به گزارش راه شلمچه، اسحاق جهانگیری در جلسه ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی گفت: در چند سال اخیر با خروج آمریکا از برجام و شیوع بیماری کرونا کشور با دو تکانه بزرگ و سهمگین که منابع ارزی و ریالی کشور را تحت تاثیر قرار می‌داد مواجه شد به‌طوری که در سال 1399 یکی از دشوارترین سال‌های پس از انقلاب از نظر بودجه و اقتصادی بود، درآمد ارزی دولت از محل فروش نفت که به بانک مرکزی واریز شد حدود 5 میلیارد دلار ارز بود این در شرایطی است که در سال‌های نه چندان دور درآمد 100 میلیارد دلاری نصیب کشور شده و به‌دنبال آن واردات و اقتصاد اداره می‌شد.
معاون اول رئيس‌جمهور افزود: اگر آمریکا از برجام خارج نمی‌شد و کشورمان با ویروس منحوس کرونا دست و پنجه نرم نمی‌کرد قطعا وضعیت اقتصاد کشور بسیار متفاوت‌تر با شرایط کنونی بود. در این زمینه لازم است که بخش‌های مختلف دولت برای تنویر افکار عمومی گزارش‌های مقایسه‌ای تهیه و منتشر کنند. این نکته مهمی است که علاوه بر آمریکایی‌ها که به‌دنبال فروپاشی اقتصاد ایران در وهله نخست بودند بسیاری از اقتصاددانان داخلی نیز شرایط اسفناکی را برای ایران پس از وقوع تحریم‌ها و کرونا پیش‌بینی می‌کردند.
وی گفت: پیش‌بینی بسیاری از اقتصاددانان این بود که تورم ایران تورمی ونزوئلایی می‌شود یعنی تورم رشد 1000 درصدی خواهد شد که قطعا به لحاظ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی غیرقابل کنترل است اما به فضل الهی و تدبیرهایی که صورت گرفت نرخ تورم در عدد 36 درصد متوقف شد. دولت می‌داند که این نرخ نیز زندگی مردم را با دشواری مواجه کرده و مردم بسیار اذیت شده‌اند اما نباید آن سوی معادله که قرار بود اقتصاد ایران فرو بریزد را فراموش کنیم.
جهانگیری تصریح کرد: واقعیت این است که ما نتوانسته‌ایم با مردم خوب ارتباط برقرار کنیم و به آنها بگوییم که قرار بود با طراحی‌های دشمنان چه بلایی بر سر کشور بیاورند. البته کسانی که در حوزه اقتصاد فعال هستند می‌دانند که چه دستاوری برای کشور رقم خورده است ولی باید بتوانیم با زبان ساده این واقعیت‌ها را به جامعه نیز منتقل کنیم. آقای جهانگیری و هم‌طیفانش حاضر نیستند توضیح دهند که چرا با برجام، رکورد بدترین درآمدی ارزی در طول چند دهه گذشته را برجای گذاشتند، مضیقه اقتصادی بی‌سابقه را به مردم تحمیل کردند و حال آنکه پیش از برجام و بدون آن، وضعیت اقتصادی کشور و درآمدهای ارزی به مراتب بهتر از وضعیت ترسیمی آقای جهانگیری برای سال‌های اخیر است.
او توضیح نمی‌دهد که راز درآمدهای 100 میلیارد دلاری با وجود تحریم‌های آمریکا چه بود و چرا پس از توافق با آمریکا (و اعتماد به آمریکا و بسته شدن تدریجی مجاری دور زدن تحریم‌ها) آن درآمد 100 میلیارد دلاری هرگز تکرار نشد؟! چرا از وضعیت صادرکننده به ونزوئلا و هجدهمین اقتصاد بزرگ دنیا، به جایی رسیدیم که باید تورم خود را با ونزوئلا مقایسه کنیم یا هشت رتبه پسرفت اقتصادی در دنیا داشته باشیم؟!
این موضوع هم جای سؤال است که در همان دوره اوباما و اجرای برجام، چرا نه وعده بازگشت 100 میلیارد دلار پول بلوکه شده به کشور و جلب 150 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری - جز در حد چهار پنج میلیارد دلار- عملی نشد؟ اما از آن طرف با آرامش بخشیدن یکطرفه به بازارهای نفتی، قیمت تا 40 دلار در بشکه سقوط کرد؟!
در حقیقت مشکل آقای جهانگیری و دوستانش این است که عمداً یا سهواً، دشمن را در ترامپ خلاصه می‌کنند و بعد می‌گویند این دشمن قصد داشت کدام نقشه را اجرا کند! اما هرگز اوباما و سیاست‌هایش را به عنوان دشمن و دشمنی معرفی نمی‌کند. این در حالی است که تحریم‌های فلج کننده میراث دولت اوباماست؛ و همچنین تحریم‌های پسابرجامی ویزا، سیسادا و آیسا و تهدید سرمایه‌گذاران خارجی و طرف‌های تجارت با ایران.
آنچه دولت اوباما مد نظر داشت و متأسفانه با غفلت و کوتاهی دولت تا حدودی به آن رسید، کانالیزه کردن اقتصاد ایران، بستن مجاری دور زدن تحریم‌ها و نگه داشتن اقتصاد کشور در شرایط تعلیق و انتظار بود که «رکود تورمی» را نتیجه می‌داد و از دل این نقشه، تورم بالای 800 درصد برای 8 سال دولت آقای روحانی ثبت شد و عجیب است که با این همه، حضرات می‌گویند ما نگذاشتیم در کشور قحطی شود یا تورم ونزوئلایی پدید آید!! مرحبا به این اعتماد به نفس و تواضع!
