به گزارش راه شلمچه، در پی اهانت آشکار مولوی گرگیچ به ساحت مقدس اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و مقوله ی ازدواج سیدالشهداء علیه السلام و تحریف تاریخ و دشمنی آشکارش با اعتقادات مسلّم قرآن و عترت ، حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی از محققان و نویسندگان جوان شیعه در یادداشتی کوتاه پاسخ این روحانی تندرو و تفرقه افکن آزادشهر را داد.
حجت‌الاسلام امیری سوادکوهی محقق واندیشمند جوان شیعه در این یادداشت تاکید کرد: پاسخ واضح و مختصر به هذیان گویی آن مولوی معلوم الحال که در کتب شیعی و منابع علمی خودشان نیز آمده را بدان اشاره داشتیم. ولکن در پاسخ عمیقی که می بایست جوامع علمی جهان اسلام ضمن محکوم نمودن این جسارت وقیح به آن بدهند این است که می بایست بدون هرگونه برخورد احساسی محض با این مقوله، منشاء این گستاخی ها را مورد تحلیل و بررسی قرار داد که آغاز و ریشه ی این فحاشی آشکار از چه و از کجا بوده است؟!... و ما طبق اسناد شیعه و سنی منشاء تمام این بی حرمتی ها را پنجشنبه سیاه تاریخ می دانیم.
متن این یادداشت کوتاه بدین شرح می باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
اهانت آشکار یک مولوی ناصبی و معلوم الحال به ساحت مقدس اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و سیدالشهداء ارواحنافداه ، آن هم در مملکت امام زمان ارواحنافداه و از تریبون نماز جمعه بسیار دردآور و غیر قابل تحمل است، که تفرقه افکنی معاند در جایگاه وحدت، درباره ی ائمه ی اطهار علیهم السلام لب به گستاخی بگشاید و جهان خلقتی که در ملک امام معصوم علیهم السلام است را در جریان ازدواج سیدالشهداء، هدیه ای از جانب دیگران بحساب آورده و بدون هیچ پشتیبانه ی علمی و منبع موثق، ازدواج سیدالشهداء ارواحنافداه را به برکت عقد خلیفه ی دوم می پندارد، در حالی که این مطلب، دروغی بیش نبوده که طبق اسناد دقیق و شواهد تاریخی این ازدواج و عقد آن در محضر امیرالمؤمنین علیه السلام و بدستور آن حضرت و توسط یکی از خواص شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام به نام حذیفه خوانده شده که ابن شهر آشوب مازندرانی و جمال الدین یوسف بن حاتمی الشامی با دقت و ظرافت خاصی در کتب خود بدان اشاره نمودند.
از طرفی این شخص ضمن تحریف تاریخ در قرینه ی کلامی اش کنايه ای به طهارت اهل بیت علیهم السلام داشته و با کینه ای که نسبت به آل الله در دلش موج می زند سخنان قرآن کریم را درباره ی صاحبان آیه ی تطهیر زیر سوال برده است.
خدای متعال، اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را در قرآن کریم سوره أحزاب، آیه ی 34 سوره احزاب چنین معرفی می کند : «... إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا» ؛ (... خداوند فقط مى خواهد پلیدى [گناه] را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد).
اکثر قریب به اتفاق بزرگان علمی اهل تسنن تصدیق می کنند که این آیه ی شریفه در شأن پنج تن آل عبا نازل شده است که از عائشه نقل می کنند :«خَرَجَ النَّبِىُّ -صلى الله علیه وسلم- غَدَاةً وَعَلَیْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ مِنْ شَعْرٍ أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جَاءَ الْحُسَیْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جَاءَ عَلِىٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قَالَ (إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا)».
در زیارت جامعه ی کبیره نیز آمده است: «... خلَقَکُمُ اللهُ اَنواراً فجَعلَکُمْ بعرشِهِ مُحدِقینَ حتَّی مَنَّ عَلَینا بِکُم، فَجَعَلَکُم فی بُیُوتٍ اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرفَعَ ویُذکَرَ فیهَا اسْمُهُ...»
«... خداوند شما را به مثابه نور خلق نمود و شما در جوار عرش او گرد آمده بودید تا آن زمان که خداوند بر ما منّت گذارد و شما را در خانه‌هایی که اراده بلندی و رفعت آنها را نموده بود قرار داد تا درآن خانه‌ها ذکر و نام او برده شود...»
برخی از روایات که در رابطه با خلقت نورانی اهل‌بیت علیهم‌السّلام وارد گردیده مربوط به عالم ذرّ و زمان قبل از پا گذاردن آن بزرگواران در این دنیا می‌باشد و در بعضی دیگر همچون زیارت وارث که می‌فرماید: «اَشْهدُ اَنّکُمْ نُورَاً فِی الْاَصْلابِ الشَّامِخَه وَ الْاَرْحامِ المُطَهَّره»
«شهادت می‌دهم که شما نوری در صلب‌های شامخ و رَحِم‌های پاک و طاهر بودهاید».
در این موارد منظور از نور به معنای روشنائی در مقابل تاریکی نیست بلکه به همان معنائی است که در بعضی روایات بالا آمد می‌باشد یعنی: پاکی و طهارت از رجس و پلیدی‌ها؛ همان طور که آیه تطهیر به آن گواهی می‌دهد و این بدان معناست که در نهایت، خلقت و آفرینش شما از راه‌های بشری بوده است ولی بشر‌هائی که از همان زمان که در پشت پدران و رَحِم مادران خود قرار داشته‌اید همچون انوار الهی از هر گونه رجس و پلیدی پاک و پاکیزه بودهاید.
پاسخ واضح و مختصر به هذیان گویی آن مولوی معلوم الحال که در کتب شیعی و منابع علمی خودشان نیز آمده را بدان اشاره داشتیم. ولکن در پاسخ عمیقی که می بایست جوامع علمی جهان اسلام ضمن محکوم نمودن این جسارت وقیح به آن بدهند این است که می بایست بدون هرگونه برخورد احساسی محض با این مقوله، منشاء این گستاخی ها را مورد تحلیل و بررسی قرار داد که آغاز و ریشه ی این فحاشی آشکار از چه و از کجا بوده است؟!
متفکران جهان اسلام بر این امر واقفند که سرمنشاء تمامی بی حرمتی ها به مقدسات مسلمانان، همه ی ظلم ها و اختلافات امت اسلام محصور به آنان است که پنجشنبه سیاه تاریخ را بوجود آوردند. پنجشنبه تاریک و ننگینی که قلم سر افکنده و زبان خجالت زده ی آن بی ادبی است.
واقعه ی تلخی که حضرت زهرا سلام الله علیها درباره ی آن فرمود: وَ اُزیلَتِ الْحُرْمَةُ عِنْدَ مَماتِهِ. فَتِلْکَ وَاللَّهِ النَّازِلَةُ الْکُبْرى وَ الْمُصیبَةُ الْعُظْمى، لامِثْلُها نازِلَةٌ، وَ لا بائِقَةٌ عاجِلَةٌ.
پنجشنبه سیاه و ظلمانی که قلب مبارک پیامبر خدا را به درد آوردند و وجود نازنین حضرتش را آزرده و پریشان خاطر نمودند.
... از آنجا بود حرمت دری ها آغاز شد و تا به اینجا رسید که مولوی گرگیچ چنین آشکارا جسارت بی شرمانه ای به ساحت مقدس امامان معصوم علیهم السلام روا می دارد.
آری! عاشورا و حرمت شکنی های آن و حرمت شکنی ها نسبت به خاندان وحی و رسالت ، و بیت شریف امامت و ولایت ، همه و همه منشأش همانجایی است که حرمت رسول خدا صلی الله علیه و آله را از بین بردند.
اکابر علمی جهان اسلام،بلکه دانشمندان تاریخ شناس، عاشورا را نتیجه آن بی حرمتی علنی به ساحت مقدس نبوی که قرآن مجید درباره حضرتش می فرماید : (ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی ـ النجم ۳ و ۴) و نسبت هذیان دادن به وحی ، و زمینه سازی کردن برای سقیفه و مصادره فدک از حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا سلام الله علیها و غصب خلافت از امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام که لباس خلافت و ولایت را خدای متعال به او عنایت نموده و در قرآن مجید فرموده : (انما ولیکم الله و رسوله و الذین امنوا الذین یقیمون الصلوه و یؤتون الزکوه و هم راکعون؛ مائده ـ ۵۵) که شیعه و سنی اتفاق دارند که منظور قرآن مجید امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام اند و سپس پایه ریزی همه ی اختلاف ها ، فرقه گرایی ها، بی حرمتی ها ، ظلم ها ، و بی عدالتی ها تا به امروز شدند.
از طرفی نیز فریادهای یک طرفه ی تقریب مذاهب و کوتاه آمدن برخی تريبون بدستان به اصطلاح شیعی از حقایق اعتقادی شیعی ، به بهانه ی همرنگی سیاسی، برخی مولوی های بیسواد اهل خلاف را گستاخ نمود که بتوانند به راحتی از تریبون وحدت بخش نماز جمعه، به ساحت مقدس ائمه اطهار علیهم السلام جسارت نمایند.
«بدأ الاسلام غریباً و سیعود غریباً و طوبی للغرباء»
امیری سوادکوهی _ ۸ جمادی الاول ۱۴۴٣ ه. ق
قم المقدسه
