به گزارش راه شلمچه، بر اساس برخی شنیده‌ها، یکی از افراد مساله‌دار در فضای مجازی که طی سال‌های اخیر به بهانه عدالت‌خواهی، هم عامل ایجاد القائات نادرست علیه نظام اسلامی و بویژه نهادهای امنیتی شده، هم ابزار تسویه‌حساب‌های سیاسی و ریختن آبروی برخی مومنان شده و هم اخیرا موجب فروپاشی بنیان خانواده‌ها، قرار است به رادیو رفته و در باب «اخلاق عدالت‌خواهی» مناظره کند!
2 نکته درباره این خبر و نکات پیرامون آن قابل طرح است:
1- عدالت‌خواهی و به طور کامل مقوله عدالت، یک مفهوم بسیط، یک گزاره عمیق و یک هدف غایی در فلسفه خلقت بشریت است. عدالت اساس و پایه خلقت است. مدت‌هاست این موضوع که صداوسیما باید با تشکیل یک اتاق فکر از اساتید مبرز حوزه و دانشگاه ویژه‌برنامه‌هایی در باب عدالت آماده و پخش کند، احساس شده است. بویژه اینکه مشاهده می‌شود برخی دست‌های پر زور، این مفهوم مقدس را فضایی برای تسویه حساب‌های سیاسی کرده‌اند و این بسیار پرهزینه بوده است و بعضا منجر به نقطه مقابل عدالت یعنی ظلم می‌شود. البته به دور از انصاف است اگر نگوییم در حوزه نظری، عدالت یک مفهوم یتیم واقع شده است و هنوز یک نظریه جامع و کامل در تبیین و تفهیم این گزاره و تعیین سرحدات این مفهوم بویژه تنظیم مجاری کاربردی آن در حکومت اسلامی در دسترس قرار نگرفته است و به نظر می‌رسد حوزه و دانشگاه در این باره غفلت کرده‌اند. با این حال اما متون بسیار خوبی در تبیین برخی دیدگاه‌های بزرگان شیعه از ملاصدرا تا شهید صدر و امام خمینی تا... در باب نظریه عدالت وجود دارد که می‌تواند مستمسکی برای نشر و توسیع برخی مبانی عدالت توسط رسانه ملی شود. اما آنچه کمی دلخوری و نگرانی ایجاد می‌کند این است که در نبود این توجهات و برنامه‌های لازم، رسانه ملی برنامه‌هایی تدارک می‌بیند که کسر‌شان عدالت و کاریکاتوری مضحک از این مفهوم است و از سوی دیگر می‌تواند منجر به رسوخ ادبیات مسموم از این مفهوم از صدای سراسری جمهوری اسلامی شود! تبیین مقوله «عدالت» و «اخلاق عدالت‌خواهی» از زبان افراد بی‌سواد و شارلاتان که به عنوان مثال با «خوداختفایی» عامل ظلم شده و ذهنیت تخریبی علیه نظام ایجاد می‌کنند؛ مصداق کدام وجه تربیتی دانشگاه صدا سیماست؟ به اسم عدالت‌خواهی چه ظلم‌ها شده، چه آبروها ریخته شده و چه زندگی‌ها از هم پاشیده شده است. اکنون آوردن برخی نمادهای این بی‌اخلاقی‌ها از فضای مجازی، به رسانه ملی، آیا اعتبار بخشیدن به این رویه غیرانسانی نیست؟ آیا تبعات این تصمیم غلط در حوزه‌های اخلاقی و از آن مهم‌تر، در فهم مسائل بنیادین حاکمیتی قابل تخمین است؟ نکته بسیار مهمی که رهبر انقلاب بارها نسبت به آن تذکار لازم را داده‌اند، نسبت عدالت‌خواهی با نظام اسلامی است. در این نسبت، عدالت‌خواهی و تحقق عدالت جز از طریق نظام اسلامی و تقویت و پایداری نظام اسلامی امکانپذیر نیست. با این حال در کنار دغدغه‌های پاک و سالم جوانان انقلابی و پای کار نظام اسلامی در مطالبه عدالت، یک خط موازی سفارشی در سال‌های اخیر به اسم عدالت‌خواهی به دنبال تفکیک نظام اسلامی از عدالت یا به عبارت ساده‌تر، به دنبال تخریب مبانی نظام اسلامی با اسم رمز عدالت نمودار شده است که از قضا بر اساس دیدگاه نویسنده این یادداشت، رفتار و کردار میهمان مزبور صداوسیما نشان داده او از همین قماش است.
2- مدیریت محترم صداوسیما باید بر اساس ماهیت رسانه ملی، در مرزبندی هویتی این رسانه با فضای حاکم بر شبکه‌های اجتماعی اهتمام ویژه داشته باشد. باید نسبت به تفکیک مقوله‌های «شهرت» و «صلاحیت»، «سواد» و «نمایش»، «محبوبیت» و «شارلاتانیزم» توجه جدی داشت. کیست نداند تعمد در مدیریت فعلی فضای مجازی که موجب توسعه و سیطره ولنگاری اخلاقی در این محیط شده، با کدام اهداف سیاسی و امنیتی صورت می‌گیرد. رواج این خصلت باعث شده ماهیت کاربردی این شبکه‌ها مخدوش شده و بسیاری نسبت به کارکردهای مثبت این فضا دچار تردید شوند. با این حال تکالیف و حدود و مرزهای اخلاقی صداوسیمای جمهوری اسلامی مشخص است و باید مانع سرایت این ولنگاری اخلاقی و دنائت فکری به حریم رسانه ملی که رسانه رسمی کشور است، شد.
منبع؛ وطن امروز
