به گزارش راه شلمچه، سه سال از سالگرد روزی که غرب‌گرایان با وعده‌های فریبنده و توهین و تخریب رقبای خود توانستند بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزنند گذشت. روزهایی که وعده دادند در صورت پیروزی رقیب انتخاباتی‌شان قیمت دلار به پنج هزار تومان خواهد رسید، ولی امروز مردم نظاره‌گر دلاری هستند که در کانال قیمتی هفده و هجده‌هزار تومان قرار گرفته و حتی برخی کارشناسان معتقدند زندگی مردم با دلار بالای بیست هزار تومان در حال سپری شدن است.
یکی از وعده‌های جنجالی دولت کنونی، رفع فقر، از بین رفتن پدیده کارتن خوابی و کودکان کار بود.
حالا مرکز پژوهش‌های مجلس، خط فقر را از سال ۱۳۹۰ به بعد محاسبه کرده که بالاترین درصد فقر مربوط به سال ۱۳۹۸ است. مطابق با یافته‌های این مرکز، در سال گذشته ۱۸.۴ درصد از مردم کشور زیر خط فقر زندگی می‌کردند.
پایین‌ترین رقم نرخ خط فقر مربوط به سال ۱۳۹۰ است که ۱۵.۱ درصد از جامعه زیر خط فقر بودند.
فقر مطلق به معنای ناتوانی در کسب حداقل استاندارد زندگی تعریف می‌شود. در واقع فقر مطلق عدم دسترسی به حداقل‌های معیشت در جامعه را بررسی کرده که با توجه به تفاوت هزینه‌های زندگی در مناطق مختلف کشور متفاوت است.
افزایش نرخ تورم در سال های اخیر منجر به رشد قابل توجه خط فقر در شهر تهران و سایر نقاط کشور شده است. این موضوع در کنار کاهش قابل توجه درآمد سرانه منجر به رشد نرخ فقر در این سال ها شده است.
وعده‌ای که محقق نشد
این درحالی است که جهانگیری به صراحت اعلام کرده بود که نه تنها فقر در دولت دوم روحانی افزایش نمی‌یابد که حتی از بین خواهد رفت. وی گفته بود: «اگر ما پیروز بشویم با اجرای موفق برنامه هامان، دیگر هیچ کسی در ایران سر گرسنه زمین نخواهد گذاشت، هیچ کارتن خوابی دیگر نخواهد بود، هیچ کودک کاری نخواهیم داشت.»
همچنین حسن روحانی در سال 92 با قسم یاد کردن گفته بود اگر راه حل مشکلات را نمیدانست کاندید ریاست جمهوری نمی‌شد: «والله العلی العظیم اگر مشکلات این کشور راه‌حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم.»
یکی از وعده‌هایی که در قالب بیانیه اقتصادی از سوی روحانی در انتخابات 96 منتشر شد، تحقق عدالت درآمدی و زدودن چهره فقر از کشور بود که در برنامه وی برای دولت دوازدهم پیش روی مردم ایران قرار گرفت.
در این بند از برنامه روحانی آمده بود: «دولت دوازدهم برنامه‌ای به منظور بهبود وضعیت رفاهی ۸ تا ۱۰ میلیون نفر از خانوارهایی که در پایین‌ترین سطح زندگی می‌کنند دارد. ما برای تحقق این امر طرح سه مرحله‌ای را پیش‌بینی کرده‌ایم که با اجرای آنکه برای اولین بار در کشور خواهد بود مفهومی‌به‌عنوان استاندارد زندگی یا حداقل سطح رفاه را تعریف می‌کنیم و درآمد هر کس را که پایین‌تر از آن بود به سطح استاندارد تعریف شده می‌رسانیم.»
در بخش دیگری از این بند تأکید شده بود: «در این طرح فرد یا خانواده‌ای که شرایط درآمدی پایین‌تر از استاندارد تعریف شده دارد، چنانچه توانایی کار کردن داشته باشد منابع را صرف افزایش توانمندسازی و پیداکردن شغل برای آنها خواهیم کرد و اگر توانایی انجام کار نداشته باشند، مابه‌التفاوت درآمد آنها تا سطح استاندارد را به‌صورت مستمری به آنها پرداخت خواهیم کرد.»
در ادامه این بند از برنامه روحانی و برای صد روزه اول دولت دوازدهم آمده بود: «در صد روز اول شروع به‌کار دولت دوازدهم، میزان درآمدی را به‌عنوان حداقل وضعیت رفاه خانوارها متناسب با مناطق مختلف جغرافیایی تعریف و اعلام می‌کنیم و هر خانوار ایرانی که بر اساس درآمدی که کسب می‌کند خود را مستحق دریافت مقرری تعیین‌شده در این طرح می‌داند با مراجعه به سازمان‌های حمایتی ثبت‌نام می‌کند و پس از بررسی و راستی‌آزمایی موارد ثبت‌نام شده، مقرری مربوطه را به میزان مابه‌التفاوت درآمد فرد و سطح زندگی تعریف‌شده، دریافت خواهد کرد.»
روحانی وعده خود را برای پایان سال ۱۳۹۹ این‌گونه تشریح کرده بود «در مرحله سوم نیز استاندارد زندگی تعریف‌شده متناسب با رشد اقتصادی و بهبود وضعیت اقتصادی کشور افزایش پیدا می‌کند. آهنگ افزایش‌ها به‌گونه‌ای خواهد بود که در پایان سال ۱۳۹۹ سطح متوسط معیشت حدود ۱۰ میلیون نفر از فقیرترین افراد جامعه حداقل به میزان ۵ برابر وضع موجود ارتقا خواهد یافت.»
وی همچنین ۲۴ اردیبهشت ۹۶ در سفر انتخاباتی به خرم‌آباد گفته بود: «به مردم قول می‌دهم که در دولت دوازدهم فقر مطلق در ایران برای همیشه رخت بربندد.»
از آن روزها بیش از ۳ سال و نیم می‌گذرد و این روزها یکی از رسانه‌ها در خبری اعلام کرد که خط فقر برای یک خانواده چهارنفره در اردیبهشت‌ماه سال ۹۹ حدود ۹ میلیون تومان شده که این رقم در مدت مشابه یعنی در اردیبهشت سال ۹۸ چیزی حدود هشت میلیون تومان بود. تلخ‌تر از آن اینکه فروردین ماه گذشته نمایندگان کارفرمایان و دولت با توافق بر رشد ۲۱ درصدی دستمزد کارگران، پرونده دستمزد ۹۹ را بدون جلب نظر کارگران بستند که بر اساس آن حداقل حقوق فروردین ماه یک کارگر (با دو فرزند و بدون سابقه در کارگاه) ۲ میلیون و هفتصد هزار تومان تعیین شد.
منبع؛ رجانیوز
