واکنش صریح امیری سوادکوهی به سخنان پناهیان

به گزارش راه شلمچه، بخش اجمالی این محقق و نویسنده شیعه را در زیر می‌خوانید:

... متأسفانه مدتهاست که در برنامه‌های مذهبی صدا و سیما شاهد آن هستیم که از برخی کارشناسان دعوت می کنند که صلاحیت و جامعیت علمی و اعتقادی نداشته و در تبیین معارف مذهب حقه ی اهل بیت علیهم السلام از تخیلات و مباحث غیر علمی و شاذ بهره می برند. هر چند کارشناسان ولائی و جامع الاطراف نیز حضور دارند... ولی متأسفانه مدتهاست شاهد صدور شبهه های فراوانی از برخی به اصطلاح کارشناس در برنامه های معارفی رسانه ملی می باشیم.
وقتی زبان به هرزه گویی عادت کند و برای تحقق اهداف سیاسی از بافته های شیطانی خود بهره ببرد نتیجه اش آن می شود که در امتداد پنجشنبه سیاه تاریخ که پیامبر را به هذیان گویی متهم نمودند، تلخ گوشتی خود را به رحمة للعالمین منتسب نموده تا با ذبح مقام نبوت مهر تأییدی بر آرای سخیف خود نهند.
متأسفانه اخیرا یکی از روحانیون محترمی که سال هاست که از کلید واژه های افراط گرایانه و خطرناک استفاده می کند، با بیان کلماتی وقیحانه، وجود ارزشمند رسول خدا را گوشت تلخ معرفی نمود که با خلقیات خود بسیاری را از خود و امیرالمؤمنین دور می کرد.
حقیقتا چه می توان به این تفکر غلط گفت که چنین مقام شامخ رسول خدا صلی الله علیه و آله را تنزل می بخشند؟! مگر قرآن رسول خدا را رحمة للعالمین معرفی نکرده اند.
خدا در حرمت نهادن امت نسبت به پیامبر فرمود:[لا تجعلوا دعاءالرسول بينكم كدعاء بعضكم بعضا]، آنگونه كه یكدیگر را صدا مى‏زنید پیامبر را صدا نزنید!.
حال چطور برخی به خود اجازه می دهند برای بیان مقصودشان ایشان را با واژهٔ گوشت تلخ معرفی کنند؟ چرا شأن پیامبر رحمت را چنین تنزل می بخشند؟
در دنیاى امروز که فساد، تباهى، ظلم و بیدادگرى از در و دیوار آن مى بارد، آتش جنگ ها در هر سو شعله ور است، و چنگال زورمندان بیدادگر حلقوم مستضعفان مظلوم را مى فشارد، در دنیائى که جهل، فساد اخلاق، خیانت و ظلم و استبداد و تبعیض هزار گونه نابسامانى آفریده، آرى، در چنین جهانى مفهوم «رَحْمَةً لِلْعالَمِین» بودن پیامبر، از هر زمانى آشکارتر است، چه رحمتى از این بالاتر که برنامه اى آورده که عمل به آن نقطه پایانى است بر همه این ناکامى ها، بدبختى ها و سیه روزى ها، آرى او و دستوراتش، برنامه و اخلاقش، همه رحمت است، رحمتى براى همگان و تداوم این رحمت، سرانجامش حکومت صالحان با ایمان بر تمام معموره زمین، خواهد بود.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، داراى اخلاقى خوش و به دور از هر گونه سنگدلی و خشونت:
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ‌ ...   به (برکت) رحمت الهی، در برابر آنها (مردم) نرم (و مهربان شدی) و اگر خشن و سنگدل بودی، از اطراف تو، پراکنده می‌شدند... کلمه «لنت» از مصدر «لین» ضد خشونت به معنای مهربانی و خوش خویی است.
 
 در آیه فوق، نخست اشاره به یکی از مزایای فوق العاده اخلاقی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله شده و می‌فرماید: در پرتو رحمت و لطف پروردگار، تو با مردم مهربان شدی در حالی که اگر خشن و تندخو و سنگدل بودی از اطراف تو پراکنده می‌شدند.

فظ در لغت به معنی کسی است که سخنانش تند و خشن است، و غلیظ القلب به کسی می‌گویند که سنگدل می‌باشد و عملا انعطاف و محبتی نشان نمی‌دهد بنابراین، این دو کلمه گرچه هر دو بمعنی خشونت است اما یکی غالبا در مورد خشونت در سخن و دیگری در مورد خشونت در عمل به کار می‌رود و به این ترتیب خداوند اشاره به نرمش کامل پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و انعطاف او در برابر افراد نادان و گنهکار می‌کند.
اخلاقی که عقل در آن حیران است لطف و محبتی بی نظیر، صفا و صمیمیتی بی مانند، صبر و استقامت و تحمل و حوصله‌ای توصیف ناپذیر. اگر مردم را به بندگی خدا دعوت می‌کنی تو خود بیش از همه عبادت می‌نمائی، و اگر از کار بد بازمی داری تو قبل از همه خودداری می‌کنی آزارت می‌کنند و تو اندرز می‌دهی، ناسزایت می‌گویند و برای آنها دعا می‌کنی، بر بدنت سنگ می‌زنند و خاکستر داغ بر سرت می‌ریزند و تو برای هدایت آنها دست به درگاه خدا برمی داری. آری تو کانون محبت و عواطف و سرچشمه رحمتی.

اللهم اجعل عاقبة امرنا خیرا