به گزارش راه شلمچه، با توجه به افزایش خودروها و عدم افزایش ایمنی جاده‌ها و خیابان‌های شهری و روستایی، میزان حوادث رانندگی به نسبت سال‌های گذشته بیشتر شده و از طرفی هم بیماری‌ها و حوادث دیگری را هم در نظر بگیریم نیاز مراکز فوریت‌های پزشکی و امدادی بسیار به چشم می‌آید.
در مازندران ۹۸ پایگاه اورژانس فعالیت می کنند که خدمات رسانی به حادثه دیدگان از طریق ۱۵۰ آمبولانس انجام می‌شد که بیشتر این آمبولانس‌ها فرسوده و از استاندار حداقلی برخوردار نیستند.
اخیرا توسط خیرین بابلی تعدادی آمبولانس به دانشگاه علوم پزشکی بابل اهدا شد که اگر کمک‌های خیرین نبود، قطعا پزشک طب سنتی رئیس دانشگاه علوم پزشکی بابل نمی‌توانست در رسانه‌های محلی بابت حمایت خیرین، کم‌کاری خود در مدتی که مسئولیت دانشگاه را بر عهده داشت در این مورد سرپوش بگذارد که مشکلات و نارسایی‌های درمانی در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شهر بابل را بگذریم در خدمات رسانی به بخش‌های روستایی مهمترین دغدغه مردم شده است.
در بخش‌های روستایی بندپی بابل که به دو بخش غربی و شرقی تقسیم شده‌است کلا دو دستگاه آمبولانس در اختیار دارند.
با توجه به جمعیتی که این دو بخش دارد و همچنین بخش‌های گردشگری هم محسوب می‌شود به نظر می‌آید جوابگو نیست.
جمعیت بخش بندپی غربی بیش از 30 هزار نفر و در بندپی شرقی هم بیش از 35 هزار نفر است که پراکندگی جمعیت را هم باید در نظر گرفت.
زمان رسیدن آمبولانس به در خواست فوریت‌های پزشکی در این روستاها بسیار زیاد است و حتی در مواقعی هم به دلیل ناامیدی از رسیدن آمبولانس، به ناچار با وسایل نقلیه شخصی فاصله چند ده کیلومتری را بدون هیچ امداد پزشکی طی کرده و بیمار را به مرکز شهر بابل می‌رسانند تازه اگر مراحل درمانی بیمارستانی در بابل به خوبی و به موقع به بیمار حادثه دیده صورت گیرد.
اخیرا در خشرودپی یک بیمار خانمی نیاز فوری به اورژانس داشته که مرکز اورژانس بندپی غربی آمبولانس نداشته که ظاهرا در ماموریت بوده و مرکز اورژانس در بندپی شرقی هم پاسخگو نبوده و پس از یک‌ساعت این بیمار قلبی با خودروی شخصی به بابل می‌رود و در اورژانس بیمارستان روحانی این شهر درگذشت.
شهرستان حدود 600 هزار نفری بابل دارای شش بخش و هفت شهر می باشد که حدود ۱۵ پایگاه اورژانس ۱۱۵ در این شهرستان خدمت رسانی می کنند.
انتظار می‌رود دولت جدید در انتخاب مدیران دانشگاه علوم پزشکی بابل دقت بیشتری کرده تا روند تغییرات مدیریتی باعث بهبود وضع خدمات درمانی شود.
بخش‌های روستایی بابل به غیر از نیاز مبرم به مراکز درمانی، افزایش مراکز فوریت‌های پزشکی و آمبولانس بیشتر از زمانی قابل توجه است.
رمضانی رئیس اورژانس بابل در این باره به راه شلمچه گفت: ما آمبولانس داریم اما نیرو نداریم و اگر وزارت بهداشت، درمان و آموش پزشکی اجازه جذب نیرو را به ما دهد پایگاه دیگری در این بخش‌ها اضافه می‌کنیم.
البته بر اساس تصویب هیأت وزیران در سال 1381 بنا به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی‌ایران، آیین‌نامه اجرایی بند «الف» ماده (۱۹۳) قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی‌جمهوری اسلامی ایران در خصوص مراکز فوریت‌های پزشکی با توجه به جمعیت آن زمان، به شرح زیر اعلام شد که به نظر می‌آید با توجه به افزایش خودروها و حوادث جاده‌ای و همچنین افزایش بیماری‌ها، این قانون نیازمند تغییراتی خواهد بود.
ماده ۶- در طرح ساماندهی اورژانس تعداد آمبولانس مورد نیاز به شرح زیر تعیین می‌شود:
الف - در پایگاه‌های شهری به ازای هر ۷۰ هزار نفر جمعیت شهری یک دستگاه آمبولانس فعال و به ازای‌هر ۴ دستگاه آمبولانس فعال یک دستگاه آمبولانس پشتیبانی پیش بینی شده است. (آمبولانس پشتیبانی واحد مراقبت ویژه سیار یا MICU ی‌باشد).
ب - برای پایگاه‌های شهری جاده‌ای به ازای تا ۷۰ هزار نفر جمعیت یک دستگاه آمبولانس فعال و یک‌دستگاه آمبولانس پشتیبانی لازم است و به ازای افزایش هر ۷۰ هزار نفر جمعیت یک دستگاه آمبولانس فعال‌اضافه می‌شود. (آمبولانس پشتیبانی واحد مراقبت ویژه سیار یا MICU ی‌باشد).
ج - برای پایگاه‌های جاده‌ای به ازای هر پایگاه یک دستگاه آمبولانس فعال و برای هر 4 پایگاه یک‌دستگاه آمبولانس پشتیبانی لازم می‌باشد.
تبصره - آمبولانس مورد استفاده لازم است دارای شرایط آمبولانس اورژانس Emergency (نوع B) براساس کتابچه استاندارد خودرو ملی شماره ۴۳۷۴ موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران باشد.
