تحریف واژه ها در سوگ بانوی شهیده

به گزارش راه شلمچه، در پی انتشار وهن آمیز و سخنان بی خردانه یکی از مجریان شبکه تهران در پخش زنده و وفات شهادت گونه خواندن شهادت حضرت صدیقه شهیده ، حضرت زهرا سلام الله علیها و دکور خارج از عرف شهادت و لباس های رنگارنگ مجری ها که نوعی بی حرمتی به ساحت مقدس فاطمیه محسوب می شود، حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی از محققان و نویسندگان شیعه در یادداشتی این رویه ی مشکوک واکنش نشان داد. متن این یادداشت بدین شرح می باشد.

یکی از این لغزش‌های خطرناک، به‌کار بردن واژه‌ی «وفات» به جای «شهادت» برای حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها است؛ لغزشی که گرچه در ظاهر کوچک می‌نماید، اما در باطن، بر پیکر تاریخ مظلومیت ولایت، زخم تازه‌ای می‌نهد.

 شیعه بر اساس صدها روایت معتبر و تصریح ائمه طاهرین علیهم‌السلام، معتقد است که دختر پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، بر اثر جراحات ناشی از هجوم به خانه وحی و ضربات دشمنان ولایت، به شهادت رسید. این حقیقت، چنان روشن است که حتی بسیاری از اکابر علمی اهل‌تسنن نیز، در آثار خود، ناگزیر به اقرار گشته‌اند که حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، به‌دست همان غاصب دومِ حق امیرالمؤمنین علیه‌السلام، به شهادت رسید.

از این‌رو، لقب «صدیقة شهیدة» نه عنوانی احساسی، بلکه بیانی تاریخی و عقیدتی است که بخشی از حقیقت امامت را تبیین می‌کند.

بی‌توجهی به این حقیقت و جایگزین ساختن تعبیر «وفات»، نوعی تحریف نرم و خزنده است که اگر تکرار شود، می‌تواند در ذهن نسل‌ها، چهرهٔ ظلم و ستم به اهل‌بیت علیهم‌السلام را کمرنگ سازد و مظلومیت فاطمی را به حادثه‌ای عادی بدل کند.

 آری، بانویی که به دفاع از حق ولایت برخاست، با دلی شکسته، پهلویی مجروح و محسنِ شهید در آغوش، به لقای پدر شتافت. چنین بانویی وفات نکرد؛ بلکه شهید شد.

 این حقایق را ما در اثر کتاب پژوهشی خود، با عنوان «خون‌نگاشته‌های فاطمی» ـ که در هزار صفحه، مصائب و فضایل آن حضرت را با دقت تاریخی و سندی نگاشته‌ایم ـ به تفصیل آورده‌ایم؛ تا تاریخ بداند و وجدان‌ها بیدار شوند که در پس هر قطره از اشک فاطمی، فریادی از عدالت علوی نهفته است.

 از رسانه‌ای چون صدا و سیمای جمهوری اسلامی – که باید پاسدار حرمت ولایت و تجلی صدای ایمان امت باشد – انتظار می‌رود زبانش آینهٔ عقیده باشد، نه آمیخته به تساهل و بی‌دقتی. هر واژه در رسانه، امانتی است در دست شما.

پس سزاوار است که ضمن عذرخواهی از ساحت مقدس امام زمان ارواحنافداه و مردم ولایتمدار ایران و توبه در درگاه الهی در تمامی برنامه‌ها، ویژه‌برنامه‌ها و اعلامیه‌های رسمی، تنها تعبیر صحیح «شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها» به کار رود، تا حرمت آن بانوی بی‌بدیل، در زبان و جان این امت جاودان بماند.

تعبير موهوم وفات شهادت گونه» خنجری ست زهر آلود بر پهلوی شکسته ی تاریخ فاطمیه زهرای مظلومه دختر خاتم انبیا سلام الله علیها، نه به ضعف تن درگذشت نه به بیماری خاموش شد؛ او را لگدهای ستمگر غاصب دوم بر خاك افكند، و دست جنایت بار غاصب نخست طومار حیاتش را به خون ولایت .نگاشت این واژه ی خنثی و فریبنده، نقاب نفاق است بر چهره ی حقیقت، و تسكينى دروغین بر زخم عدالت هر که در جامه ی دیانت یا رسانه آن را تکرار کند، دانسته یا ،نادانسته در صف تحریف گران فاجعه و دشمنان روشنی ایستاده است. اینان که حقیقت را به مصلحت فروخته اند از خون زهرا گریزانند و از غضب على بی خبر بپرهیزید از آلودگی به شیطنت‌های سقیفه؛ كه فتنه نخست هنوز از آن زاده می شود فتأمل يا أولى الأبصار!

از صدا و سیمای مملکت شیعه که روزی بی شرمانه از نخستین غاصب حق امير المؤمنين عليه السلام تجلیل می کند و او را با دروغ و وقاحت صدیق اکبر می خواند چه انتظاری می توان داشت که در روز ماتم و شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها، مجری ناآگاهش با روسری های رنگارنگ بر صفحه ظاهر نشود و از شهادت مادر پهلو شکسته ی شیعه به عنوان وفاتِ شهادت گونه یاد نکند؟ ننگ بر چنین وارونگی حقیقت و بر چشمانی که در برابر مظلومیت زهرای اطهر سلام الله عليها كور مانده اند.

در فرهنگ اصیل تشیّع، حقیقت، نه در زبان که در ایمان آشکار می‌شود. واژه‌ها اگر از سرچشمهٔ عقیده نجوشند، مبدّل به نقاب‌هایی می‌شوند که حقیقت را می‌پوشانند.

صدا و سیما، اگر ذره ای به حرمت عترت طاهره پایبند است باید برای جبران اهانت آشکار به ساحت حضرت صدیقه شهید تریبون خود را در اختیار یکی از کارشناسان و متخصصان فاطمیه قرار دهد تا واقعهی شهادت آن بانوی پهلو شکسته را با اسناد معتبر شیعه و عامه تبیین نماید؛ همان گونه که آن روز سیاهی که تریبون خود را بی درنگ در اختیار آن مولوی هتاک گذاشت تا بزرگ ترین دروغ قرن را فریاد زند.