پایان زندگی ملی‌پوش 26 ساله والیبال ایران چگونه رقم خورد؟
به گزارش راه شلمچه، صابر کاظمی، متولد سوم دی ماه ۱۳۷۷ در روستای قانقرمه آق‌قلا، یکی از ستاره‌های جوان والیبال ایران بود که با دعوت به تیم ملی بزرگسالان در لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۱۸ و حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو، توانایی‌های خود را به اثبات رساند.
کاظمی اخیراً با قراردادی به باشگاه الریان قطر، مدافع عنوان قهرمانی لیگ قهرمانان والیبال آسیا، پیوسته بود. متأسفانه تنها یک روز پس از پیوستن به این تیم در تاریخ ۲۵ مهر ۱۴۰۴، وی حین شنا در هتل محل اقامت خود دچار عارضه مغزی شد و بلافاصله به کما رفت. اگرچه شایعاتی مبنی بر برق گرفتگی یا سکته قلبی مطرح شد، اما مقامات قطری به تأیید رسمی هیچ‌کدام نپرداختند.
پس از تلاش‌های صورت گرفته، کاظمی در تاریخ ششم آبان ماه با پروازی اختصاصی به تهران منتقل و برای ادامه درمان تخصصی به بیمارستان پیامبران اعزام شد. در بیمارستان تهران، پزشکان موضوع برق گرفتگی را منتفی دانستند، اما متأسفانه با وخامت حال و از کار افتادن هر دو کلیه، تلاش‌ها برای نجات این ورزشکار جوان به نتیجه نرسید و وی روز چهارشنبه(14 آبان ماه ۱۴۰۴) چشم از جهان فروبست.
صابر کاطمی از خانواده‌ای ترکمن و ورزش‌دوست برخاست و از دوران دبستان وارد دنیای والیبال شد. استعداد، تمرین‌های مستمر و قد بلند او (حدود ۲ متر و پنج سانتی‌متر) باعث شد خیلی زود در رده‌های پایه والیبال ایران بدرخشد.
۲۰ مرداد ۱۴۰۳، جلسه‌ای در فدراسیون والیبال برگزار شد که شاید بتوان گفت سرنوشت یکی از بااستعدادترین بازیکنان تاریخ اخیر والیبال ایران را تغییر داد. در آن روز، کمیته انضباطی تشکیل شد تا درباره بازیکنی تصمیم بگیرد که بدون اطلاع قبلی از حضور در اردو و تمرینات تیم ملی امتناع کرده بود. نام او صابر کاظمی بود؛ پشت‌خط‌زن جوانی که سال‌ها با غیرت و حتی در اوج مصدومیت برای تیم ملی بازی کرده بود.
صابر در جلسه حاضر شد و از بیماری پدرش، شرایط سخت خانوادگی و فشارهای روحی گفت. اما دفاعیاتش از سوی کمیته انضباطی «غیرموجه» تشخیص داده شد و حکم سنگین دو سال محرومیت از تمام رقابت‌های داخلی و خارجی برایش صادر شد؛ حکمی که برای بسیاری از اهالی والیبال شوک‌آور بود.
تلاش برای بازگشت و خدمات اجتماعی در گلستان
چند روز بعد، در جلسه تجدیدنظر (۲۳ مرداد)، صابر کاظمی با همراهی فرهاد قائمی دوباره به فدراسیون بازگشت. او پشیمانی خود را ابراز کرد و خواستار فرصتی برای جبران شد. در همین جلسه، میلاد تقوی – رئیس وقت فدراسیون – پیشنهاد کرد در ازای لغو محرومیت، صابر خدمات اجتماعی در مناطق محروم انجام دهد.
صابر پذیرفت و به همراه فرهاد قائمی راهی گلستان شد. میلاد تقوی نیز از نزدیک روند را نظارت کرد و همان‌جا مقابل دوربین‌ها گفت:
«صابر یکی از بازیکنان ارزشمند ماست. نباید زحماتش فراموش شود.»
با این اقدام، حکم محرومیت صابر تعلیق شد و او با پرداخت دو میلیارد تومان برای توسعه والیبال گلستان، بار دیگر فرصت بازگشت یافت.
بازگشت اما برای صابر کاظمی، بازگشت آرامش نبود. تیم‌های ایرانی حاضر به عقد قرارداد با او نشدند و در نهایت با تأخیر، به تیم الریان قطر پیوست. تیمی قدرتمند در آسیا و فرصتی تازه برای بازیکنی که هنوز رؤیای پیراهن تیم ملی را در سر داشت.
اما ناگهان همه‌چیز متوقف شد. خبر کوتاه و هولناک بود:
«صابر کاظمی، بازیکن تیم ملی والیبال ایران، در قطر به کما رفت.»
ابتدا گفتند برق‌گرفتگی؛ بعد گفتند سکته، بعد ضربه مغزی. باشگاه قطری فیلم‌ها را منتشر نکرد و گفت دوربین‌ها خراب بوده است. حالا صابر میان مرگ و زندگی است و افکار عمومی با پرسش‌هایی بی‌پاسخ روبه‌روست.
حمله ناعادلانه به میلاد تقوی
در روزهای اخیر موجی از حملات علیه میلاد تقوی در فضای مجازی شکل گرفته است. در حالی که او نه آغازگر این تراژدی بود و نه بی‌تفاوت نسبت به آن. تقوی همان مدیری است که ابتدا بر اساس قانون عمل کرد و سپس برای بازگرداندن عدالت، تلاش کرد.
او در جایگاه رئیس فدراسیون، وظیفه داشت گزارش «غیبت بدون اطلاع» را بررسی کند. قانون صریح بود و او آن را اجرا کرد، اما بعدها با درک شرایط انسانی بازیکنش، حکم را تعلیق و راه بازگشت را باز کرد.
مرحوم صابر کاظمی در تیم‌های؛ شمس تهران،
زراعت بانک آنکارا، خاتم اردکان، شهرداری ارومیه، فولاد سیرجان ایرانیان،
العربی، کویت اس سی، جاکارتا پرسیسی و الریان بازی کرد.
نظرات کاربران
هنوز نظری ثبت نشده است.