به گزارش راه شلمچه، حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی از محققان و نویسندگان جوان شیعه، در آستانه ی ایام شهادت امام جعفر صادق علیه السلام در مصاحبه ای با خبرنگار ما در شهر مقدس قم، شهادت آن امام همام را سخت ترین و تلخ ترین رویداد برای مسلمانان، دانشمندان و مجامع علمی بشریت تا روز قیامت دانست و ضمن تأسف فراوان از غربت و مظلومیت رئیس مذهب شیعه به تشریح مبارزات علنی ششمین اختر تابناک امامت و ولایت با فرقه های انحرافی همچون صوفیان و غالیان پرداخت و گفت: امام صادق علیه السلام پرچمدار مبارزه با غالیان ، صوفیان و دراویش بود.
وی شخصیت با عظمت رئیس مذهب شیعه را حقیقت عرفان و منشاء کمال و باطن قرآن و مبیّن آیات الهیه دانست که درهای حکمت و خزینه ی علم الهی از باب العلم آن امام همام به جهان عرضه گشت.
این نویسنده ی جوان با اشاره به فرصت مناسب سیاسی و نیاز شدید جامعه در آن زمان، به تبیین نهضت علمی و فرهنگی آن قرآن ناطق پرداخت و افزود: از جمله اقدامات امام صادق علیه السلام دور کردن شیعیان اصیل از غالیان منحرف و یاغی بود.
حجت الاسلام والمسلمین امیری سوادکوهی که خود سابقه ی مناظرات و مکاتبات علمی با فرقه های انحرافی مخصوصاً صوفیه از جمله نورعلی تابنده را در سوابق علمی و تبلیغی خود دارد با تأسف فراوان از عملکرد برخی هیئات مذهبی و رهروی آنان از غلات و دراویش صوفیه گفت: برای غربت و مظلومیت ولایت خون گريه کنید که در برخی هیئت ها جایگاه مرثیه خوان با مطرب تغییر و محفل عزای حسینی جای خود را به حلقه های سخيف صوفیه و دراویش داده است.
وی تأکید کرد: نباید هر بیسواد مدعی، هر اراجیف کفرآمیزی را بنام عشق، به امیرمؤمنان نسبت دهد و از خطوط قرمز اعتقادات اصیل شیعی بگذرد... و از طرفی مبارزه با غلات سبب آن نشود که ما از فضائل بی نظیر علوی غافل شویم و فریادهای روایات و تاریخ از عظمت حیدر کرار را کمرنگ جلوه دهیم.
این نویسنده ی جوان، کمال عرفان را تنها در وادی قرآن و عترت دانست و افزود: کمال عرفان و حقیقت معرفت آن است که توحید را از شاهراه ولایت اخذ نموده و مقام امامت را در جایگاه حقیقی اش یعنی عبودیت مطلق خدای لا شریک له درک نماییم.
وی تصریح کرد: تا عبد خدا و مطیع امر مولا نشویم طی طریق وصول الی الحق میسر نخواهد بود. صوفیان و غالیان با جملاتشان بر جهلشان دمیدند، چرا که «هو» مختص خداست. یا هو یا من لا هو الاهو!
امیری سوادکوهی در ادامه با اشاره به مبارزه امام صادق علیه السلام با غالیان ، مقابله ی مستقیم آن امام همام را لکه ی ننگی برای منحرفان صوفی مسلک و دراویش معاصر دانست و افزود: عدم همنشینی شيعيان با غلات ، صوفیه و هر اهل بدعتی از توصیه های مکتب جعفری بوده و آن حضرت با شاخص قرار دادن قرآن و عترت، شیعیان را از ادعاهای نادرست آنها پرهیز می دادند و غلات را بدتر از مجوس و یهود و نصارا و مشرکین خوانده و می کوشیدند تا با تکفیر غُلات، آنان را از جامعه ی مسلمین طرد کرده و حوزه فکری شیعه را از آلودگی های آنان به طور کامل رهایی بخشند.
استاد حوزه علمیه قم در تشریح غالیان گفت: شاید برخی با این اصطلاحات آشنا نباشند، غالی در اصطلاح به افراد و گروه هایی می گویند که اعتقاد به اولوهیت امیرالمؤمنین علی علیه السلام و سایر ائمه علیهم السلام از جمله امام صادق علیه السلام پیدا کردند و یا قائل به نبوت آن ها شدند یا ادعا می کردند که فرستاده و رسول خدای مورد ادعای خود هستند. این افراد قائل به تناسخ و حلول نیز بودند یعنی معتقد به انتقال ارواح از بدنی به بدن دیگر در این دنیا و حلول و تجلی روح خدا در بدن ائمه علیهم السلام گشتند. در کتب رجالی نیز این افراد با عباراتی نظیر غالی المذهب و فاسد الروایه یا فاسد الروایة و الدین معرفی شده اند.
وی همچنین سابقه ی غالیان را از قبل از اسلام دانسته و افزود: اعراب نیز علاوه بر بت‌پرستی موجوداتی مانند آفتاب و ماه و… را نیز پرستش می‌کردند و در قرآن در سوره‌هایی مانند : توبه آیه ۳۰ (و قالت الیهود عزیر ابن الله) و سوره مائده آیات ۱۷ و ۷۲ درباره عیسی علیه السلام که او را خدا می‌دانند (لقد کفر الذین قالوا ان الله هو المسیح ابن مریم) و… نیز اشاره به این مطالب دارد.
محقق جوان شیعه در معرفی غلات افزود: غالیان تمام تلاش خود را کردند تا با رخنه در درون شیعه، آن را از داخل متلاشی کرده و چهره خارجی آن را خراب کنند و این بدترین حالت تخریب محسوب می شد و امام صادق علیه السلام به ویژه نسبت به جوانان شیعه حساسیت زیادتری داشته و می فرمودند: اُحْذُرُوا عَلَی شَبَابِکُمْ الْغُلَاةَ لَایُفْسِدُوهُمُ الْغُلَاةُ شَرُّ خَلْقِ اللهِ، یُصَغِّرُونَ عَظَمَةَ اللهِ وَ یُدَعُّونَ الرُّبُوبِیَّةَ لِعِبَادِ اللهِ؛ درباره جوانان خویش از این که غلات آنان را فاسد کنند بترسید، غلات بدترین دشمنان خدا هستند، عظمت خدا را کوچک کرده و برای بندگان خداوند ادعای ربوبیت می کنند.
وی نقطه ی مهم برخورد امام علیه السّلام با غالیان را عقایدی دانسته که ضمن آنها، کوشش می شد تا جنبه ای از «الوهیت» به امامان نسبت داده شود. از اینرو آن حضرت می فرمود: لَعَنَ اللهُ مَنْ قَالَ فِینَا مَا لَانَقُولُهُ فِی أَنْفُسِنَا وَ لَعَنَ اللّهُ مَنْ أَزَالَنَا عَنِ الْعُبُودِیَّةِ لِلّهِ، اَلَّذِی خَلَقَنَا وَ إِلَیْهِ مَآبَنَا وَ مَعَادَنَا وَ بِیَدِهِ نَوَاصِینَا؛ لعنت خداوند بر کسی که چیزی در حق ما بگوید که ما خود نگفته ایم، لعنت خداوند بر کسی که ما را از عبودیت برای خدایی که ما را خلق کرده و بازگشت ما به سوی او و سرنوشت ما در دست قدرت اوست، جدا سازد.
با مبارزه علنی امام صادق علیه السّلام با غالیان، شیعیان اصیل از غلوّ رهایی یافتند ولی مع الأسف اثرات نامطلوب آن در جلوگیری از رشد بیشتر شیعه باقی ماند.
سوادکوهی با اشاره به عرفان های پوشالی و نوظهور معاصر به پرچمداری عرفان محض امام صادق علیه السلام اشاره نموده و افزود: بترسیم از عرفانی که ما را از قرآن و عترت و اخلاق جدا می کند و اگر طالبان علم اخلاق و سلوک الهی می خواهند به مداراج والای باطنی برسند باید بدانند کمال و عرفان محض امام صادق علیه السلام است و جای دیگر خبری نیست.
این کارشناس مذهبی با اشاره به ابعاد مختلف شخصیت والای امام صادق علیه السلام سیره ی عملی انتظار از ناحیه ی آن امام همام را درسی برای ایتام آل محمّد علیهم السلام در عصر غیبت دانست و به مناجات امام صادق علیه السلام و اشک و آه آن ولی دوران در فراق امام زمان علیه السلام اشاره کرد ، در حالی که موعود امم بر اساس ظاهر هنوز به دنیا نیامده بود که حسن ختام این صحبت را به مناجات حضرت اختصاص می دهیم که چنین در فراق امام زمان ارواحنافداه ندبه می کردند:سرور من! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده، خاطرم را پریشان ساخته، آرامش دلم را از من سلب نموده است . سرور من! غیبت تو مصیبت های مرا به مصیبت های دردناک همیشگی متصل ساخته و از دست دادن [یاران] ; یکی بعد از دیگری را به نابودی اجتماعات و افراد کشانده است . [بلاها و سختی ها، رنج ها و اندوه ها آنچنان بر دلم سنگینی می کند که] دیگر اشک دیده و فریادهای سینه ام را احساس نمی کنم .
