کریمی: انتخابات تناسبی شوراها تشتت آرا و اختلافات حزبی را افزایش می‌دهد
عضو هیأت علمی دانشگاه، با انتقاد از طرح انتخابات تناسبی شوراها گفت: این شیوه نه تنها موجب تنوع آرا نمی‌شود، بلکه تشتت، فرصت‌طلبی و اختلافات حزبی را افزایش خواهد داد.
به گزارش راه شلمچه، کاظم کریمی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، در گفتگویی تحلیلی با خبرنگار راه شلمچه، درباره طرح انتخابات تناسبی شوراهای اسلامی شهر و روستا، به بررسی مزایا و معایب این شیوه پرداخت و تأکید کرد که اگرچه این نوع انتخابات می‌تواند از تکصدایی در شوراها جلوگیری کند، اما تبعات سیاسی و مدیریتی گسترده‌ای نیز به همراه دارد.
کریمی در تشریح معایب این طرح گفت: یکی از آسیبهای مهم انتخابات تناسبی، افزایش اختلافات میان اعضای شوراها است که در نهایت به تشتت آرا و دشواری تصمیم‌گیری منجر می‌شود. در چنین فضایی، شهردار معمولاً از میان افرادی انتخاب می‌شود که کمترین وابستگی سیاسی را دارند و تلاش می‌کنند بی‌طرف جلوه کنند.
وی افزود: در شوراهای منتخب بر پایه انتخابات تناسبی، فرصت طلبی و رای‌فروشی در میان اعضای اقلیت افزایش می‌یابد و دامنه اختلافات میان احزاب و نمایندگان‌شان نیز بیشتر می‌شود. از سوی دیگر، حتی اعضای احزاب اکثریت ممکن است نتوانند تصمیمات شورا را به نفع دیدگاه حزب خود پیش ببرند و همین مسئله موجب تعارض درونی در ساختار حزبی خواهد شد.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد ادامه داد: در چنین شرایطی، لیست فروشی در میان احزاب رونق خواهد گرفت و انگیزه آنان برای کسب اکثریت کرسی ها کاهش می‌یابد. اگر مردم در عمل نتیجه ملموسی از این نوع انتخابات نبینند، مشارکت عمومی در دوره های بعد نیز کاهش پیدا می‌کند.
او از دیگر مشکلات این نوع نظام انتخاباتی، پیچیدگی شمارش آرا دانست و گفت: به دلیل ماهیت محاسباتی و فنی این شیوه، مردم ممکن است دچار سردرگمی شوند و حتی نهادهای برگزارکننده انتخابات را به مهندسی آرا متهم کنند.
کریمی تأکید کرد: کنترل احزاب بر رفتار اعضای راه یافته به شورا تفاوت چندانی با وضعیت فعلی نخواهد داشت و تنها ابزار فشار، حذف از فهرستهای انتخاباتی دوره بعد است. همچنین، بازی با لیست ها و انصراف برخی نامزدها می‌تواند موجب بی‌اعتبار شدن فهرستهای انتخاباتی شود.
با این حال، این استاد دانشگاه یکی از مزایای مهم انتخابات تناسبی را خروج شورا از تکصدایی و کاهش سیاسی‌کاری های صرف عنوان و خاطر نشان کرد: در این ساختار، شوراها از سلطه یک جریان واحد خارج می‌شوند و امکان شنیدن صداهای متنوعتر فراهم می‌شود، هرچند مدیریت این تنوع نیز خود نیازمند بلوغ سیاسی بالاست.
نظرات کاربران
هنوز نظری ثبت نشده است.