بیانیه مشاوران میرحسین موسوی؛ ما را هم ببینید!

به گزارش راه شلمچه، این بیانیه که با اسامی؛ اردشیر امیرارجمند، محمد باقریان، قربان بهزادیان نژاد، سیدعلیرضا بهشتی شیرازی، سیدعلیرضا حسینی بهشتی، سیدمحمدرضا حسینی بهشتی، ابوالفضل فاتح، فرشاد مؤمنی نوشته شده است از قرار گذاشتن عکس میرحسین موسوی و ترامپ در کنار هم را توهین برخی از رسانه‌های رسمی اعلام کردند و اما در بیانیه خود به نوعی بیشتر برای اینکه بهانه‌ای درست کنند تا کمی از خودشان هم بگویند.

این به اصطلاح مشاوران و اطرافیان دیگر میرحسین موسوی بودند که 10 سال پیش خیلی به وی فشار آوردند تا سوار بر موجی کنند که خودشان آن را ساخته بودند و اصرار بر ادامه آن داشتند تا نهایتا هم کشور را متضرر کردند و هم باعث حصر میرحسین شدند.

در این بیانیه دلبستگان به میرحسین موسوی و زهرا رهنورد را وجدان‌های بیدار ملت دانسته و ابتلا به کرونای آنها سوال مجدد مردم را بر انگیخته که در این ده سال با چه گناهی در حصر بودند و محتمل ناصواب‌ترین رفتارهایی شده‌اند!

گناه میرحسین موسوی و دیگر عاملان فتنه سال 88 را از زاویه‌های مختلفی اگر نگاه کنیم آنقدری است که در این ده سال گذشته هزینه سنگینی کشور پرداخت کرده و یقینا مشکلات امروز جامعه ما دستاورد آن 8 ماه آشوب و اغتشاش خیابانی جریان زیاده‌خواه پس از انتخابات سال 88 بوده که غرب و آمریکا به این بهانه و جهت حمایت از فتنه‌گران، تحریم‌های گسترده‌ای در داخل و یا خارج علیه کشورمان اعمال کرده و می‌کنند که از این راه نیز خسارات مادی زیادی به کشور وارد آمده است. 

در این بیانیه آمده: اصلاح به معنای پذیرش اشتباهات گذشته است، اما بنگریم که نپذیرفتن خطا چطور دنیا را به آتش کشیده است.

در ادامه با آوردن جمله‌ای معروف از امام حسین(ع) که؛ ایاک و ظلم من لا یجد علیک ناصرا الا الله بترس از ستم در حق کسی که جز خداوند دادرسی ندارد، خواهان آزادی محصورین شدند.

در روز عاشورا و موقعی که همۀ اصحاب و ياران امام حسین(ع) به شهادت رسیده بوده‌اند، آخرین وصیت خود به فرزند برومندشان که در حقیقت آخرین وصیت ایشان به شیعیان و بلکه بشریت است را چنین بیان می فرمايند:
ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کننده‌ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش. 

اما پر واضح است خیانت و آشوب و اغتشاشی که در آن هشت ماه فتنه 88 بر ملت ایران وارد شده بود و آنهم به‌خاطر ادعایی که بعد بیشتر آنها اذعان کرده بودند تقلب صورت نگرفته بود، باعث کشته شدن تعدادی از هم‌وطنان و ایجاد نا امنی، وحشت و در نهایت هزینه‌های سنگینی به مردم وارد شده بود را اگر ظلم و ستم ندانیم چه بگوییم؟

به راستی پذیرش اشتباه را چه کسانی باید اعتراف کنند که در مقطعی همصدا با بیگانگانی که سال‌ها در جنگ تمام عیار با ملت ایران بودند و بهترین فرزندان این سرزمین را به شهادت رساندند و در جریان فتنه 88 با حمایت خود از آشوبگران و فتنه‌گران، آن حماسه 40میلیونی مردم در انتخابات را تلخ کردند.