به گزارش راه شلمچه، حجت‌الاسلام حمید رسایی نماینده دو دوره هشتم و نهم مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با انتشار ویدئویی از مخالفت خود در هفت سال قبل برای کسب رأی اعتماد وزیر اطلاعات در مجلس، نوشت: از سخنان نسنجیده وزیر اطلاعات در گفتگوی ویژه خبری در باره اینکه اگر به ایران فشار بیاورند، ممکن است به سمت ساخت بمب اتم برود، نمی‌توان و نباید به سادگی عبور کرد، حتی اگر حسن روحانی امروز در جلسه هیات دولت به او تذکر بدهد و این تذکر خبری شود.
اما چرا؟
از این ادعای علوی نباید به راحتی عبور کرد چون وزیر اطلاعات در حالی این سخنان را به زبان می آورد که نگاهش دائما بر روی برگه‌ای بود که مقابلش قرار داشت!
چطور می‌توان از طرح این سخنان در صدا و سیما عبور کرد در حالی که یک دانشجوی سال نخست و حتی یک فرد عادی که اهل مطالعه چند خط خبر در روز است، می‌فهمد که طرح این ادعا در سیما آن هم از طرف وزیر اطلاعات، چه تبعاتی خواهد داشت!
آیا علوی نمی‌فهمید که این سخنان، در درجه اول فتوای آگاهانه رهبر معظم انقلاب مبتنی بر حرمت ساخت سلاح اتمی را زیر سئوال می‌برد؟ آیا نمی‌دانست با این سخنان عالی‌ترین مقام سیاسی و مذهبی جمهوری اسلامی را متهم به فریب‌کاری می‌کند؟ آیا احتمال نمی‌داد که این ادعا بلافاصله می‌تواند جبهه‌ای از دشمنان ملت ایران را در مقابلشان قرار دهد و بهترین بهانه را برای فشار بیشتر و طرح اتهامات واهی بیشتر در اختیارشان قرار دهد تا جمهوری اسلامی را به دروغگویی متهم کنند. دقیقا کاری که احمد شیرزاد، نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم، ۲۰ سال قبل انجام داد!
اما سخنان محمود علوی تبعات دیگری هم داشت که نمی‌توان و نباید از آنها غفلت کرد.
اولا این سخنان در آستانه اتمام زمانبدی مصوبه اخیر مجلس در اولتیماتوم به غربی‌ها برای لغو تحریم‌ها طرح شد. مطابق مصوبه مجلس یازدهم، غربی‌ها دو ماه فرصت داشتند تا در باره لغو تحریم‌ها تصمیم بگیرند و در غیر این صورت، دولت ملزم به خروج از پروتکل الحاقی است.
حسن روحانی از همان ابتدا اعلام کرده بود که با این مصوبه به شدت مخالفت است. اما عزم قاطع درون نظام، حکایت از کوتاه نیامدن در برابر فشارهای بیشتر غربی‌ها می‌کرد. در چنین فضایی، سخنان به ظاهر نسنجیده وزیر اطلاعات، بهترین فرصت را در اختیار غربی ها قرار داد تا با این بهانه، فشارهای خود را برای استمرار بازرسی‌ها و حفظ ایران در پروتکل الحاقی بکار بگیرند و هزینه اجرای مصوبه مجلس، بالا برود.
ثانیا این سخنان، وضعیت جو بایدن را در برابر متحدان اروپایی‌اش تقویت کرد. با سخنان وزیر اطلاعات، اروپایی‌ها به سمت سیاست‌های سختگیرانه آمریکا تمایل بیشتری پیدا کردند و زبان چین و روسیه برای پشتیبانی از مطالبات به حق جمهوری اسلامی دچار لکنت و حتی در برابر آنها هم جمهوری اسلامی متهم به عدم صداقت شد.
همانطور که حدود هفت سال قبل در نطق مخالفتم با وزارت آقای علوی عنوان کردم، در کابینه ای که اکثر قریب به اتفاق اعضای آن سابقه فعالیت در نهادهای امنیتی داشتند، تنها محمود علوی بود که هیچ سابقه‌ای در این زمینه نداشت اما تنها گزینه مطلوب حسن روحانی بود و بر آن اصرار داشت.
سابقه آشنایی محمود علوی و حسن روحانی به حضور هر دوی آنها در مجالس چهارم و پنجم بر می‌گردد. هماهنگی وزیر اطلاعات با رییس دولت در طول هفت سال گذشته چیز پنهانی نیست. برای همین باورش سخت است که چنین موضع عجیبی از زبان وزیر اطلاعات را اشتباه لپی بدانیم.
با این همه، سخنان وزیر اطلاعات در صدا و سیما و طرح ادعایی که فتوای صادقانه رهبر انقلاب را در دنیا زیر سئوال برد، چه سهوی بوده باشد و چه با برنامه در مقابل او قرار گرفته شده باشد، تنها راه حل کم اثر کردن تبعات بین‌المللی که موج آن آغاز شده، در درجه اول استعفای کردن وزیر اطلاعات و یا عزل وی توسط رییس دولت و در صورت استنکاف، استیضاح علوی توسط مجلس است تا بهانه از دست غربی‌های گرفته شود.
عزل یا استیضاح وزیر اطلاعات، در حد نصاب دولت دوازدهم خللی ایجاد نمی‌کند چرا که از ۱۹ وزارت خانه، تاکنون ۸ وزیر تغیر کرده‌اند و طبق اصل ۱۳۶ قانون اساسی، در صورتی که پس از رای اعتماد مجلس به دولت، نیمی از هیات‌وزیران تغییر کند، باید مجددا از مجلس شورای اسلامی برای هیات‌وزیران تقاضای رای اعتماد شود.
فیلم نطق مخالفت حمید رسایی با وزارت محمود علوی در مرداد سال ۹۲
