به گزارش راه شلمچه، در پی اعتراض های مردمی در روزهای اخیر در شهرهای مختلف عراق، برخی‌ها سعی کردند اعتراض معیشتی عراقی‌ها را به اهداف سیاسی خود و علیه ایران بکشانند.
در این میان، فضای مجازی به عنوان ابزار اصلی استفاده شده و خیلی زود ویدئوها و عکس‌هایی منتشر گردید که منبع آنها مشخص نبود و بسیاری از آنها هم قلبی و مربوط به سال های قبل بود.
رسانه های سعودی با بازنشر این تصاویر سعی کردند تا عراقی ها را علیه ایران تحریک کرده و این اعتراضات مردمی را به تظاهراتی سیاسی و علیه ایران تبدیل نمایند.
رسانه های ضدانقلابی همچون آمدنیوز و گروه های سلطنت طلبی همچون فرشگرد هم با استناد به همین تصاویر جعلی، سعی کرده تا ایرانی ها را برای تحریم راهپیمایی باشکوه اربعین تحریک کند!
این سناریو برای تحریک عراقی ها علیه ایران، آنقدر ناشیانه و مضحک بود که حتی خبرنگار بی بی سی هم نتوانست از آن برای اهداف شبکه خود بهره بگیرد.
مهرداد فرهمند پس از آنکه مشخص شده بود این عکس ها و ویدئوها جعلی است و اکثرا توسط اکانت های سعودی منتشر شده است، با گرفتن ژست بی طرفی، اصطلاحا روغن ریخته را نذر امامزاده کرده و از پشت پرده ویدئوها و عکس های ضدایرانی در فضای مجازی افشاگری کرد!
خبرنگار بی بی سی در صفحه شخصی خود و در یک رشته توئیت طولانی نوشت:
در گزارش دیروزم از تظاهرات در عراق عکسی را که در فضای مجازی از آتش زدن پرچم ایران انتشار یافته و تلویزیون العربیه پخش کرده است، گنجاندم و توضیح دادم که این عکس و شعار علیه ایران، در حاشیه اعتراضات عراق است نه در متن آن.
اعتبار همین یک عکس نه قابل تأیید است و نه تکذیب اما با اطمینان می توان جوی را که انتشار این عکس یا ویدیوی شعار علیه ایران در فضای مجازی به راه انداخته، به دور از واقع‌بینی ارزیابی کرد.
نه این عکس را عکاس رسانه ای حرفه ای و معتبر گرفته و نه ویدیوی شعار علیه ایران را تصویربردار رسانه ای حرفه ای و معتبر ثبت کرده است. همه اینها از فضای مجازی به دست آمده است.
تا زمانی که دوربین و خبرنگاری حرفه ای چنین عکس‌ها و شعارهایی را گزارش نکند و توضیح ندهد که آیا شعاردهندگان علیه ایران ده نفر بودند یا صد نفر یا ده هزار نفر، هر داوری و تحلیل و جوسازی بر پایه این داده های مجازی، بیراه و به دور از واقع‌بینی است.
هم آنکه به خشم آمده که ای وای پرچم ما را آتش زدند، خشمش به دور از واقع‌بینی است و هم قضاوت آنکه با دیدن این یک عکس، حکم صادر می کند که در خیابان‌های عراق آتش خشم علیه جمهوری اسلامی است که زبانه می کشد.
در مقابل، همه گفتگوها با تظاهرکنندگان در نماهای خبرگزاری‌های رویترز و فرانسه حاکی از تأکید تظاهرکنندگان بر این بود که سیاسی نیستند و شعارهایشان هم جز اعتراض به فساد و بیکاری و محرومیت از رفاه نبود.
اتکا بر فضای مجازی در کسب اطلاعات از آنچه در عراق می گذرد، به راحتی می تواند توهم را به جای واقعیت و حاشیه را جای متن بنشاند. بخش عمده آنچه درباره تظاهرات عراق در فضای مجازی منتشر می شود، از خارج عراق و عمدتا دارای انگیزه سیاسی و بر پایه پیش‌داوری است.
باز هم همان طور که در گزارش دیروزم گفتم؛ تظاهرات در عراق، اعتراض به این است که پول سومین صادرکننده بزرگ نفت جهان کجا می رود؟ چرا کشوری چنین ثروتمند جوانانش بیکارند و مردمش از رفاه بی بهره.
حرکتی توده وار است که نه سازماندهی دارد و نه رهبری؛ فرامذهبی است و سنی و شیعه در آن شرکت دارند، فراسیاسی است به این معنی که معترضان، خشم خود را نثار همه جریانات سیاسی می کنند و همه شرکای قدرت، عرب و کرد، شیعه و سنی، دین مدار و دنیامدار (سکولار) را فاسد می دانند.
تظاهرکننده ها نیامده اند علیه ایران شعار بدهند، آمده اند به فساد اعتراض کنند. آنهایی هم که آمریکا و عربستان و ترکیه و قطر پشتشان ایستاده به همین اندازه متهم به فسادند که سیاستمداران مرتبط با ایران. تظاهرکنندگان برای تغییر کل نظام شعار می دهند، نه بخشی از آن.
حرکت‌های توده وار پیش بینی ناپذیرند. گاه به همان تندی که شعله شان زبانه می کشد، فروکش می کنند و گاه مدت‌ها تداوم می یابند. قدرت‌ها و جریان‌های سیاسی می کوشند و می توانند به دلخواه خود شکل‌شان بدهند یا به مطلوب خود مصادره شان کنند.
حق هر کسی است که بداند در عراق چه می گذرد و درباره اش نظر دهد، بویژه ما ایرانیان که این اتفاقات در همسایگی مان و در جایی می افتد که با آن پیوستگی تاریخی و جغرافیایی داریم. بکوشیم همه واقعیت را ببینیم نه آنچه دلمان می خواهد.
.png)
منبع؛ جام نیوز
