به گزارش راه شلمچه، غلامرضا انصاری که حضور در شورای شهر و مجلس و همچنین ریاست سازمان بهزیستی در دولت اصلاحات را دارد، به روزنامه آرمان گفت: «در سالهاي گذشته شرايطي بهوجود آمد که باعث شد اميد اجتماعي در کشور به حداقل خود برسد. در انتخابات اسفند 1398 مشارکت مردم در انتخابات بسيار پايين بود و شاهد حداقليترين حضور مردم در انتخابات بوديم. بنابراين چنانچه قرار بر اين باشد که يک انتخابات پرشور و رقابتي شکل بگيرد، نياز است که ما به اصول مصرح در قانون اساسي، حقوق ملت و انتخابات دموکراتيک رو بياوريم و مردم باور کنند که رايشان ميتواند در سرنوشت آنها تاثيرگذار باشد. اين موضوع اميد را دوباره در بستر اجتماعي فراهم و مهيا نموده و انتخابات رقابتي را به دنبال خواهد داشت.»
وی میافزاید: رويکرد سياست داخلي بايد يک سياست تعاملي و رقابتي باشد و با اعتماد به ملت، احترام به آراي مردم، اعتماد به احزاب سياسي قانونمند شرايط بهتري براي جامعه رقم زد. دولت و احزاب بايد در کنار يکديگر باشند چراکه در نبود حزب پاسخگو جريان باندي و محفلي، بدون تعهد بهوجود خواهد آمد و افراد بدون شناسنامه وارد سياست ميشوند که قصد دارند خودشان را در عالم سياست معرفي کنند. حضور افراد بدون شناسنامه آثار منفي گستردهاي را در جامعه بهجاي خواهد گذاشت. ما شاهد هستيم تصميمات غيرکارشناسي و علمي که در دولتهاي نهم و دهم باعث انهدام منابع اقتصادي و ازبينرفتن سرمايههاي اجتماعي در جامعه شد. در انتخابات اخير افراد کاملا ناشناخته سياسي وارد عرصه سياسي شدند و اقداماتي را که در همين چند ماه محدود حضور نمايندگان مجلس يازدهم در مجلس شاهد و ناظر هستيم مويد همين مسئله است که بهجاي اينکه به مشکلات مردم بپردازند، فقط در حال پرداختن به موضوعات حاشيهاي هستند.
اظهارات آقای انصاری برخلاف واقعیتهای میدانی و جاری است. چنان که این طیف در انتخابات ریاستجمهوری 23 سال گذشته، اجازه داشته با نامزدهایی مانند خاتمی، معین، کروبی، هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی، وارد گود رقابت شود. آنها با وجود این که در سال 88 مرتکب خیانت بیسابقهای شدند، با این حال باز هم اجازه حضور در رقابتهای 92 و 96 را داشتند و با وجود داشتن جهانگیری و عارف در گود رقابت، ترجیح دادند از روحانی حمایت کنند.
آنها در انتخابات مجلس سال گذشته هم به جای یک فهرست، چند لیست ارائه کرده بودند، اما سوءتدبیر بیسابقه آنها در طول 6 سال موجب دلزدگی شدید مردم و کاهش مشارکت در انتخابات سال گذشته مجلس شد.
همین احزاب به ظاهر اسم و رسمدار بودند که مدعی تضمین وعدههای دولت و مجلس اصلاحطلب شدند اما در همین دو سال اخیر نسبت به مسئولیت دولت شانه خالی میکنند و میخواهند به رسم افراد بیشناسنامه و فاقد سابقه(!) رفتار کنند.
درباره تفاوت مدیریت این طیف با دولت نهم و دهم فارغ از ضعفهای دولت نهم و دهم نیز تفاوتهای دو نوع مدیریت، بسیار روشن و مورد اذعان اکثریت مردم است.