به گزارش راه شلمچه، تا انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند ماه سال جاری کمتر از دو ماه زمان باقی مانده است و در این مدت کوتاه به رغم شور و شوق اولیه برای ثبت‌نام کاندیدا‌ها در روز آخر همچنان فضای انتخاباتی با یک نوع سکون همراه است.
عملکرد بد دولت و مجلس شورای اسلامی سبب شده تا اصلاح‌طلبان و طرفداران دولت موضع قدرتمندی در دفاع از عملکرد خود در ماه‌های آینده نداشته باشند.
علاوه بر این انفعال اصلاح‌طلبان در نیرو‌سازی به خصوص از بین اقشار جوان سبب شده تا نامزد‌های ثبت‌نام‌کننده نیز اغلب از مهره‌های قبلی و امتحان پس‌داده باشند که همین مسئله ظن قوی را در بین نیرو‌های جبهه انقلاب ایجاد کرده که انتخابات آینده در نهایت یک رقابت سهل و آسان خواهد بود.
نگاهی به عملکرد تبلیغاتی و انتخاباتی آنان نیز نشان می‌دهد که چنین رویدادی به یک یقین قلبی تبدیل شده است. در این میان نگاهی به تجربیات گذشته نشان می‌دهد چنین اعتقادی می‌تواند زمینه‌ساز یک غافلگیری بزرگ را نیز فراهم کند.
تکیه صرف بر دستاورد‌ها اشتباه است
اولین نکته‌ای که برخی نیرو‌های جبهه انقلاب روی آن تمرکز کرده‌اند، بحث دستاورد‌های قبلی چهره‌های مطرح این جبهه به خصوص در زمان تصدی مناصب اجرایی بوده است. اگر چه این کارنامه موفق می‌تواند به عنوان یک برگ برنده در رقابت‌های سیاسی ظاهر شود، اما هرگز یک برگ تمام‌کننده نخواهد بود.
اگر قرار است این دستاورد‌ها در جلب نظر مردم به خصوص طبقات پایین جامعه کارساز باشد، باید در قالب یک گفتمان جدی و مشخص بیان شود؛ گفتمانی که بتواند یک پیام روشن را به تمام اقشار جامعه برساند. اگر این پیام روشن و قابل قبول نباشد، این کارنامه به راحتی می‌تواند با تکیه بر نقاط ضعف آن به یک ابزار برنده تبدیل شود، به عنوان مثال کاندیداتوری محمدباقر قالیباف شهردار اسبق تهران این امید را ایجاد کرده است که احداث گسترده پروژه‌های عمرانی در آن دوره کار را برای طرفداران وی سهل‌تر کند.
به رغم اینکه عملکرد شهرداری تهران در اداره شهر سبب شده مسیر برای استفاده از این برگ فراهم شود، اما طرح مسائلی همچون عملکرد مالی شهرداری تهران، ساخت‌وساز‌های غیرمجاز، بدهی‌های گسترده و همچنین بحث واگذاری املاک نجومی اگرچه که بهتان باشد، این کارنامه را تخریب می‌کند. این ماجرا زمانی عینی‌تر می‌شود که بدانیم نارضایتی مردم از عملکرد دولت به راحتی در حال گسترش به تمام نیرو‌های اجرایی سابق نیز می‌شود. اگر چه این راهبرد نمی‌تواند برای طرف مقابل رأی‌ساز باشد، اما با کاهش میزان رأی در بین نیرو‌های انقلابی آسیب‌های جدی نیز می‌تواند ایجاد کند، از این رو ضروری است تا توجه جدی به این جنبه از انتخابات مجلس شورای اسلامی صورت بگیرد و کارنامه قبلی به گونه‌ای مطرح نشود که سوءاستفاده‌های تبلیغاتی را سهل و آسان کند.
ضرورت حضور طبقات مستضعف در سیکل سیاسی کشور
واقعیت این است که اتفاقات مربوط به سهمیه‌بندی بنزین در آبان ماه سال ۹۸ مهم‌ترین متغیر بر نحوه شرکت مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی خواهد بود. اگر چه به ظاهر ماجرا محدود به برخی شورش‌های پراکنده در برخی شهر‌های کشور بود، اما پژواک آن به خصوص در بین مردم گسترده و چشمگیر بوده است.
در کنار این تلاش رسانه‌های خارجی برای حداکثر‌سازی تاثیر این اتفاقات سبب شده همچنان موضوع ماجرایی زنده در افکار عمومی باشد. سخنان چندی پیش شکوری‌راد دبیر کل حزب اتحاد ملت به خوبی نشان داد که تمام رقبای انتخاباتی نگاهی جدی به این رویداد‌ها داشته‌اند.
وی در این باره می‌گوید، این ریزش رأی بیشتر در آرای اصولگرا‌ها رخ داده است. وی با بیان اینکه اعتراضات بیشتر در مناطق کم‌برخوردار رخ داده، گفت: مردم پیش از این مناسکی رأی می‌داده‌اند. وی در ادامه گفت: این افراد در حال حاضر آسیب دیده و متألم هستند و در انتخابات شرکت نخواهند کرد. شکوری‌راد افزود: ریزش بیشتر در اردوگاه اصولگرایان رخ داده و، چون اعتراضات در مناطق مرفه که پایگاه رأی آنان است صورت نگرفته در مناطق حاشیه‌ای که پایگاه اصولگرایان بوده رخ داده است.
آسیبی که شکوری‌راد در خصوص کاهش رأی‌دهندگان در بین طبقات پایین جامعه به آن اشاره کرده ماجرایی جدی است. این روند از انتخابات سال ۹۴ مجلس شورای اسلامی آغاز شد. نگاهی به ترکیب شرکت‌کنندگان قشر‌های مختلف به خصوص برا ساس مناطق مختلف شهری این نکته را نشان می‌داد که طبقات پایین‌دست جامعه علاقه کمتری به شرکت در انخابات نشان داده‌اند و در کنار این رشد طبقات بالای جامعه برای حضور در صندوق‌های رأی فزاینده و چشمگیر بوده است. اگر چه به صورت کلی حضور گسترده در پای صندوق‌های رأی عاملی است که می‌تواند به عنوان نقطه قوت نظام مطرح شود و باید همچنان استمرار یابد، اما کاهش حضور طبقات مستضعف هم به عنوان تهدیدی برای نیرو‌های جبهه انقلاب و هم به عنوان یک معضل جدی برای نظام جمهوری اسلامی مطرح است.
واقعیت این است که در طول سال‌های گذشته حمایت گسترده طبقات مستضعف از نظام سبب قوت آن در مقابل تهدید‌ها بوده است، به همین دلیل نیرو‌های انقلابی باید بتوانند چنین طبقاتی را بار دیگر به سیکل سیاسی کشور بازگردانند.
این مهم با مطرح کردن شعار‌های کلی حاصل نمی‌شود بلکه باید در مقابل یک مفهوم قابل درک برای تمام اقشار جامعه بیان شود، طبیعی است در غیر این صورت باز هم روند انتخابات سال ۹۴ و شاید به شکلی ضعیف‌تر برای نیرو‌های انقلابی روی بدهد که باز هم خسارت‌های جدی برای کشور در پی خواهد داشت.
نیرو‌های انقلابی پرچمدار شفافیت مالی شوند
بحث گردش مالی احزاب و انتخابات از مواردی است که با خلأ‌ها و ضعف‌های قانونی جدی در کشور مطرح است. در تمام دنیا بالاخص کشور‌های توسعه‌یافته یکی از سرفصل‌های اصلی نظارت بر فعالیت سیاسی تشخیص سرمنشأ منابع مالی فعالیت‌های سیاسی هر حزب و دسته است.
در کشور‌های مختلف سرفصل‌های قانونی مرتبط با فعالیت‌های سیاسی منبع کمک‌های مالی باید کاملاً روشن شود و هر حزب موظف است منابع مالی خود را به دقت روشن کند و هویت هر کدام از اشخاص که کمکی به یک شخص سیاسی انجام داده‌اند و مقدار آن دقیقاً روشن شود.
در این میان حتی برخی کمک‌ها در صورت عدم‌تسویه مالیاتی طرف کمک‌کننده، منابع مالی حزب به عنوان بدهی مالیاتی طرف مقابل بلوکه می‌شود. علاوه بر منابع تأمین مالی، وضع مقررات شامل تبلیغات تلویزیونی احزاب و کاندیدا‌های آن‌ها می‌شود. در بسیاری از کشورها، پوشش تلویزیونی را برای رقابت‌های انتخاباتی نمی‌توان به سادگی خریداری کرد چراکه مقررات دقیقی درباره آن‌ها وجود دارد و تمامی بازیگران سیاسی باید از دسترسی برابر به رسانه فراگیر برخوردار باشند.
واقعیت این است که هنوز هیچ میزان روشنی از گردش مالی احزاب یا فعالیت‌های سیاسی در ایران وجود ندارد. چنین مشکلی البته به احزاب چپ یا راست، اصولگرا یا اصلاح‌طلب نیز محدود نمی‌شود. در هیچ کدام از انتخابات ریاست جمهوری، مجلس، شورا‌ها یا خبرگان هیچ آمار روشنی از گردش مالی احزاب شرکت‌کننده در انتخابات وجود ندارد.
به رغم اینکه در قانون جامع انتخابات به این مهم پرداخته شد، اما متأسفانه قانون فوق برای انتخابات مجلس شورای اسلامی به خانه ملت نرسید و این نقص قانونی همچنان در روند اجرایی انتخابات خودنمایی می‌کند. در این میان جبهه نیرو‌های سیاسی انقلاب می‌توانند با طلایه‌دار شدن شفاف‌سازی هزینه‌های انتخاباتی نه تنها اعتماد را به روند انتخاباتی کشور بازگردانند بلکه نظر تمام اقشار جامعه را با خود همراه کنند.
خوشبختانه در این میان قدم‌های خوبی برداشته شده و اصل ایده نیز مطرح شده است، اما باید گام‌های جدی برای اجرای آن به سرعت برداشته شود و از شعارگویی و گفتن کلمات کلی پرهیز شود.
موفقیت در انتخابات مجلس، کلیدی برای موفقیت در سال ۱۴۰۰
در مجموع با جمع‌بندی موارد فوق می‌توان گفت که انتخابات مجلس شورای اسلامی با انتخابات مجالس گذشته تفاوت جدی دارد و نوع نگرش رأی‌دهندگان و جامعه می‌تواند در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ نیز تاثیرگذارباشد.
می‌توان انتظار داشت که در صورت موفقیت نیرو‌های انقلابی در درک این موقعیت حساس و به کارگیری تدابیر درست، موفقیت در سال ۱۴۰۰ چندان دور از دسترس نیست، اما در غیر این صورت باز هم کشتی نهاد‌های سیاسی کشور به طوفان انقلاب سپرده خواهد شد.
منبع: روزنامه جوان
