع به عنوان آخرین گزینه درصورتیکه تمام تلاش خود را بکار بسته اما به جمع بندی نرسیده است پس آنگاه مجاز است ممتنع رای بدهد برای همین منظور قانون نیز برای یک نماینده اختیار برگزیدن چندین مشاور را به او داده است لذا باید با قدت کافی این مشاورین را انتخاب کند تا در موضوعات مختلف از کمک آنها استفاده کند.
7-یک نماینده مجلس باید مبنا را حق و مصالح کشور و مردم مد نظر قرار دهد و از تصمصیم گیری و رفتار مبتنی بر اغراض و منافع شخصی و لجاجت پرهیز کند. مجلس را به محلی برای اعمال سلیقه‌های شخصی و جناحی تبدیل نکند بلکه خودش را یک عضو از مجلس بداند که متعلق به همه مردم با همه سلیقه هاست.
8-یک نماینده مجلس باید اولا ببیند نسبت یک قانون با ارزش های اسلامی چیست و دوما ببیند که با مشلات کشور و مردم چه نسبتی دارد اگر اینگونه شد آنگاه قانونی به تصویب خواهد رسید که هم مشروعیت دارد و هم مقبولیت و قطعا چنین قانونی اثرگذار خواهد بود.
9-یک نماینده مجلس باید بتواند از یکی از مهمترین وظایف مجلس یعنی قدرت نظارت بر دستگاه های اجرایی، بصورت صحیح استفاده کند و خود را ملزم به ارتباط با دستگاه های اجرایی و نهادهای تحت نظارت مجلس بر اساس قانون و کاملا شفاف بداند به گونه ای که همه مردم از جزییات درخواست ها، سفارشات و رأی دادن های او آگاه باشند.
10- یک نماینده مجلس باید اصل ساده زیستی را سرلوحه خود قرار دهد، یعنی در ابتدا باید سطح زندگی خود را شبیه به قاطبه مردم کند تا بتواند مدعی نمایندهی مردم بودن باشد و از تجملات و اشرافی گری فاصله بگیرد. دسترسی مردم به او آسان باشد اینطور نباشد فکر کند چون نماینده مجلس شده پس خونش از بقیه مردم رنگینتر است و باید خدمه و حشم داشته باشد.
