مواضع رئیس جمهور جایگاه ایران را در عرصه بین الملل ارتقاء بخشید

به گزارش راه  شلمچه، نهصد و سی و هفتمین  جلسه عمومی جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی در روز دوشنبه سوم مهر ماه  1402  با حضور اعضای شورای مرکزی و مشورتی در دفتر مرکزی جمعیت برگزار شد.


در این نشست، "حبیب الله بوربور"، دبیرکل جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی با تجلیل از بیانات و مواضع دقیق و حکیمانه رئیس جمهور در نشست سازمان ملل، بیان کرد: اقدامات انجام شده در این سفر بسیار هوشمندانه و باعث تقویت جایگاه جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی شد و از طرفی اخراج نماینده رژیم غاصب اسرائیل از صحن عمومی سازمان ملل یکبار دیگر ذلت و منفور بودن این رژیم در نزد افکار عمومی دنیا را نشان داده است.

وی در خصوص تنش های بوجود آمده میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان گفت: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر احترام به استقلال همسایگان خود و عدم دخالت در امور داخلی آنها است  منتها تا آنجا که منافع ملی ایران به خطر نیافتد از همین رو جمهوری اسلامی ایران تغییر در مرزهای بین المللی در منطقه قفقاز را به هیچ وجه تحمل نخواهد کرد وبرای ما خط قرمز است.

 عضو شورای ائتلاف  نیروهای انقلاب ادامه داد: آذربایجان و حتی ترکیه به توان مداخله سخت ایران واقفند،اما ممکن است تحت تاثیر خط غربی-صهیونیستی دچار خطای محاسباتی شوند که در آنصورت عواقب آن متوجه آنان خواهد بود.

بوربور  همچنین به امور داخلی کشور پرداخت و اظهار داشت: در مسائل داخلی نیز مثل همیشه، مردم جلوتر از مسولین حرکت می کنند و با وجود سختی ها و مشکلات فراوان اما کاملا هوشیارانه اجازه سوء استفاده را به جریانات برانداز و ضد انقلاب نمی دهند. در سالگرد اغتشاشات سال گذشته با هوشیاری خود پروژه ناامن سازی ایران را ناکام گذاشتند.

وی  با بیان  اینکه، "خانه دار شدن  به یک رویا  برای قشر ضعیف جامعه  تبدیل شده است"، گفت: از طرف دیگر مسولین اجرایی آنگونه که شایسته این ملت بیدار و آگاه است می بایست شبانه روز در جهت حل مشکلات آنان تلاش کنند به ویژه حل مشکلات معیشتی مردم منجمله قیمت کالاهای مصرفی و مسکن فشار زیادی را به خانواده ها وارد می کند، چندین سال است که خرید مسکن برای اقشار کارمند و کارگر  در واقع به یک رویا تبدیل شده،  اما امروز اجاره کردن نیز به دلیل افزایش بی سابقه اجاره بهاء بسیار مشکل است، تا جاییکه در شهر تهران بسیاری از خانواده ها دیگر توان اجاره در خود تهران را ندارند و مجبور هستند در حاشیه تهران خانه اجاره کنند که اگر چاره ای اندیشه نشود شرایط از این بدتر خواهد شد.