به گزارش راه شلمچه، شهید محمدعلی رجایی نخست وزیر و رئیسجمهوری بود که از اوایل انقلاب تا کنون وی را فردی مکتبی، دلسوز، ساده زیست و پاکدست میشناسیم که مانند امروز بعضی از مسئولین نبوده که در فکر مال اندوزی و آقازاده پروری باشد و بر این اساس پس از گذشت نزدیک به چهل سال هنوز مردم در آرزوی دیدن مسئولی به سبک رجایی هستند و رجایی الگویی دست نیافتنی شدهاست.
اگرچه سال 1384 در نهمین دوره انتخابات ریاست جهوری محمود احمدینژاد سعی کرد تا خود را رهرو راه شهید رجایی قرار دهد و با رفتار سادهزیستی خود نشانههایی از این شهید عزیز را تداعی میکرده و اتفاقا خیلی زود مورد اقبال مردم قرار گرفت و نماد وی کاپشنی بود که بر تن داشت و کم کم امیدها بر مردم زنده شد و بوی سادهزیستی و پاکدستی را حس میکردند.
احمدینژاد در کنار سادهزیستی، شعار عدالتطلبی هم میداد و از طرفی هم جریان غربگرای داخلی شعار و عملکرد وی را به سخره گرفته و آن را پوپولیستی میدانستند و کمر همت را بسته بودند تا انتخاب احمدینژاد را برای یک دوره کافی تلقی کنند و البته تلاش زیادی کردند که انتخابات 88 اتفاقات دیگری رخ دهد و همه عقدهها را یکجا بر سر نظام خالی کنند و مدتها کشور را به آشوب کشاندند و البته احمدینژاد هم مسیری رفت که آرزوی آنها را برآورده کرده بود و آن چندنفری که خودیها را ناامید و مخالفین را امیدوار کرده بودند، دیگر نیازی به دشمنان نبود بلکه راه به خانهنشینی و ... ختم شد.
بنابراین شهید رجایی واقعا دست نیافتنی شد و مخصوصا در این سالها که دادگاههای کشور شلوغترین سالها را میگذراند و مسئولین ریز و درشتی که اختلاسهای میلیاردی برای آنها همانند پول خردی شده که دیگر حتی از سوی نیروهای انقلاب هم یأس و ناامیدی به گوش میرسد و بعد از 16 سال بازهم منتظر یک شهید رجایی دیگر در انتخابات 1400 باید بود که شاید معجزه کند و بوی عدالت و سادهزیستی و پاکدستی او بوی انقلاب دهد.