به گزارش راه شلمچه، خصوصی‌سازی‌های رانتی و غیراصولی در طول سه دهه گذشته چنان بلایی بر سر تولید و صنعت کشور آورده است که می‌توان آثار و نتایج آن را با تحریم‌های ظالمانه مقایسه کرد. هپکو، هفت‌تپه، ماشین‌سازی تبریز، کشت‌و‌صنعت مغان، پالایشگاه کرمانشاه، نساجی بروجرد و صنایع چوب و کاغذ مازندران تنها مشتی از خروار شرکت‌هایی هستند که قربانی خصوصی‌سازی رانتی و غیراصولی شده‌اند.
کارخانه روغن نباتی شیراز یکی از صدها کارخانه‌ای است که در جریان خصوصی‌سازی‌های رانتی به افراد فاقد اهلیت واگذار شده است و اکنون در آستانه نابودی کامل قرار دارد.
بر اساس اطلاعاتی که در تارنمای شرکت روغن نباتی شیراز آمده است: «این شرکت در سال ۱۳۳۳ تحت عنوان کارخانه پنبه پاک کنی در حومه شهر شیراز احداث گردید. پس از آن با افزایش گرایش و رغبت عموم مردم به جایگزینی روغن‌های نباتی به جای روغن‌های حیوانی، فرآیند تصفیه این کارخانه با ظرفیت ۶۰ تن در روز راه‌اندازی و بتدریج به ظرفیت کنونی ۴۰۰ تن در روز که شامل تصفیه و بسته‌بندی انواع روغن‌های نباتی مایع، جامد مصرف خانوار، مارگارین و روغن‌های ویژه صنف و صنعت می‌باشد افزایش یافت. این مجموعه در زمینی به مساحت ۹۳۷۵۰ متر مربع در شهر شیراز واقع شده است. مساحت زیر بنا شامل انبارها، سوله‌های تولید و ساختمان اداری در حدود ۴۶۰۰۰ متر مربع می‌باشد. همچنین این شرکت دارای ۴۰۰۰ متر مربع فضای سبز می‌باشد».
شرکت روغن نباتی نرگس شیراز
کارخانه روغن نباتی نرگس شیراز بیش از هفتاد سال سابقه درخشان در تولید انواع روغن‌ها دارد. این کارخانه در زمان جنگ تحمیلی با همت مدیران دولتی، کارگران زحمتکش و نصب دستگاه‌های اروپایی که پیش از انقلاب خریداری شده بودند، موفق شد تولید روزانه‌ی خود را از 120 تن به 650 تن برساند و نیازهای استان‌های فارس، خوزستان، کرمان و برخی دیگر از استان‌ها را تامین نماید.
موسس و مالک اصلی این شرکت حشمت‌الله کرمانشاه‌چی بوده است که با وقوع انقلاب اسلامی کشور را ترک می‌کند و بعد از آن، بنیاد مستضعفان این مجموعه بزرگ تولیدی را در اختیار می‌گیرد. این شرکت تا سال ۱۳۷۲ دولتی بوده است.
تولید روزانه این کارخانه در سال 70 نیز به بیش از 650 تن رسیده بود. این شرکت در زمان واگذاری به بخش خصوصی(سال 72) نه‌تنها بدهی نداشته بلکه 3 میلیارد تومان در حساب‌های بانکی داخلی و ارزی خود موجودی داشته است. همچنین مواد اولیه شرکت شامل روغن خام، حلب ورق، لوازم یدکی، انواع کاتالیزور و... برای یکسال آتی آن خریداری شده بود. کلیه انبارهای شرکت( با متراژ 13 هزار متری) و انبارهای اجاره‌ای آن در سطح شهر مملو از روغن‌های تولیدی بودند.
درحالی که کارخانه روغن نباتی نرگس شیراز در اوج شکوفایی و تولید قرار داشته است و کارگران آن از سطح زندگی مطلوبی برخوردار بوده‌اند به ناگهان و به صورت غیرقانونی کارخانه واگذار می‌شود!
این اتفاق در شرایطی رخ داد که براساس آیین‌نامه واگذاری شرکت‌های دولتی به بخش خصوصی، ابتدا باید به مدت یکسال آگهی واگذاری کارخانه از طریق روزنامه‌های کثیرالانتشار به اطلاع عموم می‌رسید و بعد واگذاری صورت می‌گرفت. همچنین اولولیت واگذاری با افرادی است که سهامدار کارخانه محسوب می‌شوند؛ بنابراین کارگران، که مالکیت 33 درصد سهام کارخانه را بر عهده داشته‌اند، در اولویت واگذاری آن قرار داشته‌اند.
از طرفی دیگر هیچ مدرکی دال بر اینکه پولی از سوی خریداران به دولت پرداخت شده باشد وجود ندارد. سهامداران جدید به محض ورود به کارخانه پست‌های مدیریتی را به دوستان و آشنایان خود واگذار می‌کنند تا راحت تر بتوانند کارهای خود را پیش ببرند.
بنابر گفته یکی از فعالین کارگری این شرکت، روابط پشت پرده مانع واگذاری کامل سهام روغن نباتی شیراز به کارگران شد. نعمت‌زاده، وزیر وقت صنایع و معادن، خان محمدی، رئیس وقت سازمان مالی گسترش مالکیت واحدهای تولیدی(سازمان خصوصی‌سازی فعلی) و جهرمی استاندار وقت فارس سه نفری بودند که با همکاری یکدیگر یک شبه و خارج از روند قانونی این کارخانه را به مهدی میرسلیمی، سید صدرالدین صدرنژاد و فرهاد بهمنی واگذار می‌کنند.
جالب است بدانید که ادیب الدین صدرنژاد و فرهاد بهمنی، هر دو دامادهای برادر نعمت‌زاده وزیر اسبق صمت می‌باشند.
لازم به ذکر است که پس از گذشت مدتی مهدی میرسلیمی با خرید سهام‌های صدرنژاد و بهمنی مالک 53 درصد سهام کارخانه می‌شود.
بخش خصوصی کارخانه را غارت کرد!
احمد روشن که در طول 25 سال گذشته پرچمدار مطالبات کارگری این شرکت بوده است در گفتگو با یک رسانه محلی، در تاریخ 17 خرداد ماه سال جاری، پیرامون وضعیت روغن نباتی شیراز گفت: زمانی که به بخش خصوصی واگذار شد همه دستگاه‌ها را غارت کردند، تعدادی را به کرج، برخی را به گچساران و تعدادی را نیز به سیرجان انتقال دادند و در هر یک از این شهرها کارخانه‌های عظیم روغن نباتی راه اندازی کردند. بدین طریق و به مرور زمان کارخانه را ذره ذره غارت و چپاول کردند. یعنی کارخانه‌ای که 900 پرسنل داشت و روزی رسان چهار پنج هزار نفر بود، حالا زیر 200 نیرو دارد که آن هم به صورت قرارداد موقت فعالیت دارند که البته حقشان را هم ضایع می‌کنند. این در حالیست که باز هم تولیدات کارخانه روغن نباتی شیراز را به سیرجان انتقال می‌دهند.
وی با بیان این که واگذاری به بخش خصوصی غیر قانونی بود، توضیح داد: در آن زمان طبق ماده ۱۸ و ۱۹، کارخانجاتی که می‌خواستند واگذار کنند حتما باید یکسال قبل از واگذاری، آن را به اطلاع عموم می‌رساندند و اولویت خرید را به سهامداران می‌دادند اما اینطور نشد. اگر کارکنان یک دانگ از خانه خود را فروخته بودند می‌توانستند ده برابر مبلغ پیشنهادی آن‌ها داشته باشند اما امثال نعمت‌زاده‌ها با چک ۲۰۰ میلیون تومانی و بدون هیچ پشتوانه‌ای کارخانه را تحویل گرفتند و بدهی خود را از موجودی کارخانه پرداختند. این در حالی اتفاق افتاد که قبل از واگذاری کارشناسان رسمی دادگستری ده سال قبل‌تر از واگذاری، کارخانه را ده میلیارد تومان قیمت گذاری کردند اما در نهایت با کمتر از دو میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان واگذار شد که این مسئله به همان مفاسد اقتصادی باز می گردد.
این فعال کارگری ادامه داد: تعدیل نیرو از سال ۱۳۸۵ شروع شد،یعنی درست از زمانی که مسئولان اصلی بارشان را بستند. حالا هریک از این افراد خودشان کارخانه جدا در هر یک از استان‌ها دارند؛ یکی از دامادهای آقای نعمت زاده، وزیر اسبق صمت، در «بهبهان» و یکی دیگر در «کرج » کارخانه دارند.
روشن گفت: حقوق کارکنان این کارخانه حداقل دستمزد کارگری است. از دیگر موارد غیرقانونی هم این می باشد، در صورتی که بیمه و مالیات کارخانه در شیراز پرداخت می شود اما امور مالی را به تهران انتقال داده‌اند تا کسی سر از کارشان درنیاورد. طبق ماده 94 قانون تجارت هیچ مجمعی نمی تواند تابعیت یک شرکت را تغییر و امور مالی آن را به شهر دیگری منتقل کند. با این وجود آن ها یک شرکت به نام «گروه صنعتی پارس نرگس» در تهران تاسیس کردند و امور مالی را به آنجا انتقال داده اند.
وی افزود: کارخانه ای با این عظمت که بیش از ۷۰ سال سابقه تولید داشته و یکی از بهترین کارخانجات تولیدی در سراسر کشور بوده حالا به این روز افتاده است. شما صدای این کارگران را به گوش مسئولین برسانید، این همان کارخانه ایست که در اوج جنگ تحمیلی نگذاشت هیچ کمبودی احساس شود، الان سودجویان هر از چند ماهی هفت هشت هزار تومان را به بهانه این که سود سهام را پرداخته اند به حساب کارگران واریز می کنند در حالی که تا قبل از واگذاری این پرسنل از نظر حقوق و مزایا در اوج رفاه بودند و از حق بهره وری و حق ضایعات گرفته تا حق تولید و سهام بهره مند بودند.
این فعال کارگری گفت: حالا بیش از 3 سالی می شود که کارگران این مجموعه هربار به دلایل مختلفی چون، عدم دریافت معوقات، نبود پرداخت حق بیمه از سوی کارفرما،توقف تولید و کاهش حقوق و مزایا مقابل این مجموعه تجمع می کنند چرا که این مسائل روند حیات و معیشت آن ها را نشانه رفته و کارکنان را در شرایط سخت و دشواری قرار داده است.
دُر صنعت موادغذایی شیراز در آستانه نابودی
در روزهای اوج این شرکت تا حدود 1200 نفر در آن فعالیت داشتند، اما اکنون تعداد کارگران به 170 نفر (5 نفر رسمی و 165 نفر قراردادی) کاهش پیدا کرده است. در تارنمای شرکت به تولیدات پرشمار و متنوعی اشاره شده است اما در حال حاضر تنها روغن ویژه قنادی تولید می‌شود. تولید روزانه نیز که در اوج جنگ تحمیلی به 650 تن رسیده بود، اکنون به زیر 10 تن کاهش پیدا کرده است. همچنین با وجود اینکه 33 درصد سهام کارخانه به کارگران تعلق دارد اما سود سهام آن‌ها در طول 25 سال گذشته پرداخت نشده است!
مهدی میرسلیمی؛ قلک انتخاباتی شیخ مهدی کروبی
مهدی میرسلیمی که با استفاده روابط ویژه‌ی خود کارخانه روغن نباتی نرگس شیراز را به چنگ می‌آورد، در سال 72 نیز شرکت فرآورده‌های روغنی ایران را تاسیس می‌کند. در طول سه دهه اخیر شرکت‌های مختلفی همچون شرکت پخش نینا، شرکت بنیان کشت و سیف خودرو توسط میرسلیمی تاسیس می‌شود.
هلدینگ عظیم فریکو
جوان آنلاین در تاریخ 15 مهر 1389، ده سال پیش، در خصوص ماهیت این شرکت و مالک آن گزارشی تهیه کرد. در بخش‌هایی از آن گزارش آمده است:
«سید مهدی میرسلیمی که روزگاری نه‌چندان دور با 158 میلیارد تومان بدهی لقب بزرگ‌ترین بدهکار بانکی کشور را یدک می‌کشید و با افشاگری احمدی‌نژاد به زندان نیز رفت اما پس از نزدیک به 2 هفته با وثیقه‌ای سنگین آزاد شد و پس از آزادی وقتی متوجه شد که بنا بر حکم قانون ممنوع المعامله است از طریق همسرش فعالیت اقتصادی را پی گرفت. نامبرده البته تاکنون از بازپرداخت ریالی از بدهی‌هایش خودداری کرده است!
تنها عکس موجود از سید مهدی سلیمی مالک شرکت روغن نباتی شیراز و هلدینگ عظیم فریکو
مهدی میرسلیمی صاحب کارخانه فرآورده‌های روغنی ایران(فریکو) است. گفتنی است مدیرعامل این شرکت فرزند کوچک کروبی یعنی علی است! عمده ثروت‌اندوزی آن‌ها زمانى بود که با احتکار روغن‌های اهدایى یونسکو و یونیسف براى کمک به مردم افغانستان 100 میلیون تومان سود کسب کردند.
میرسلیمی در 2 دور انتخابات اخیر در سال‌های 84 و 88 به‌عنوان مهم‌ترین اسپانسر فعالیت‌های کروبی تعداد زیادی از متمولین اقتصادی را به همکاری با ستاد انتخاباتی کروبی 72 ساله فراخواند تا در این آخرین سال‌های فعالیت به‌ظاهر سیاسی و در اصل براندازانه با وی شریک شود تا شاید همچون گذشته از کنار آن درآمده‌ای میلیاردی روانه جیب بی ته وی و دوستانش شود.
این جریان به‌ویژه اسپانسرهای روغنی تصمیم گرفتند تا از طریق تأثیرگذاری منفی در بازار در آستانه اجرای طرح عظیم هدفمند کردن یارانه‌ها همان فتنه اقتصادی را که کارشناسان پیش از این هشدار داده بودند را کلید بزنند. برای مثال این جریان در روزهای اخیر با کم کردن روغن در بازار قیمت این محصول را بالا برده‌اند تا از این طریق ضمن دامن زدن به نارضایتی‌ها گرانی را به دولت و اجرای طرح هدفمند کردن یارانه‌ها نسبت بدهند. میرسلیمی که این روزها مجدداً به دستور نفر پنجم انتخابات فعال‌شده با فرقه دراویش نیز ارتباطاتی برقرار کرده است و با سفارش شعبان اصلاحات حمایت مالی از دراویش را در دستور کار خود قرار داده است و جلسه‌ای که در هفته گذشته کروبی با دراویش داشته در همین راستا بوده است. البته نامبرده در سال‌های گذشته نیز ارتباطاتی با نورعلی تابنده(عضو جبهه ملی) سرکرده مهم‌ترین فرقه دراویش حامی کروبی در انتخابات داشته است.»
نکته جالبی که وجود دارد ارتباطات عباس میرسلیمی برادر و رئیس هیات مدیره روغن نباتی نرگس شیراز با افراد و جریان‌های مختلف است. در واقع عباس میرسلیمی در نقش بازوی مهدی میرسلیمی عمل می‌کند.
شاید بخاطر همین ارتباطات ویژه عباس میرسلیمی با افراد صاحب نفوذ باشد که 25 سال مطالبه و پیگیری کارگران این شرکت هیچگاه به نتیجه نرسیده است.
سید عباس میرسلیمی(سمت چپ) در کنار رضا ویسه معاون اسحاق جهانگیری
سید عباس میرسلیمی رئیس هیات مدیره کارخانه در کنار خاتمی رئیس دولت اصلاحات
لزوم ورود نهادهای حاکمیتی به پرونده کارخانه روغن نباتی شیراز
در حال حاضر افرادی که شرکت روغن نباتی نرگس را تصاحب کرده‌اند به دنبال ورشکسته کردن کارخانه و فروش زمین‌های آن می‌باشند؛ چراکه این کارخانه در یکی از گران قیمت ترین مناطق شیراز واقع شده است. از طرفی دیگر در طول 25 سال گذشته سهامداران عمده شرکت تا آخرین ذره از منافع و سرمایه‌های این شرکت استفاده کرده‌اند و اکنون تنها چیزی
بررسی واگذاری یک شبه کارخانه روغن نباتی شیراز نشان از روابط پشت پرده در تصاحب این سرمایه ملی دارد. در حالی که تخلفات آشکاری که در روند واگذاری این کارخانه رخ داده است اما تاکنون اقدامی از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط برای خلع‌ید سهامدار کارخانه و محاکمه افرادی که در تاراج این ثروت ملی نقش داشته‌اند، صورت نگرفته است. ورود دیوان محاسبات و سازمان بازرسی به پرونده واگذاری کارخانه روغن نباتی شیراز و احقاق حقوق پایمال شده کارگران این شرکت حداقل کاری است که از مسئولان مربوطه در سال جهش تولید انتظار می‌رود.
lkfuY v[hkd,c
