به گزارش راه شلمچه، متن این یادداشت که همزمان در کتاب مادر شمس الشموس نیز منتشر شده است، بدین شرح می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
در آستان ملک پاسبان ماه کرامت و کوثر ثانی عترت ، حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و در جوار قبور ستارگان درخشانِ آسمان فقاهت و جیره خواران با فضیلت و سربازان راستینِ حضرت حجت ارواحنافداه، قبر مطهری تلألو دارد که از آن، شمیم دل انگیز حضرت شمس الشموس علیه السلام بر مشام می رسد ، گویا این قطعه از بهشت ، روضه ای از رضوان انیس النفوس است که هر زائری که از آن مزار می گذرد را ناخودآگاه به خود می کشاند و با او انس می گیرد .
صاحب آن مضجع شریف ، مرجع عظیم الشأن شیعیان جهان، حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید محمّد رضا موسوی گلپایگانی اعلی الله مقامه الشریف است که تاریخ از وی به عنوان عطیۀ رضویه یاد می کند که طراوت و حلاوت یاد و نامش از آن است که به عنایت امام رضا علیه السلام پا به عرصۀ وجود نهاد و تمام دوران حیات طیبه اش ، در شعاع وجودی عالم آل محمّد علیهم السلام بوده و همواره الطاف عالمتاب رضوی بر او ساری و جاری بوده است .
از آن جایی که آن مرجع ولایی ، عنایت شدۀ امام رضا علیه السلام می باشند و از بیت شامخ شان، عطر دل انگیز رضوی بر مشام می رسد، این پایگاه با صلابت شیعه را به عنوان محفل نورانیِ بزرگداشت حضرت نجمه خاتون سلام الله علیها در قم و در جوار نورانی کریمه اهل بیت علیهم السلام برگزیدند تا به عنایات روح پر فتوح آن مرجع امام رضایی ، باران رحمتِ غیث و غیاث امت در معرفی و تجلیل از مقام مادر مطهرۀشان نازل و جهانی در مقابل ظرف امامتی چون نجمه خاتون سلام الله علیها سر تعظیم فرود آورده و خود را در پناه مادر شمس الشموس قرار دهند .
بدواً و نشواً و مقاماً در عنایات امام رضا
فقیه جامع و محقق متتبّع و متعبد، آیت الله العظمی آقای حاج سید محمّد باقر موحد ابطحی اعلی الله مقامه الشریف در این باب می فرمودند : « آیت الله العظمی آقای گلپایگانی ، بدواً و نشواً و مقاماً در عنایات حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة الثناء قرار دارند ».
فاضل محترم ، حجت الاسلام والمسلمین حاج سید صادق موحد ابطحی خاطره ای را در این باره نقل می کنند که بدین شرح می باشد :
روزی در ایام ولادت حضرت امام رضا علیه السلام و حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها در معیت مرحوم علامه حاج سید محمّد باقر موحد ابطحی قدس سره و والد معظم آیت الله حاج آقا رضا موحد ابطحی دام ظله به محضر مبارک پیشوای دینی عصر ، حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سید محمّد رضا گلپایگانی قدس سره مشرف شدیم .
به یاد دارم مرحوم علامه حاج سید محمّد باقر موحد ابطحی در آن محفل خطاب به مرحوم آیت الله العظمی آقای گلپایگانی تصریح نمودند :
« اینچنین که به من الهام شده است، شما بَدواً و نَشواً و مَقاماً در تحت عنایات خاصۀ حضرت علی بن موسی الرضا علیه آلاف التحیة الثناء قرار دارید. این مطلب را تأیید می فرمایید؟».
مرحوم آیت الله العظمی آقای گلپایگانی قدس سره وقتی این سخن را شنیدند ، سر مبارکشان را به زیر انداختند و با اشارۀ سر ، سخن ایشان را تأیید فرمودند .
« بَدواً »
حضرت آیت الله العظمی آقای گلپایگانی قدس سره در ذیل عنایات و توجهات خاصۀ حضرت امام رضا7در خانۀ علم و فقاهت و پارسایی ، از دامان پدر و مادری نورانی ، متوسل و متمسک به ساحت قدسی سلطان طوس به دنیا آمدند که طلوع خورشید وجودی شان در ایام ولادت آن امام رئوف علیه السلام بوده و پدر ایشان ( آقا سید باقر امام) چون این فرزند را کرامتی از سوی امام هشتم می دانستند ، نام او را محمّد رضا و کنیهاش را ابوالحسن و لقبش را هبة الله نهادند و ثمرۀ مولودِ نهم ماه ذى‌قعده سال 1316 هجری قمری در روستای گوگد گلپایگان آن بود که از یمن وجودش آیه ای از آیات عالم آل محمّد علیهم السلام در آسمان شیعه آشکار شد که در امتداد تبلور چشمۀ جوشان رضوی، تشنگان معارف را با علم و فضیلتش سیراب نمود .
« عنایت امام رضا علیه السلام در ولادت آیت الله گلپایگانی »
شرح اجمالی عنایت امام رضا علیه السلام در ولادت آیت الله العظمی آقای گلپایگانی قدس سره چنین بود که پدر ایشان دارای چهار فرزند دختر بود، ولی از داشتن فرزند پسر محروم بود و از دست تقدیر ، هشت پسر ایشان قبل از تولد ایشان از دنیا رفته بودند و داغ حسرت بر دل وی مانده بود .
عاقبت بارقه ای از نور ولایت از امام هشتم بر قلب وی تابید و عزم سفر به آن آستان نورانی نمود .
بی درنگ بار سفر مشهدالرضا بربست و با پای پیاده ، خود را بدان آستان مقدّس رسانید و از حضرت خواستند که به إذن الله پسری به او مرحمت نمایند که موجب روشنی چشم او، و برکت و عزت اسلام و مسلمین باشد .
در پی این توسل در همین سفر یکی از صبیه های ایشان در عالم رؤیا می بینند که امام رضا و امام جواد علیهماالسلام به منزل پدرشان تشریف آوردند . امام رضا علیه السلام در آنجا ماندند و امام جواد علیه السلام رفتند . سید محمد باقر ، خواب را چنین تعبیر کردند که خداوند دو پسر به ایشان می دهد که اولین آنها رضا ، می ماند ولی دومی از دنیا می رود ، و همین طور هم شد ! و در هنگام تولد فرزند دوم ، مادر و پسر هر دو از دنیا می روند.
« نشواً »
یکی از توجّهات خاصۀ حضرت امام رضا علیه السلام به آیت الله العظمی آقای گلپایگانی قدس سره ، مربوط به تشرف ایشان به مشهد مقدّس و زیارت قبر مطهر آن امام همام می باشد که در حرم مطهّر مورد عنایات خاصۀ حضرتش قرار می گیرند و تا آخر حیات طیّبۀشان از آن برکات و رحمت واسعۀ رضویه بهره مند بودند .
آیت الله زاده معظم ، آقای حاج سید محمّد باقر گلپایگانی دام عزه از لسان مبارک والد جلیل القدرشان آیت الله العظمی گلپایگانی قدس سره نقل می کنند : پدر ما می فرمودند :
زمان پهلوی اوّل، به مشهد مشرف شدم در آن وقت، زن و مرد در حرم امام رضا علیه السلام با هم زیارت می‌کردند . من هم در آن ایام زمستانی، به حرم مشرف شدم . خدمت امام رضا علیه السلام عرض کردم ، من هم دوست دارم که بیایم و ضریح را برای تبرک ببوسم ، ولی به خاطر این که با نامحرم برخورد نکنم ، معذور هستم و جلو نمی‌آیم ، این طور نیست که بی ادبی کرده باشم . اگر شما یک طوری صلاح بدانید ، خودتان موقعیتی فراهم آورید تا بتوانم ضریح را ببوسم .
آن شب زمستانی که من قبل از مغرب به حرم مشرف شده و مشغول دعا و زیارت بودم ، در آن زمان شب¬ها درب حرم را می‌بستند . در حین انجام اعمال و زیارت ، کم کم خدام حرم ، زائرین را خارج می‌کردند و درب حرم را می بستند . ولی کسی به من نگفت از حرم خارج شو !.
من همانطور که سجاده‌ام پهن بود ، مشغول دعا و زیارت بودم . وقتی همه زوار رفتند و درها بسته شد ، سجاده را کنار ضریح انداختم .
« آن شب هر چه از حضرت خواستم به من عنایت شد !».
وقت مناجات صبح که شد ، مسئول حرم وارد شد . وقتی مرا دید، با تعجب پرسید، شما کجا بودید ؟ از کی اینجا هستید ؟ مگر « شما رمز شب دارید »؟ گفتم : نه. « گفت با اجازه چه کسی اینجا ماندید »؟. اشاره به قبر مطهر کردم ، گفتم : با اجازه آقا .
گفت از چه وقت حضور داشتی ؟ گفتم : از اول شب . گفت : چرا بیرون نرفتید ؟ گفتم کسی به من نگفت بیرون برو ! چه جایی از این جا بهتر . مسئول حرم خیلی تعجب کرد و گفت : من چهل سال است که در این آستان مقدس خادم هستم ، تا الآن چنین اتفاقی نیفتاده است . اگر مسئولان حرم بفهمند ، هم مسئول شیفت قبلی و هم مرا توبیخ خواهند کرد . من از شما خواهش می‌کنم شما از در پشتی خارج شده، تجدید وضو کرده و دوباره از در اصلی وارد حرم شوید تا ما به زحمت نیفتیم . مرحوم والد گفتند : عجیب این که در آن شب زمستانی ، اصلا در طول ده الی دوازده ساعت ، احتیاج به تجدید وضو پیدا نکردم .
« مقاماً »
آیت الله آقای حاج شیخ شرف الدین نظری خادم الشریعه دامت برکاته به نقل از مرحوم علامه حاج سید محمّد باقر موحد ابطحی قدس سره در این باب می فرمودند : پس از ارتحال مرجع جهانی شیعه، مرحوم آیت الله العظمی آقای بروجردی قدس سره در پی آن بودم که امر مرجعیت شیعه با چه کسی است ؟! پس از توسلی ویژه که به حضرت حجّت ارواحنا فداه داشتم ،در رؤیایی که همراه با نشانه های عنایت و صدق بود، چنین فرمودند :
اجتهاد آقای گلپایگانی از سوی حضرت رضا علیه السلام امضاء شد
از این رو در مقطعی از زمان و به مناسبت خاصی ایشان به آیت الله العظمی آقای گلپایگانی1پیشنهاد دادند از آن جایی که مرجعیت شما مورد عنایت امام رضا علیه السلام است ، شهریۀ طلاب را به نیت امام هشتم ، 8000 تومان قرار دهید و آن بزرگ مرجع عالیقدر چنین نمودند».
« دیدن آقای گلپایگانی در خواب! »
آیت الله آقای حاج سید محمد علی روحانی قدس سره ، از علمای صاحب نفس قم که در مسجد امام حسن عسکری علیه السلام اقامه نماز داشتند و در علم تعبیر خواب نیز در میان خواص و علما مشهور بودند ، می¬فرمودند : هر وقت من حضرت آیت‌الله العظمی آقای گلپایگانی را در خواب ببینم، یقین دارم که به مشهد مشرف می‌شوم . گاهی اوقات نیز هیچگونه مقدمه و تصمیمی وجود نداشت ، شب می‌خوابیدم و صبح به خانواده‌ام میگفتم : وسایل رفتن به مشهد برای من فراهم شده است . سؤال می‌کردند : از کجا می‌گویید ؟ میگفتم : دیشب حضرت آیت‌الله آقای گلپایگانی را خواب دیده‌ام .
« گریانِ روضه های یابن شبیب!»
آیت الله العظمی آقای گلپایگانی قدس سره مرجعی امام رضایی بودند که از طنین جانسوز یابن شبیب های مولایشان علی بن موسی الرضا ارواحنافداه تا آخر عمر خود از مصائب جانسوز عاشورایی می سوختند و همواره مدافع حریم ولایت و شعائر حسینیه بودند .
او سیدالشهداء را به عنوان چراغ هدایت ، پناهگاه بشریت و استثناء جهان خلقت به امت معرفی می نمود و پناهنده شدن به کشتی نجاتش را سبب آرامش و رهایی و مقابلۀ با مصباح الهدایش را عامل تباهی و گمراهی می دانست .
