به گزارش راه شلمچه، بخشی از این یادداشت بدین شرح می باشد.
معجزه براى پيامبران به ويژه اولوالعزم يك وسيله اثباتى به شمار مى رود تا سند نبوت و شاهد صدق دعوت آنان قرار گيرد و گواه آن باشد تا كه از جهان غيب پيام آورده اند، لـذا مـعـجـزه اى كه به دست آنان انجام مى گيرد بايدنشانه اى از ماوراى الطبيعه باشد، يعنى كـارى انـجـام گـيـرد كـه طـبيعت اين جهان از عهده انجام آن عاجز باشد، به همين جهت آن را خـارق الـعـادة توصيف مى كنند، يعنى بيرون از شعاع تاثيرات طبيعى مألوف (عوامل طبيعى شناخته شده ومعروف) قرار گرفته است.
حقیقتاً تلخ است برخی در لباس مذهب روزی رسول خاتم را گوشت تلخ خوانده و روز دیگر معجزاتش را امری بی اهمیت جلوه داده تا بتوانند برای اثبات سخنان خودبافته شان، برهان و حکمت را بی اساس تلقی نموده تا هر یاوه ای را بر جامعه تحمیل کنند.
در قرآن آن جا که از « تحدی » و «اعجاز» سخن به میان می‌آید، با جمله «وان کنتم فی ریب مما نزلنا علی عبدنا فاتوا بسورة من مثله...و اگر در آنچه بر بنده خود نازل کرده‌ایم شک دارید پس اگر راست می‌گویید سوره‌ای مانند آن بیاورید...»، آغاز می‌شود.
همچنین آیات دیگر که حالت شک و تردید یا به عبارت روشن تر حالت تشکیک مشرکان و منافقان و مقابله کنندگان با قرآن و اسلام را در نظر می‌گیرد.
آری! خدای متعال، رسالت پيامبران را با معجزه روشن ميكند تا منكران رسالت پس از اتمام حجّت به هلاكت برسند: «لِيُهلِك مَنَ هَلَك عَن بيَّنةَ وَ يَحيي مَن حَيَّ عَن بيَّنة». وقتي مسئله در حد اعجاز روشن شد، كسي كه در برابر انبيا بايستد، خداوند بعد از اتمام حجّت به حيات او در نهايت خواري خاتمه ميدهد.
امام صادق علیه‌السّلام فرمودند : «سنت الهی بر آن جاری است که هرگزحق با باطل اشتباه نگردد و هیچ حقی به صورت باطل جلوه ننماید و هیچ باطلی به صورت حق نمود نکند». یعنی حق خود جلوه گر است و جای شبهه نمی‌گذارد.
آن گاه فرمود: «و لو لم یجعل هذا هکذا ما عرف حق من باطل».یعنی اگر چنین نبود که همواره حق خودنما باشد و از باطل خود را جدا سازد، هرگز راهی برای شناخت حق از باطل وجود نداشت. بدین معنا که شناخت حق و جدا ساختن آن از باطل یک امر فطری و بدیهی است و گرنه معیاری برای جدایی حق از باطل وجود نداشت.
ابن ندیم کتاب‌شناس و مورخ مشهور قرن چهارم هجری می‌نویسد: وهو الذي روى ان عليا عليه السلام كان من معجزات النبي صلى الله عليه وسلم كالعصا لموسى عليه السلام واحياء الموتى لعيسى بن مريم عليه السلام.
واقدی مورخ مشهور می‌گفت: علی علیه السلام از معجزات رسول خدا صلی الله علیه و آله بود؛ همانطور که عصا معجزه موسی علیه السلام و زنده کردن مردگان معجزه عیسی علیه السلام بود، علی بن ابی طالب علیهما السلام هم معجزه پیامبر ما بود.
آنها به عظمت معجزه پی بردند، مع الاسف برخی در لباس دین و مذهب، معجزه را امری سخیف و بی ارزش می پندارند.
