به گزارش راه شلمچه، کمتر از 7 ماه تا انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری باقی ماندهاست و با توجه به اتفاقاتی که در این سالها بهوجود آمد، شاید انتخابات 29 خرداد 1400 متفاوتترین دورههای گذشته باشد. مهمترین آن برجام و مذاکره با غرب باشد که متعاقب آن معطلی کشور به وعدههای آنها و در ادامه بدعهدی و خروج آمریکا از توافقنامه برجام و نتیجهای که همه وعدههای دولت روحانی تقریبا به هیچ و دولت وی هم در نهایت به ایستگاه آخر میرسد.
با تجربهای که از دولت حسن روحانی بهدست آمده قطعا ذائقه مردم نسبت به نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری کاملا فرق کرده و مطالباتی به مراتب متفاوتتر از دورههای گذشته خواهد بود و بعید است مردم به وعدههایی از جنس انتخابات سالهای 92 و 96 دولت روحانی باور کنند و بر این اساس باید کاندیداهایی به عرصه انتخابات ورود کنند که باعث تضمین و اعتماد مردم باشد.
واقعا کاندیداهای ریاست جمهوری 1400 چه ویژگیهایی باید داشته باشند؟
با توجه به تجربهای که در انتخابات گذشته بهدست آمده نامزدهای تکراری هیچ اقبالی در بین مردم ندارند و با مروری که در انتخابات دورههای گذشته داشته باشیم و چهرههایی که تاکنون خود را محک زدهاند و یا شاید قصد محکی دیگر داشته باشند، بعید است این چهرهها اقبالی داشته باشند؛ علیاکبر ناطق نوری، محمدباقر قالیباف، علی لاریجانی، محسن رضایی، علی شمخانی، احمد توکلی، مصطفی معین، محمدرضا عارف، محسن مهرعلیزاده، سعید جلیلی، علی اکبر ولایتی، غلامعلی حدادعادل و سید ابراهیم رئیسی چهرههایی هستند که در بین آنها شاید افرادی باشند که قصد ورود مجدد و یا چندباره را داشته باشند که بدیهی است اقبالی داشته باشند که اگر قرار بود مورد توجه و اقبال عمومی قرار گیرند قطعا در همان یکبار اتفاقاتی میافتاد که حتی بعضیها در انتخابات به اندازه آرای باطله هم کمتر رأی میآوردند.
بنابراین یکی از ویژگیهای مهم نامزد انتخابات ریاست جمهوری آینده، نبودن چهره تکراری و به اصطلاح «صفر کیلومتر» است که در دورههای گذشته هم این اتفاق افتاد که چهرههایی مورد اقبال مردم، اصلا تکراری نبودند.
کاندیداهای ریاست جمهوری باید دارای گفتمان و شعاری منحصر بفردی باشند که تا کنون به آن پرداخته نشده باشد و برای همین باعث ویژگی برتری نسبت به دیگران میشود.
در انتخابات سال 76 سیدمحمد خاتمی با شعار «توسعه سیاسی» وارد عرصه انتخابات شد که در مقابل علیاکبر ناطق نوری سنتی توانست با این شعار افکار عمومی را بدست آورد هرچند این گفتمان در حد شعار باقی ماند و به جای توسعه سیاسی به نوعی باعث تقویت عدهای وطن فروش شد.
سال 84 محمود احمدینژاد با گفتمان «عدالت» به عرصه انتخابات آمد که در میان نامزدهای مطرح توانست به یک چهره نوظهور سیاسی تبدیل شود و او هم به خوبی ذائقه مردم را میشناخت و انصافا در دوره نهم ریاست جمهوری بخشی از شعارهای خود را عمل کرد.
اما در انتخابات سال 92 حسن روحانی بدون گفتمان درستی موفق به آرای اکثریت شده بود که عمده موفقیتش بر میگردد به حاشیههای دو سال آخر احمدینژاد و از طرفی هم تعدد و ضعف کاندیداهای جریان مخالف بود که در انتخابات 96 هم فضای انتخاباتی با تأصی از تصویب برجام و همچنین سردرگمی جریان اصولگرایی در مقابل رسانههای مجهز اصلاحطلبان و جریان غربگرا باعث پیروزی مجدد روحانی شد.
با توجه به شیوع ویروس کرونا انتخابات آینده ریاست جمهوری تحت تأثیر این شرایط قرار دارد و قطعا بازار میدانی کاندیداها تعطیل خواهد بود که بیشتر در فضای مجازی و اصلیترین رقابتها مناظره خواهد بود و کاندیداهایی در این رقابت خوش میدرخشند که مسلط به گفتوگو و زبان رسانهای باشند و با مرور به رقابتهای چند دوره گذشته بهخوبی میشود احمدینژاد را متبحرترین و مسلطترین فرد در مناظره نام برد که هر کاندیدایی در انتخابات پیشرو اگر ویژگی احمدینژاد را داشته باشد قطعا اقبال چشمگیری خواهد داشت.
در حال حاضر کشور از گرانیهای افسارگسیخته و عدم نظارت دقیق بر آن و همچنین سوۀ مدیریت رنج میبرد و از طرفی هم ویروس منحوس کرونا تأثیری بر اقتصاد و مشاغل گذاشته و ریاست جمهوری دولت سیزدهم با انبوعی از مشکلاتی روبرو خواهد بود که به فردی واقعا کاربلد و مدیری توانمند را میطلبد و مهمترین ویژگی این فرد باید دارای سیاست اقتصادی و همچنین مدیریتی متکی بر نیروهای تازه نفس و جهادی باشد.
از میان چهرههایی که فعلا نامبرده میشود بعید است دارای شاخصههای یاد شده باشند اما شاید گزینههایی چون رستم قاسمی و عزتالله ضرغامی بتوانند پدیدهای در این انتخابات باشند.